#374 - Weggaan

Ik denk dat ik mijn laptop uit het raam gooi. Nog een onvolledig document en ik doe het.

Buiten vliegen de meeuwen door de mist van het kanaal. Geen mooie grote brutale meeuwen. Van die kleine zonder lef. Van die types die ook niets weten. En ze hebben trouwens geen patatje om te jatten op dit terrein.

Ik stel mezelf voor dat de meeuwen met elkaar praten.

'Wat doen we hier? Die mensen eten allemaal binnen. En sowieso - bananen? Het is hier saai!'

Ik snap de potentiële uitspraak van de meeuwen wel. Fruit op het werk voor duizenden euro's per jaar: Een vrolijk vrachtwagentje met gezonde kantoor depressie - waarom geen bier en bitterballen? Stel dat we per ongeluk lachen? 

Iemand gooit een stapel papier op mijn bureau. Uiteraard. Er klopt geen zak van.

Laptop uit het raam. Gewoon weglopen. Niet nadenken. Het komt allemaal goed.

De meeuwen zweven besluiteloos door de lucht. Ze pikken niets. Er valt niets te pikken.

Ik pak mijn telefoon en bel met mijn collega dat ik meer gegevens nodig heb om een samenhangend document te produceren.

Vanaf volgende week doe ik het anders. Serieus.