Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#374 Airbus

 

Airbus

Het zweet staat in mijn handen.
Ik heb mijn laptop gepakt om wat te schrijven. Afleiding. Stoppen met denken. 
Soms denk ik namelijk dat mijn gedachten invloed hebben op wat er gebeurt. Vooral als ik me voorstel wat er allemaal verkeerd kan gaan. Dan is er geen redden meer aan. Niet alleen voor mij, maar voor alle mensen die hier om me heen zitten. Ze doen wel heel gewoon, maar ze weten niet wat er boven hun hoofd hangt.
Adem in, adem uit.
Trouwens, zijn ze wel zo onschuldig? Heeft die vrouw voor me iets in haar tas wat kan ontploffen? Of staat er straks iemand op die roept: ‘Ik neem nu de controle over, blijf allemaal rustig zitten. Telefoons inleveren, laptops ook’. Dan is dit het laatste stukje dat ik heb geschreven. Zou iemand het nog gaan lezen?
Ik neem een slokje water, mijn tanden klapperen tegen het glas.
Dan hoor ik een vreemd geluid boven het eentonige gebrom van de motoren uit. Ja, daar is het weer, een blikkerig geluid, het komt met tussenpozen terug. Ik probeer te ontdekken waar het vandaan komt, ergens achter me lijkt het. Waar zit de motor eigenlijk? De langslopende stewardess kijkt niet bezorgd, ze knikt vriendelijk naar me. Ze heeft zeker niets gehoord. Het wordt steeds luider, ik houd mijn adem in. En komt daar rook uit de rechtervleugel? Ook dat nog. Let er dan niemand op? Krijgt de piloot geen melding? Gaat er geen lampje branden?
Verstijfd zit ik op mijn stoel. Was ik hier maar nooit aan begonnen. De motoren maken steeds meer lawaai. Het toestel komt schokkend tot stilstand. Dan klinkt uit de luidspreker: ‘Beste reizigers, de riemen mogen weer los. U bent allen geslaagd voor de training ‘Hoe overwin ik mijn vliegangst’. U mag de simulator verlaten’.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, gelukkig heb ik er geen last van, maar je zult maar vliegangst hebben. Goed gevonden, die mensen staan doodsangsten uit.
Ik heb geen flauw idee hoe zo'n simulator werkt en of je dan gewoon op je laptop gaat werken. Zouden ze in zo'n simulator bij mensen met vliegangst ook rook laten zien of alleen een normale vlucht nabootsen? 
Verder graag gelezen. Origineel onderwerp.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankjewel Fief, ik heb geen idee of je op een laptop kunt werken in zo’n situatie. Dat is de vrijheid van de schrijver;-)

de rook en de geluiden bestaan slechts in het hoofd van mijn hp.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Maria F, leuke vondst met een portie plastische paniek erin, en een aardig slot dat me deed grinniken. Mischien kun je in dat slot nog wat extra spanning verwerken: het "ik merk dat we langzamer gaan" en "als we stilstaan" voelt een beetje als een anticlimax aan. Misschien iets van aanzwellenend motorgeluid en gebonk en geschud, waarna het plotseling stil wordt? En dan de simulatorafkondiging?

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Vleugje magisch denken van het hp wanneer ze veronderstelt dat alleen al het denken van doemgedachten volstaat voor catastrofe. Het einde voelt tegelijk verrassend en wat als een anticlimax aan. Misschien kunnen de suggesties van Bob hier wat aan verhelpen?

Wel graag gelezen

kleine zeur: rechter vleugel --> rechtervleugel

 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria Fransisca, ik ging helemaal mee in de angst, je hebt die goed geschetst! Het einde vind ik tof, ik moest er onwillekeurig toch om lachen; goed plotwending!

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Geweldig Maria Fransisca! Ik kon ook helemaal mee gaan in je angst en moest lachen om het eind! Volgens mij is het bij vliegangsttrainingen niet echt de bedoeling dat je afleiding zoekt het gaat er dan juist om dat je je blootstelt aan de angst. Het ervaren van de angst kwam wel duidelijk genoeg uit het verhaal en de grap aan het eind maakt dat het een prachtige uitvoering is van de opdracht, dan boeit het niet meer of het nu helemaal waarheidsgetrouw is of niet. 

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Maria Fransisca,

"Soms denk ik namelijk dat mijn gedachten invloed hebben op wat er gebeurt." vind ik mooi gevonden.

Van in het begin zat ik helemaal op de vlucht. Alles was, voor mij, echt. Goed en realistisch geschreven. Ook de angsten komen zeer overtuigend over. Spanning tot het einde. En dan een verrassend einde. Knap !

Al stel ik me toch de vraag dat, indien ik vliegangst zou hebben en een training hiervoor deed ik toch zeker zou weten dat er geen echte terroristen in het toestel zouden zijn en dat ik daar niet bevreesd voor zou moeten zijn. Dit onafgezien van de vliegangst zelf.

Voor de rest heb ik genoten, leuk verhaal.

P.S. Ik had geen vliegangst maar denk dat ik het nu wel heb.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tudor, ik heb het aangepast, bedankt voor de tip en het compliment.

Dankjewel, Ton!

Dankjewel ikwilmeedoen. Als jij de angst voelt is mijn missie geslaagd.

Wilfried, dank! Je vraag over het realiteitsgehalte van het stukje over terroristen is helemaal terecht. In het echt zou het idd gek zijn, maar ja, het is een verhaal en het lukte me anders niet om jou vliegangst te ‘geven’. ;-)