‘Wedden dat een blond bimbootje zo meteen een pak condooms op de rolband smijt?’ zei Georges tegen Brat, de kassier aan kassa drie van de Lidl in Poperinge. ‘Ze roept mijn naam, kust me, en ...’ Georges krabde aan zijn baard en pleurde twee kiwis in zijn Jumbotas.
    ‘Georges, jij fantast,’ lachte Brat, ‘daar verwed ik een etentje op.’ Brat scande een komkommer en rolde het over de wieltjes naar Georges’ zak. Georges omklemde de groente, tuurde er naar en zuchtte.
    ‘Jij herinnert je niet hoe hier gisteren een blondje haar kar tegen mijn kont plantte, schaterlachte, mij vastnam en in mijn bips kneep? Hoe ze in mijn Porsche sprong en niet kon wachten om mijn broek los te rukken nog voor ik de parking afreed? Dat laatste kan je niet weten natuurlijk, maar ik zeg het je! Onvoorstelbaar. Elke dag weer.’ Georges stak zijn Belfiuskaart in de betaalterminal en codeerde het klavier. ‘Die gloednieuwe Porsche Taycan, nog zo iets, waar komt die vandaan? En mijn penthouse in de Nieuwstraat? Ik draag Versace en shop in de Lidl? Ongeloofwaardig, niet?’

‘Geooöoorges!’ riep een blondine. ‘Jij hier?’ Twee Louboutin naaldhakken onder benen in grijze kniekousen tikten op de supermarktvloer. Ze porde haar karretje wat opzij, opende de knop van haar zwarte lederen jas en stormde op Georges af. Ze omhelsde hem, deponeerde een smakkerd in zijn hals en perste haar boezem hard in zijn kostuumvest. ‘Verdorie, wat heb ik jou gemist!’ zei ze en streelde met haar roodgelakte nagels Georges’ lippen. ‘Kijk niet zo verward,’ fluisterde ze, ‘Je weet toch wie ik ben?’
    ‘Natuurlijk,’ gromde Georges en bemonsterde haar gelaat, zoekend naar herkenningspunten. ‘Een blond modelletje op naaldhakken,’ mompelde hij en keek naar de hemel, ‘Waar zit de variatie, man?’ 
    Brat gaapte hoe de blondheid Georges’ buik streelde. ‘Hoe,’ stamelde Brat, ‘kon je dit voorspellen?’ In slow-motion ontgrendelde hij zijn blik van de blonde vamp, keek Georges kort aan en gluurde in haar karretje. Een pak Durex. Aardbeiensmaak. Hij slaakte een gilletje en staarde naar Georges alsof hij Jezus’ verrijzenis besefte.
    Georges drukte een mini Porsche Taycan in haar hand. ‘Zet je in mijn Porsche, maar blijf met je vingers van de knopjes,’ zei hij. ‘Ik kom zo.’
    Ze liet Georges los, rooide het pak condooms uit haar kar, dropte het in Georges’ kostuumzak, knipoogde naar Brat en wiebelde naar de schuifdeuren. Haar lichtgele verschijning loste op in het daglicht.
    ‘Is dit een leven?’ vroeg Georges eerder aan zichzelf dan aan Brat. ‘Ik kan het niet meer aan. Ze zal sushi willen, Deliveroo brengt het en om God weet welke reden, krijgt mijn bestelling een gratis fles Dom Pérignon, drinkklaar gekoeld. Dat mens en ik slurpen ze leeg in mijn waterbed en morgen ontwaak ik rond de middag, is zij weg, kom ik bij jou en kan jij mijn kiwis en een komkommer scannen.’
    ‘Vrijdag,’ zei Brat, ‘dat etentje?’
    ‘Onmogelijk,’ zei Georges, ‘Coppo’s kop zit vast.’

---  eerste versie ---

‘Wedden dat er zo meteen een blonde bimbo een pak condooms op de rolband smijt?’ zei Jos tegen Kat, de kassierster aan kassa drie van de Lidl in Poperinge. ‘Ze herkent me, roept mijn naam en kust me.’ Jos krabde aan zijn baard en pleurde twee gescande aubergines in zijn Jumbotas.
    ‘Jos,’ lachte Kat, ‘daar verwed ik een etentje op.’ Ze scande een komkommer en rolde het over de wieltjes naar Jos’ zak. Jos omklemde de groente, tuurde er naar en zuchtte.
    ‘Jij herinnert je niet hoe Zonja gisteren haar kar tegen mijn kont plantte, schaterlachte, mij vastnam en in mijn bips kneep? Hoe ze in mijn Porsche sprong en niet kon wachten om mijn broek los te rukken nog voor ik de parking afreed? Dat laatste kan je niet weten natuurlijk, maar ik zeg het je! Onvoorstelbaar. Elke dag weer.’ Jos stak zijn Belfiuskaart in de betaalterminal en codeerde het klavier. ‘Die Porsche Taycan, nog zo iets, waar komt die vandaan? En mijn penthouse? Ik draag Versace en shop in de Lidl? Om de hoek een Albert Heijn.’
    ‘Joöos!’ riep een blondine. ‘Jij hier?’ Twee Louboutin naaldhakken onder benen in grijze kniekousen tikten op de supermarktvloer. Ze porde haar karretje wat opzij, opende de knop van haar zwarte leren jas en stormde op Jos af. Ze omhelsde hem, deponeerde een smakkerd in zijn hals en perste haar boezem harder in zijn kostuumvest. ‘Verdorie, wat heb ik jou gemist!’ zei ze en streelde met haar roodgelakte nagels Jos’ lippen. ‘Kijk niet zo verward,’ fluisterde ze, ‘Girona?’
    ‘Natuurlijk,’ zei Jos, gromde en bemonsterde haar gelaat, zoekend naar herkenningspunten. ‘Zonja, Marbella, Kilimanjara, Roma, Milana, Serena en vandaag, Girona. Ik zeg het je, Kat, mijn universum heeft weinig inspiratie.’
    Kat gaapte hoe de blondheid haar handen rond Jos’ middel klemde. ‘Hoe,’ stamelde ze, ‘kon je het voorspellen?’ In slow-motion ontgrendelde ze haar blik van de blonde vamp, keek Jos kort aan en gluurde in Girona’s karretje. Een fles Chateau De Paupe uit 2012 én een pak Durex. Aardbeiensmaak. Kat slaakte een gilletje en staarde naar Jos alsof ze Jezus’ verrijzenis besefte.
    Jos petste op Girona’s billen en drukte een mini Porsche Taycan in haar hand. ‘Zet je in mijn Porsche, maar blijf met je vingers van de knopjes,’ zei hij. ‘Ik kom zo.’
    Girona liet Jos los, knipoogde naar Kat, rooide de fles wijn en het pak condooms uit haar kar en wiebelde naar de schuifdeuren.
    Kat én Jos zagen de lichtgele verschijning naar het daglicht schrijden.
    ‘Is dit een leven?’ vroeg Jos eerder aan zichzelf dan aan Kat. ‘Ik kan het niet meer aan. Ze zal sushi willen, Deliveroo brengt het en om God weet welke reden, krijgt mijn bestelling een gratis fles Dom Pérignon, drinkklaar gekoeld. Dat mens en ik slurpen ze leeg in mijn waterbed en morgen ontwaak ik rond de middag, is zij weg, kom ik bij jou en kan jij mijn aubergines en een komkommer scannen.’
    ‘Vrijdag,’ zei Kat, ‘ons etentje?’
    ‘Onmogelijk,’ zei Jos, ‘Coppo’s kop zit vast.’