#371 Herinneringen aan de godverlaten galerij

Bob, ik heb de indruk dat dit een introductie is naar meer en dat het echte verhaal nog moet beginnen. Ik denk dat je naar jouw naamgenoot met de artiestennaam Dylan verwijst en dat misschien Joan Baez de bejaarde zangeres zou kunnen zijn. Alhoewel, Joan ziet er nog heel goed uit, dus zal het één van de andere ex-liefjes van de 'nobele' gast moeten zijn.

Hoi Bob, ik heb hetzelfde gevoel als Gi. Dit zou zomaar een passage kunnen zijn uit een biografie dat je geschreven zou kunnen hebben. Voor de zanger moest ik even googelen en kwam ook op Bob Dylan uit. Ik ben ben benieuwd naar welk lied er door jouw hoofd spookte toen je dit schreef.
Het leest intrigerend en ik ben nieuwsgierig naar de rest van het verhaal.

Je maakt me erg nieuwsgierig naar het filmpje, die 'kleine ode aan een grote zanger' (mooi verwoord). Mogen we het zien?

Ik heb je verhaal geboeid gelezen. De woorden zal ik maar niet gaan tellen. Ik zie wel wat mogelijkheden om dingen bondiger op te schrijven. Waar je schrijft dat je het idee hebt dat de herinnering haar behoorlijk raakt zou je bijvoorbeeld kunnen schrijven: "Ze slikte (of snikte/zuchtte) en zweeg even". Of misschien kun je in de daaropvolgende zin de emotie laten weerklinken door haar een brok in de keel te geven. Het zou vooral zijn om je braver aan de opdracht te houden, of om jezelf een uitdaging te geven, want de tekst zelf heeft het wat mij betreft niet nodig om drastisch ingekort te worden.

Ik vind het heel mooi hoe je beschrijft dat alles er tegenwoordig beter uitziet, maar dat dat gevoelsmatig niet klopt. Een soort heimwee naar het verval van weleer. Misschien zoek ik er te veel achter, maar dat is een goed teken volgens mij.

Hallo Gi, Fief. Dank voor het lezen, het zou zomaar kunnen dat jullie gelijk hebben. Maar iedere gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenisssen is louter toeval, en het feit dat mijn verhaal zo lang is komt omdat de song ook heel lang is.
Mespunt: het filmpje heb ik, zoals ik schreef, afgeblazen omdat de godverlaten galerij alleen in mijn binnenste was blijven bestaan en daar kan ik niet filmen. Korter had gekund, maar ik daar kies ik niet per se voor. Trouwens: better get hanged for a sheep than for a lamb

Hallo Bob, ik weet het niet. Het verhaal boeide mij niet echt. De zin: "….en keken naar de stad waar de zangeres blijkbaar zulke intense herinneringen aan had." begrijp ik niet helemaal. De ik-persoon heeft haar toch meegevraagd omdat hij de zanger wil herdenken die zij ook heeft gekend? Dan snap ik het woord 'blijkbaar' niet zo goed. Ik neem aan dat twee keer 'geleden' de bedoeling is, elk in een andere betekenis? Triest, word ik er  van. Heel triest.

Jammer Bob. Ik denk dat het vermelden van de precieze duur eraan bijgedragen heeft dat ik 'een filmpje draaien' las als 'een filmpje afspelen'. Dat is een smoesje natuurlijk, maar dat zie je vast door de vingers.

Inderdaad, Bob, Desolation row van Dylan telt 660 woorden maar wie was nu die overjaarse dame?

Hallo Carneli, jammer, maar wat niet boeit boeit niet. Denk niet dat detailuitleg zinvol is. Zal in elk geval niet helpen tegen je tristesse.Geleden geleden was typo, daarvoor dank. 
Mespunt, ik weet niet beter dan dat een film "draaien" slaat op het opnameproces - vandaar ook de term draaidagen. Dit itt tot het kijken of afspelen. De tijdsduur is een verwijzing naar duur van de song - misschien overdone? Sorry voor de verwarring.
Gi, valt alweer niet tegen: 583 woorden over een song van 660. De zangeres op leeftijd blijft in het midden, zoals ook "Ophelia" in het midden blijft. Joan Baez is idd uitmuntend geconserveerd, mijn zangeres alleen bejaard. 80?

Een behoorlijk 'kauwverhaal' dat na lezen nog door blijft kauwen en inderdaad aanzet tot een speurtocht op het wereldwijde web.

Ik had af en toe ook het idee dat het iets bondiger kan, maar het past ook wel weer bij het meanderende en de lengte van de inspiratie waar je uit geput hebt.

De verwijzing naar de duur van het liedje vind ik juist wel mooi. Ik denk alleen dat ik mede daardoor het 'draaien' van de film opvatte als een vertoning, zoals als er ook films draaien in de bioscoop. Het maakt niet uit, ik hou wel van wat verwarring.