Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#371 Barbara

 

Dankzij de Grand Gala du Disque, kreeg men op de Nederlandse televisie vanaf de jaren zestig tot begin de jaren zeventig de crème de la crème te zien en vooral te horen van de grootsten der aarde uit de muziekindustrie. De scène waar Godfried Bomans in Scheveningen een Edison overhandigt aan Marlene Dietrich is inmiddels legendarisch. Willem Duys of Mies Bouwman introduceerden vele wereldsterren waaronder ook menig Franse of Franstalige chansonnier: Jacques Brel, Charles Aznavour, Georges Moustaki, … Zover ik mij kan herinneren was er in dit lijstje één grote naam uit Frankrijk die ontbrak: Barbara.

Wie al eens afstemt op de Franse versies van het televisieprogramma dat immens veel geld naar een Nederlands familiebedrijf doet stromen, krijgt af en toe liedjes van Barbara voorgeschoteld die telkens weer opzien baren.

Mijn favoriete song van haar is “Quand reviendras-tu” waarvan het refrein als volgt klinkt:

Dis, quand reviendras-tu?
Dis, au moins le sais-tu?
Que tout le temps qui passe ne se rattrape guère
Que tout le temps perdu
Ne se rattrape plus

Mocht er een zanger in mij schuilen, zou ik ook een gooi wagen naar een Edison, maar ik ben helaas maar een (hobby)schrijver(tje) en kan alleen mijn beste beentje voorzetten met deze vertaling:

Zeg, wanneer keer je weer?
Zeg, weet je dan niet meer
Dat tijd die je verliest, voor altijd is verloren
Alle verspeelde tijd
Ben je voor eeuwig kwijt

Het lied verhaalt hoe een geliefde niet meer weerkeert. Zij die achterblijft zingt haar wanhoop uit, maar besluit dat ze niet van plan is te sterven van liefdesverdriet en niet het geduld zal opbrengen als de vissersvrouwen die op de kade wachten op de terugkeer van hun mannen.

Barbara is ondertussen uit ons leven verdwenen maar ze leeft meer dan ooit voort in haar aangrijpende chansons.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, mooi wat muziek met je kan doen. De tekst leest meer als een column dan als een verhaal, maar het is mooi geschreven. Misschien had je nog iets meer kunnen vertellen over Barbara en waarom ze zo bijzonder was. Verder met interesse gelezen.

Al de verspeelde tijd  ---> is het niet mooier: alle verspeelde tijd?

Wie al eens afstemt op de Franse versies van het televisieprogramma dat immens veel geld naar een Nederlands familiebedrijf doet stromen krijgt af en toe liedjes van Barbara voorgeschoteld, die telkens weer opzien baren.

In dit stukje hoort een komma achter "stromen" en de komma achter "voorgeschoteld" mag weg.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit is allemaal van voor mijn tijd, waardoor de inleiding mij niet zoveel zegt, maar daarna weet je me toch te boeien met je uitleg over dit liedje. Ik vind het meeslepende muziek, ook zonder de tekst te verstaan, maar je verhaal voegt voor mij wel echt iets toe. Een worp wagen klinkt mij wat gek in de oren. Volgens mij is het een kansje wagen, al zou ik er zelf denk ik eerder een gooi naar doen.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank Fief en Mespunt, ik pas eea aan.

Fief, het is moeilijk een keuze te maken in de vele gebeurtenissen van het bewogen leven van deze bijzondere vrouw. Het woordenaantal liet mij niet toe veel meer te vertellen, maar mijn bedoeling was vooral de aandacht op haar te vestigen. Geïnteresseerden kunnen meer vernemen door eenvoudig haar naam te googelen.

Mespunt, de introductie was precies bedoeld voor hen die aangeven dat het 'van voor hun tijd was'. Vele jonge mensen die bijvoorbeeld aan muziekwedstrijden zoals The Voice deelnemen ontdekken haar liedjes en ook de jongere kijkers en luisteraars worden er door overrompeld.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, je zou kunnen kijken of je in het eerste deel de introductie korter kunt schrijven. Nu lees ik pas na vier lange zinnen voor het eerst de naam Barbara.
Dan zet je zowel het refrein in het Frans als in jouw Nederlandse vertaling. Je zou daar woorden kunnen winnen door te schrijven: 
Mijn favoriete song van haar is “Quand reviendras-tu”, waarvan het refrein zich laat vertalen als: .... (en dan jouw vertaling).
Maar goed, dat is zoals ik het zie. Het blijft evengoed een mooi verhaal.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nu begrijp ik die inleiding beter Gi, maar voor mij (en misschien ben ik daar een aparte in, dat weet ik niet) werkt het niet echt op die manier. Ik vind het veel leuker om iets te horen en vervolgens te lezen wat die muziek voor jou betekent. Dát wekt mijn interesse en dan wil ik misschien de rest ook wel weten, maar zonder dat stukje kunnen die oude televisieseries mij, nogal oneerbiedig gezegd, gestolen worden. Niet als kritiek bedoeld, maar slechts als een stukje inzicht in het functioneren van het brein van deze cultuurbarbaar. ;-)

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, de introductie is m.i. nodig om personen als mespunt op het bestaan te wijzen van verloren gegane hoogtepunten uit de Nederlandse televisiegeschiedenis. Omdat wij hier op een schrijvers- en lezersforum zijn heb ik er de anekdote met schrijver Godfried Bomans uitgekozen en kiezen doet verliezen.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hihi, nu voel ik me wel helemaal als aan mijn haren naar de lesbanken gesleept. Ik vind dat nobel van je.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mespunt, een Nederlandse leraar (en daarbovenop een 'broeder' van Liefde) kwam ons als zeventienjarigen vertellen dat wij (Vlaamse) cultuurbarbaren waren en sleepte ons zelfs naar de opera in Antwerpen. Ik ben hem zijn 'drive' tot op heden dankbaar en schreef er destijds dit stukje over: opdracht #310 Amedee.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, meer een column/ cursiefje dan een verhaal, maar ook dat hoort bij schrijfuitingen. Barbara zegt me vaag wat, het lied ken ik niet, maar voor het lezen maakt mij het niet uit. Je neemt me mee naar vroeger tijden op een aangename wijze.

Twee kleine dingetjes:

Is het niet 'menig Franse of Franstalige chansonnier' i.p.v. 'menige Franse of Franstalige chansonniers' dus zonder e bij menige en zonder meervoud bij chansonniers.

Ik denk dat er een komma mist bij: 'zingt haar wanhoop uit maar ...'

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jouw dingetjes zijn pertinent, Hadeke: gek dat ik eerst precies de zin zoals jij hem zou schrijven op papier had staan en het nadien veranderd heb. Dat bewijst dat men in taal (en niet alleen in taal) soms bij zijn eerste gedacht moet blijven. De komma ontbrak ook inderdaad. Ik heb de tekst aangepast. Bij de wekelijkse opdrachten wordt eigenlijk nooit een 'genre' opgelegd, dus heb ik hier de vrijheid genomen om er een 'cursiefje' van te maken.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi, misschien moet je een voor jou specifiek genre introduceren, het nostalgiefje. Vind ik dit een mooi voorbeeld van. Vwb je vertaling: ligt in de laatste regel ben je voor eeuwig kwijt niet wat beter in het metrum?

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi en de teletijdmachine. Ik kende het eerlijk gezegd niet, dus dank om mijn muzikale horizon te verbreden.

Ik sluit me aan bij de anderen dat hier meer een cursiefje (of nostalgiefje?) betreft dan een verhaal, maar op zich geen probleem mee. Mooie invulling van de opdracht.

Minizeur in de eerste regel: Dank zij --> Dankzij

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tudor, dank voor het zeurtje en dat van het cursiefje vind ik eigenlijk een compliment. Ik ga op die nostalgiefjes een patent nemen.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Gi, zoals hierboven al is gezegd is het verhaal meer een column dan een verhaal. Dat betekent dat ik er misschien niet veel feedback op kan geven, maar het neemt niet weg dat het een goed en leuk geschreven stukje is, dat makkelijk wegleest :)

Graag gelezen!