Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#369 - Starre kleuren

'En, wat vind je ervan?'
'Waarvan?' Marcs blik glijdt even van het scherm van zijn Ipad richting haar laptop.
'De foto.' Ze duwt het toestel zijn richting uit.
'Oh, goed gekozen hoor.'
'Marc ... ' Twintig jaar huwelijksconditionering mist zijn effect niet. Ergens in het achterhoofd van haar echtgenoot gaat een alarmbelletje af.
'Euh ... Ja schat?'
'Is één minuut oplettendheid teveel gevraagd van mijnheer de starre beleggingsadviseur?'
'OK sorry, één momentje en... ' Met een veegbeweging laat hij de beurscijfers van het scherm verdwijnen. '... ik ben geheel de jouwe.'
Hij legt de tablet neer op de keukentafel.
'Voila.' Het hoofd lichtjes gebogen, de wenkbrauwen wat opgetrokken tuurt hij ontwapenend in de ogen van Els.
Helderblauw versus hazelnootbruin.

'De foto.' Ze knikt stijfjes richting scherm, maar de mildere toon in haar stem verraadt dat de ogentruc werkte.
'Is dat ... ?'
'De foto voor onze folder rond kinderarmoede, inderdaad. Morgenochtend leg ik hem ter goedkeuring voor aan Nadia.'
'Is dat die nieuwe projectmanager?'
'Yep.'
'En je wil mijn mening?'
'Graag ja.'
Hoe kan hij dit het beste uitleggen? 'Wanneer ik mijn innerlijke Nadia kanaliseer zie ik een afbeelding van een zwart kindje met een doorleefde, intense blik. Het gelaat wat besmeurd, die korstige handjes en dat gescheurde, vaalblauw T-shirtje fantaseer je er verder zo bij.'
'Marc!'
'Wat?' Schouderophalend duwt hij de laptop terug richting Els.
'Kijk, je foto schreeuwt "Hee, het gaat hier wel over kinderarmoede hè!" uit.
Missie geslaagd dus.
'Maar?' Haar toon verraadt ongeduld.
'Ik denk dat je beter kunt. Zie je, in mijn rigide beleggingsadviseur-wereldje hebben kleuren een vaste waarde. Groen staat voor hoopvol en rood betekent onheil. Stereotiep en voorspelbaar, ongetwijfeld. Patroonbevestigend zelfs, vind je niet, hmm?'
Zwijgend staart ze naar hem, vervolgens naar de foto op het laptopscherm.
Haar vinger zweeft boven de delete-knop. 
Ze aarzelt.
 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Rood? Groen? En zwart dan? Ze laat zich wel snel overhalen, dat vond ik een beetje tegenstrijdig met de rest van het verhaal.

Goede dialogen!

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey tacotijsma,

Bedankt voor je feedback. Je hebt absoluut gelijk over dat abrupte einde. Heb me wat te veel laten strikken in het keurslijf van de woordenlimiet.
Poging ondernomen om het te remediëren. 

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, Mooi verhaal. Fijn als je van je partner eerlijkheid kan verwachten.

Ik moest er  even inkomen. Misschien omdat je na 'Marc ...' even van perspectief verandert? 

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, 

Tegen mij schreeuwde de foto ook. Veel pijn, onrecht, verdriet. En dat we daar allemaal een stukje verantwoordelijk voor zijn. Fijn hoe je een manier hebt gevonden om dat in je stuk te benoemen. 

Van mij mag 'ze aarzelt' zelfs ook weg, maar dat is vast heel persoonlijk. 

Je verhaal spreekt me in het bijzonder aan, omdat mijn eerste versie van mijn verhaal ook een soort keukentafelgesprek was. Ik vind jouw gesprek heel mooi en leuk lezen, misschien mag ik je het mijne ook doorsturen? 

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt @ Carneli en Annabe voor de feedback.

@ Annabe: dat mag zeker. Gewoon op de naam klikken en je kan het verhaal – indien je dit wenst – als privébericht doorsturen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, ik vind de dialoog over de keuze van de foto goed gevonden. Mooi hoe ze er allebei verschillende tegenaan kijken en er allebei iets anders inzien. De argumentatie van Marc vind ik niet echt overtuigend. Ik hoop dat Els besluit de delete-knop niet in te drukken.

De zinnen zouden van mij iets strakker mogen, dan komt je tekst naar mijn idee krachtiger over. Ook de interpunctie in de tekst verdient aandacht.
Het gebruik van zoveel beletseltekens bijvoorbeeld in een korte tekst maakt het een rommelig geheel. In een zin als 'Nou ...' begon hij aarzelend zijn de puntjes niet nodig als je erachter zet dat hij aarzelend begint. 

'Marc ... '
Twintig jaar huwelijksconditionering  ---> spatie achter het ah-teken

Euh ... Ja schat?  ---> achter het vraagteken ontbreken het ah-teken, ja moet met een kleine letter.

Ze knikt stijfjes richting scherm maar de mildere toon in haar stem verraadt dat de ogentruc werkte.  --> achter scherm hoort een komma.

dat gescheurd, vaalblauw t-shirtje  ---> gescheurd moet volgens mij gescheurde zijn.

Zie je, In mijn rigide beleggingsadviseur-wereldje hebben kleuren een vaste waarde. ---> In moet met een kleine letter.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Fief, bedankt voor je waardevolle feedback. Heb die gemist de afgelopen weken.

Correcties aangebracht waar nodig.
Kan je, indien mogelijk, een voorbeeld geven van een zin die volgens jou strakker zou mogen? Suggesties altijd welkom.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed verhaal Tudor. Het open einde maakt het beter dan haar te laten verwijderen.

Klein zeurtje na scherpe blik van fief :) : "Ergens in het achterhoofd van haar echtgenoot gaan een alarmbelletje af." => gaat