Lid sinds
2 jaar 7 maandenRol
- Gewone gebruiker
#369 't Kan verkeren
‘Toe, Pascal, mag ik nu eindelijk ook eens?’ riep Didier.
‘Nee, nee, dat kan niet, die camera is van mijn oom. Als hij op de grond valt,…’ antwoordde ik voor de zoveelste keer.
‘Oh pfff, ik hoef hem al niet meer. Kom Lisa, we gaan in ’t Klein Bos spelen,’ zei Didier.
Lisa huppelde vrolijk om haar slenterende grote broer heen. Ze was lichtvoetig in haar huppel en bij uitbreiding in haar hele wezen. Gebiologeerd keek ik haar na. Ik probeerde haar vrije geest te capteren op beeld en voor ik het wist, stond ik met hen in ’t Klein Bos.
Ik legde mijn camera op een steen om mijn veter te strikken. Didiers valse lach klonk plots vlak naast me. Mijn ogen schoten naar de camera in zijn hand. Gespeeld stuntelig liet hij het toestel van de ene in de andere hand bewegen. ‘Wat gaat je oom nu zeggen? Oh ik hoop dat ik hem niet laat vallen,’ zei hij lachend.
Shit, dacht ik. Ik voelde hoe het bloed naar mijn hoofd steeg, hoe mijn hart in mijn keel klopte en hoe mijn lijf één brok spanning werd. Didier keek door de lens en zei zangerig: ‘Mooi lachen.’ Ik verbeet mijn tranen en keek hem strak aan. Ik wilde ‘geef terug,’ roepen, maar de woorden bleven vastzitten in mijn keel. Klik-klik-klik, ging de camera. ‘Wauw, je moet fotomodel worden,’ zei Didier grijnzend, ‘kijk dan.’ Trillend nam ik het toestel van hem aan. ‘Doe je wel voorzichtig?’ zei hij, ‘Het is tenslotte de camera van je oom.’ Toen Didier met zijn zusje weer bijna het zicht uit was, riep ik hem nog een - in mijn wereld gedurfd - ‘stomkop’ na.
Het kostte me jaren om de schoonheid in die foto’s te zien en ironisch genoeg is het Didiers werk dat deuren voor me opende als fotograaf.
Hoi Annabe, wat een leuk…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Annabe, wat een leuk verhaal. Ik vind het leuk hoe iedereen zijn eigen draai aan de foto geeft. Ik heb je verhaal met plezier gelezen.
Hoi Annabe, ik moest het…
Lid sinds
12 jaar 4 maandenRol
Hoi Annabe, ik moest het verhaal twee maal lezen voor ik helder kreeg wat er precies gebeurde.
De angst om de camera van je oom is goed op je gezicht af te lezen.
Wat bedoel je met ‘en bij uitbreiding in heel haar wezen’?
Dank je Fief! Ik vind het…
Lid sinds
2 jaar 7 maandenRol
Dank je Fief! Ik vind het ook leuk om te zien hoe verschillend de verhalen zijn.
Dag Dos, ik heb een zin toegevoegd in het begin, misschien is dat nodig om mee te zijn in het verhaal. De woordenbeperking vind ik een lastig gegeven (en strikt genomen hou ik me er dan nog niet aan). Als iemand daar nog tips voor heeft?
en bij uitbreiding in haar hele wezen: wat ik daarmee bedoel. Oorspronkelijk stond er 'zijn' in plaats van 'wezen', maar o.w.v. de dubbele betekenis van dat woord, heb ik dat veranderd. (Ja wezen heeft ook meerdere betekenissen)
Je mag het een beetje interpreteren zoals je wil, maar hoe ik het bedoel is dat ze niet alleen niet stampt met haar voeten en een beetje lijkt te zweven, maar dat ze ook in wie ze is iets 'lichts' of 'zweverigs' heeft, een beetje als een engeltje. Het is hoe Pascal naar haar kijkt, bijna een beetje verliefd.
Mijn oorspronkelijke versie van het verhaal was een terugblik op de foto, waarbij Pascal samen met Lisa (ze zijn dan later een koppel geworden) naar de foto kijkt.
Ik zag in de reflectie van zijn oog een figuur en in mijn hoofd was zij dat dan en was die foto hun eerste foto samen.
Je ziet meteen dat ik moeite heb met weinig woorden, misschien zijn mijn geschreven woorden compensatie voor mijn gesproken woorden.
Bedankt in elk geval voor je feedback!
Hallo Annabe, wat een…
Lid sinds
6 jaar 4 maandenRol
Hallo Annabe, wat een origineel verhaal. Ook de angst dat de camera kapot zal gaan is een mooi gegeven. Ik denk dat je in Belgie woont vanwege een aantal mij niet bekende woorden. Wat betreft het overstijgen van het opgegeven aantal woorden kan ik alleen maar zeggen dat het mij helpt om te schrappen, waardoor de tekst eigenlijk altijd sterker wordt. Op dit forum houden meer mensen zich niet aan dat deel van de opdracht.
Ook mooi gevonden dat de HP de jongen op de foto is, die uiteindelijk (gelukkig) goed terecht komt.
Bedankt voor je antwoord…
Lid sinds
2 jaar 7 maandenRol
Bedankt voor je antwoord Carneli! Ik had ook al veel geschrapt. Ik herken wel wat je zegt, dat het de tekst sterker kan maken.
Ik vraag me nu af welke woorden ik heb gebruikt die typisch Vlaams zijn.
Dan heb ik 'allez' al vervangen door 'toe' en 'nonkel' door 'oom' .
Niet dat dat per se moet hoor, ik las ergens op dit forum al een discussie hierover, maar ben gewoon benieuwd welke woorden me 'verraden'.