Hoi Taco, welkom op het forum. Je beschrijft een bijzonder fenomeen. Eigenlijk eng dat iemand anders je gedachten zo kan beheersen. Het schijnt te kunnen. Graag gelezen.
Kijk in je tekst even naar de interpunctie bij de gesproken teksten.

“Ik kan gedachten lezen.” zei de jongen ---> achter lezen hoort een komma ipv een punt.

“Ok.” antwoorde ik  ---> ook hier hoort de punt een komma te zijn. Bovendien is de juiste schrijfwijze "oké" of "OK" 

Ik was nog aan het proberen te bevatten wat er net gebeurd was toen het mis ging in mijn hoofd.  --->  "ik was nog aan het proberen te bevatten" leest stroperig. Misschien beter: Ik probeerde te bevatten wat er net gebeurde, toen het mis ging in mijn hoofd.

Er begonnen nu gedachten te ontstaan die niet van mij waren. ---> deze zin idem. "Er begonnen gedachten te ontstaan". Het leest voor mijn gevoel krachtiger als je schrijft: er ontstonden gedachten 

Wow, dat escaleerde wel zeer snel. Heftig verhaal, maar misschien vormt die woordenlimiet wat een struikelblok. Hierdoor vond ik het eerste deel van je tekst het sterkst. Leuke dialoog. De verwarring en ergernis bij het hp zijn voelbaar.

“Ok.” antwoorde ik en ik dacht aan een broodje kroket, dat kennen ze niet in Nigeria. --> vermoedelijk moet het "antwoordde ik" zijn.

Goed verhaal Taco, het woordenlimiet is vaak de grootste uitdaging aan de opdracht!

Het helpt dan ook vaak om 'kort' te schrijven zodat je ruimte hebt. Ik neem de vrijheid een voorbeeldje te geven:

Ik was nog aan het proberen te bevatten wat er net gebeurd was toen het mis ging in mijn hoofd. Het begon met gedachten die in de verkeerde volgorde tevoorschijn kwamen. Ik kon intussen alleen nog maar naar die ogen kijken. Er begonnen nu gedachten te ontstaan die niet van mij waren.

Zou je bijvoorbeeld kunnen schrijven als:

Ik probeerde te bevatten wat er net gebeurd was toen het mis ging in mijn hoofd. Gedachten verschenen in de verkeerde volgorde. Ik kon alleen nog naar die ogen kijken. Er ontstonden gedachten die niet van mij waren. 

of nog korter:

Ik probeerde te bevatten wat er net gebeurde toen het mis ging in mijn hoofd: gedachten verschenen in de verkeerde volgorde, gedachten niet van mij. Ik keek alleen nog naar die ogen. 

wat kan helpen om meer woorden over te hebben.

Voor wat het waard is.

(edit: sorry ik zie dat ik hetzelfde als Fief zei)

Hoi Tacotijsma. Het dagboekverslag over jouw eerste landing in Nigeria, wat ik van jou mocht ontvangen, is keigoed geschreven. Daarbij kan ik je verzekeren dat er meer schrijvers op dit forum zijn die de woordenlimiet regelmatig overschrijden … :D

Taco, geen nood: het is wel degelijk DE woordenlimiet (ook in Nederland). Tony heeft (deze keer toch) ongelijk.

Het had wat spannender gekund. Er had eerst best wat meer twijfel aan het gedachten lezen mogen zijn en dat de gedachten dan langzaam ontwrichten. Ik denk dat dit een onderwerp is dat meer ruimte nodig heeft om de benen te strekken. Je komt ergens bij die ogen vandaan, laat die dan ook meer spreken. Het is al gezegd, maar nu escaleert het wel heel snel.