<klik> Jelle hangt op. Zijn verzoek kan niet per telefoon ingediend worden. Het moet via de website. Anders past het niet in de protocollen.

Waarom moet alles in protocollen?! Volgens mij is een groot deel van de medewerkers daar ervan overtuigd dat  protocol een ander woord is voor vertraging. Misschien zelfs dat ze een speciale prijs krijgen als ze hun klanten zoveel mogelijk tijd kosten 

Na wat moed verzameld te hebben gaat Jelle achter zijn laptop zitten en zoekt hij het bedrijf weer online op. Op naar het webformulier dan maar. Na een aantal keer rond klikken op de site komt Jelle erachter dat je het formulier alleen kunt bereiken als je jezelf registreert, maar dat wil hij helemaal niet! Door die registratie liggen je gegevens vast bij dat bedrijf en krijg je als extra service weer een extra zinloze nieuwsbrief in je mailbox.

Dan eerst maar even boodschappen doen en nadenken of er echt geen andere manier is. Helaas lijkt die er echt niet te zijn. Jelle registreert zich. Uiteraard staat de optie die Jelle nodig heeft niet in het menuutje op het formulier. Van drie van de opties in het menu heeft hij maar vaag een idee wat het betekent. Ik geloof niet dat die zijn wat ik nodig heb. Ik kies dan maar de vierde optie. Er verschijnen velden op het formulier waarvan ik niet snap waarom ze die nodig hebben. Ze zijn allemaal verplicht. Er lijkt geen uitweg te zijn. Na een diepe zucht vult Jelle het formulier in. Hij krijgt een paar minuten later een ontvangstbevestiging waarin staat dat hij binnen nu en 10 werkdagen een reactie zou moet krijgen...