#364 Kinderzaken

Ze staan op het afstandje van het schoolplein. Ogen gericht op de trillende mobiels, afwisselend met blikken op de anderen in de roede. Andere ouders kunnen wel eens in de nieuwste mode lopen, de beste auto's hebben en de sterkste verhalen. Geen van de ogen is gericht op het spelende kroost. Kinderen zijn geen zinvol onderwerp, tenzij ze natuurlijk vervelend zijn en dan vooral de kinderen van de ander. Dan kunnen ze als excuses worden gebruikt om alle persoonlijke frustraties op de 'onverantwoordelijke' ouders te richten. 

Op mij zijn geen ogen gericht wanneer ik langsloop. Fysiek durven ze het niet, op de sociale media des te meer. Hier val ik onder de speciale categorie; die waar wat mee aan de hand is. Want dat moet wel toch als je ze op je vijfendertigste nog niet hebt? Dan moet je wel onvruchtbaar zijn. Mislukte IVF, onwillige zaadcellen, baarmoeder niet helemaal intact. 'Misschien is ze wel lesbisch', opperde een of andere vrouw die uit de buurt schijnt te komen, maar die ik nog nooit heb gezien. Ik zou babietjes uit China hebben willen halen, maar mijn visum werd geweigerd. De mogelijk toekomstige vader zou er toch last minute besloten hebben vanaf te zien en trok zijn lul vlak voor het orgasme terug.

Dus nu heb ik officieel het stempeltje 'ongewenst kinderloos'. Want ja, het is verplicht ze wel te willen toch? Misschien ben je wel heel erg hard op je fontanel gevallen als je ze niet wil. Want wat is er nu fijner dan altijd iets om handen te hebben om je miserabele bestaan op te fleuren? Halen ze hoge cijfers, komt dat natuurlijk door jouw geweldige genen en uiterste krachtsinspanningen om maar iets in die reptielenbreintjes te krijgen. Deugen ze niet komt dat door die fastfood-etende, nooit op het schoolplein rondhangende vader en heb je direct twee lijdende voorwerpen om al je nietszeggende irritaties op te richten. Ik zal wel een sociaal gestoorde maniak zijn. Maar wel eentje met eigenwaarde.