Lid sinds
6 jaarRol
- Gewone gebruiker
#364 De ware reden
Waar de Russen er niet in slaagden, is het ook de Amerikanen niet gelukt. Met de staart tussen de benen zijn ze vertrokken. Maar waar de Russen het alleen er maar om te doen was de communistische bondgenoten aan de macht te helpen en zo de Russische voetafdruk te vergroten, wilden de Amerikanen heel iets anders. Dacht je nu echt dat het ze te doen was om het welzijn van de Afghaanse bevolking, of de bestrijding van het terrorisme?
Mustafa opende de achterdeur bij het eerste ochtendlicht en sloop met zijn brommertje naar de straat. Hij moest maken dat hij wegkwam. Binnen een dag zou de chaos compleet zijn en met een beetje geluk slaagde hij erin een plekje te vinden in een vliegtuig, op weg naar het veilige westen. Ze waren het hem verplicht, na alles wat hij als tolk voor ze had gedaan.
Al vanaf het begin, nu tien jaar geleden had hij zijn vraagtekens gehad maar ze voor zich had gehouden. Soms moest je ze het voordeel van de twijfel gunnen...
De Amerikanen zochten naar een markt voor hun miljoenen waardeloze produkten.Het westen was oververzadigd , de binnenlandse markt leverde niets meer op. Onder het mom van terrorisme was daar opeens een bevolking van 37 miljoen consumenten die zaten te popelen dvd's te kijken en zich onder te laten dompelen in de onmisbare Amerikaanse produkten.
Hij startte de motor, stapte op en reed weg in een wolk van stof en gruis. De taliban hoefden zich slechts terug te trekken in de bergen, rusten, voorbereiden. Ooit, wisten ze zouden de Amerikanen weer weggaan. Ze hadden de tijd,geen haast.En als de bezetter weg was, was het slechts een kwestie van tijd voordat ze weer aan de macht waren.
In de verte zag Mustafa het vliegveld van Kabul opdoemen. Zijn redding was nabij.
Hoi John Doe, jij bent ook…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi John Doe, jij bent ook de actualiteit ingedoken. Vreselijke beelden.
Na het lezen van je verhaal ben ik er nog niet uit aan welke kant Mustafa staat. Hij is op de vlucht, want je eindigt met "zijn redding was nabij', maar het gevoel van angst (de reden om te vluchten) haal ik er niet helemaal uit.
Halsoverkop...Maar ---> voor en na een beletselteken hoort een spatie. Hier heeft dit teken weinig zin. Naar mijn idee hoort "Halsoverkop" bij de zin ervoor. Halsoverkop zijn ze met de staart tussen de benen vertrokken.
Als je "Halsoverkop", met de zin erna wilt verbinden, hoort maar achter een komma staan. Halsoverkop, maar ....
Probeer in je tekst herhalingen te voorkomen. Nu staat in dit stukje drie keer dat het ergens om te doen was.
Al vanaf het begin, nu tien jaar geleden had hij zijn twijfels gehad maar ze voor zich had gehouden. --> deze zin klopt niet. Ik denk dat je bedoelt op het eind: .... maar ze voor zich gehouden (zonder had).
Ooit, wisten ze zouden de Amerikanen weer weggaan. ---> deze zin klopt ook niet. Ze wisten dat de Amerikanen ooit weer weg zouden gaan.
Je bent enthousiast geweest met de enters waardoor er veel ruimte tussen de alinea's staat. Een enter geeft al een witregel.
Niet mijn soort verhaal,…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Niet mijn soort verhaal, maar dat zegt niets. Ik moest moeite doen, ook al is het 'makkelijk' geschreven. Als je zo een stuk wil schrijven wil ik meer fundament. Niets fundamentalistisch. Toch meer fond.
Nogmaals: persoonlijk. maar ik haak af bij zinnen als
Dan denk ik zo, wie ben jij, enzo. Waarschijnlijk een loze tip, en ben ik er zelf ook schuldig aan, maar lezersinductie heeft meeste kans om af te haken, tenzij je het superscherp doet, wat hier wat mist.
Met alle goede bedoelingen, schrijf ik dit.