Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#363 Oude liefde roest niet (herschrijf, laatste poging)

(laatste poging)

 

Hoi Pim,

Ik zag je foto in de krant en ik kon het niet laten je deze brief te schrijven. Ik was zo onder de indruk en enorm trots op jou, mijn liefste jeugdvriend. Wat een succesverhaal: CEO van een internationaal IT-concern! Wie had gedacht dat je het ooit zo ver zou schoppen, behalve ik dan uiteraard. Ik wist dat het je zou lukken. Sinds onze wegen scheidden, volg ik je carrière op de voet, net alsof ik er dan toch een beetje bij ben.

Je ziet er op die foto geweldig uit: afgetraind lijf, mooie kop, goed gekleed. Ach, eigenlijk niets veranderd, toch? Je zag er op school al uit als een kanjer.
Ik ben nog steeds volslank, daar hield je van. Je zei altijd dat ik veel om van te houden was. Wat als …? Nee, daar mag ik niet aan denken, die kans is verkeken.
Je was mijn beste maatje. Natuurlijk kon het niet meer worden tussen ons, we waren vrienden. Die zoen op het schoolfeest was not done, dat begrepen we allebei. Als jij je verantwoording niet genomen had, zouden we te ver zijn gegaan. Toch denk ik er met warme gevoelens aan terug: als ik met Geoffrey vrij … Oh, ik heb je nog niet over hem verteld.
Nadat wij elkaar uit het oog verloren, trouwde ik met Geoffrey. Hij runt een goedlopend accountantsbureau en we hebben een leuk leven. Hij ziet er niet zo strak uit als jij, maar ja, van een knappe tafel kun je tenslotte niet eten (hahaha).

Ik las dat jouw kinderen in de voetsporen van hun vader treden. Je spreekt er vol liefde over. Weet je nog dat we fantaseerden hoe onze kinderen zouden zijn als we onze eigenschappen bij elkaar zouden voegen? Daar moesten we vreselijk om lachen.
Geoffrey en ik hebben één kind; hij was eigenlijk niet zo’n voorstander van kinderen. Toch is het een goede vader, als hij tijd heeft. Het valt ook niet mee met zo’n drukke baan. Nou ja, jou lukt het blijkbaar wel. Ik had niet anders verwacht. Stiekem fantaseer ik wel eens hoe het zou zijn als jij en ik een kind samen zouden hebben. Hij of zij zou het mooiste en briljantste kind op de wereld zijn.

Jouw vrouw is actrice, las ik. Mooie vrouw, bofferd. Alleen vervelend dat ze laatst zo negatief in beeld was. Was het de Story of de Privé? Wat moet die compromitterende foto jou geschokt hebben. Als ik met je getrouwd zou zijn, zou ik je zoiets nooit aandoen. Daar zou ik geen reden voor hebben. Jij staat op eenzame hoogte en met alle liefde wil ik je van die eenzaamheid verlossen. Mijn schouders zijn de jouwe om op uit te huilen. Ik ben slechts een telefoontje van je verwijderd.
Misschien kunnen we afspreken om eens bij te praten, over de mooie tijd op school, onze vriendschap. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat.

Groetjes en een dikke knuffel,

Je oude schoolvriendin,

Jenny

                                          =================

 

Hoi Pim,

Ik zag je foto in de krant en ik kon het niet laten je deze brief te schrijven. Ik was zo onder de indruk en ook trots. Wat een succesverhaal: CEO van een internationaal IT-concern! Wie had gedacht dat je het ooit zo ver zou schoppen, behalve ik dan uiteraard. Ik wist dat het je zou lukken. Sinds onze wegen scheidden, volg ik je carrière op de voet, net alsof ik er dan toch een beetje bij ben.

Ik denk nog vaak aan onze tijd op de middelbare school. We waren een apart stel. De lange, pokdalige slungel en de viertonner: Pim(pels) en de Olifant. Zo noemden ze ons altijd. En moet je nou eens zien: afgetraind lijf, mooie kop, goed gekleed.
Ik ben zelf in de loop der jaren heel wat kilo’s kwijtgeraakt. Je zou me bijna slank kunnen noemen. Oké, volslank, maar daar hield je wel van. Je zei altijd dat ik veel om van te houden was. Wat als …? Nee, daar mag ik niet aan denken, die kans is verkeken. Helaas, zou ik bijna willen zeggen. Spijt? Ja, maar gedane zake …
Je was mijn beste maatje. Samen doorstonden we de pesterijen op school. Natuurlijk kon het niet meer worden tussen ons, we waren vrienden. Die zoen op het schoolfeest was not done, dat begrepen we allebei. Toch denk ik er met warme gevoelens aan terug, soms ook met weemoed. Ik mis die tijd.

Nadat wij elkaar uit het oog verloren, trouwde ik met Geoffrey. Hij runt een goedlopend accountantsbureau en we hebben een leuk leven. Hij ziet er niet zo strak uit als jij, maar ja, van een knappe tafel kun je tenslotte niet eten (helaas).

Ik las dat jouw kinderen in de voetsporen van hun vader treden. Je spreekt er vol liefde over. Weet je nog dat we fantaseerden hoe onze kinderen zouden zijn als we onze eigenschappen bij elkaar zouden voegen? Daar moesten we vreselijk om lachen.
Geoffrey en ik hebben een tweeling, een ongelukje; hij was eigenlijk niet zo’n voorstander van kinderen. Toch is het een goede vader, als hij tijd heeft. Het valt ook niet mee met zo’n drukke baan. Nou ja, jou lukt het blijkbaar wel. Ik had niet anders verwacht.

Je bent getrouwd met een actrice, las ik. Mooie vrouw, bofferd. Alleen vervelend dat ze laatst zo negatief in beeld was. Was het de Story of de Privé? Die compromitterende foto was schokkend. Om je vrouw in een dergelijke houding te zien met een andere man, mijn hart bloedde. Zoiets zou ik jou nooit aandoen.
Ik kan me zo voorstellen dat je in jouw wereld weinig echte vrienden hebt. Weet dat ik er altijd voor je zal zijn. Je mag nog altijd je geheimen met me delen, net als vroeger. Misschien kunnen we een keer afspreken om eens bij te praten, over de mooie tijd op school, onze vriendschap. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat.

Groetjes en een dikke knuffel,

Je oude schoolvriendin,

Jenny

                      ======================================

Hoi Pim,

Ik zag je foto in de krant en ik kon het niet laten je deze brief te schrijven. Ik was zo onder de indruk. Wat een succesverhaal: CEO van een internationaal IT-concern! Wie had gedacht dat je het ooit zo ver zou schoppen, behalve ik dan uiteraard. Ik wist dat het je zou lukken. Sinds onze wegen scheidden, volg ik je carrière op de voet.

Ik denk nog vaak aan onze tijd op de middelbare school. We waren een apart stel. De lange, pokdalige slungel en de viertonner: Pim(pels) en de Olifant. Zo noemden ze ons altijd. En moet je nou nu eens zien: afgetraind lijf, mooie kop, goed gekleed.
Ik ben zelf in de loop der jaren heel wat kilo’s kwijtgeraakt. Je zou me bijna slank kunnen noemen. Oké, volslank, maar daar hield je wel van. Je zei altijd dat ik veel om van te houden was.
Ik was zo blij met jou als vriend. Samen doorstonden we de pesterijen op school. Natuurlijk kon het niet meer worden tussen ons, daarvoor was onze vriendschap te hecht. Die zoen op het schoolfeest was not done, dat begrepen we allebei. Toch denk ik er wel eens aan terug. Niet te lang hoor.

Ik las dat je getrouwd bent met een actrice. Mooie vrouw, hoor. Ik heb het zelf ook niet slecht getroffen. Geoffrey runt een goedlopend accountantsbureau en we hebben niets te klagen. Hij ziet er niet zo strak uit als jij, maar ja, van een knappe tafel kun je tenslotte niet eten (hahaha). Hij is heel attent en we doen leuke dingen samen, als hij thuis is tenminste.

Ik las dat jouw kinderen - vier nog wel - in de voetsporen van hun vader treden. Weet je nog dat we fantaseerden hoe onze kinderen zouden zijn als we onze eigenschappen bij elkaar zouden voegen? Daar moesten we vreselijk om lachen.
Geoffrey en ik hebben een tweeling, een ongelukje; hij was eigenlijk niet zo’n voorstander van kinderen. Toch heeft hij zich meestal een goede vader bewezen. Het valt ook niet mee met zo’n drukke baan. Nou ja, jou lukt het blijkbaar wel.
Ik ben in ieder geval dol op mijn kinderen.

Wat vervelend dat je vrouw laatst zo negatief in beeld was. Was het de Story of de Privé? Die compromitterende foto was schokkend. Mijn hart ging uit naar jou. Hoe moet jij je niet gevoeld hebben? Daar dacht ik ook aan toen ik je succesverhaal las. Je hebt het niet cadeau gekregen. Ik kan me zo voorstellen dat je in jouw wereld weinig echte vrienden hebt. Weet dat ik er altijd een zal zijn; bij mij mag jij altijd je hart luchten. Misschien kunnen we een keer afspreken om eens bij te praten, over de mooie tijd op school, onze vriendschap. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat.

Groetjes en een dikke knuffel,

Je oude schoolvriendin,

Jenny

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, leuk weer wat van je te lezen, ik miste je bijdrage bij de vorige opdracht.

Goed geschreven brief. Ik had nog wel iets meer spijt van wat had kunnen zijn tussen de regels door willen lezen, maar de brief staat als een huis.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Inderdaad, leuk je er opnieuw bij te hebben. Leuk idee, een bekend persoon uit je kindertijd.

Ik struikel over het onderliggende gevoel. Ik snap niet goed waar je naartoe wil met je hp. Het uitgesprokener maken zou helpen (maar dat is persoonlijk) - ik hou - zeker in een kortverhaal - te snappen hoe een personage is.

Die compromitterende foto was schokkend. Mijn hart ging uit naar jou. Hoe moet jij je niet gevoeld hebben? Daar dacht ik ook aan toen ik je succesverhaal las. Je hebt het niet cadeau gekregen. Ik kan me zo voorstellen dat je in jouw wereld weinig echte vrienden hebt. Weet dat ik er altijd een zal zijn; 

Ik voel mogelijkheden om bijvoorbeeld dit duidelijker te maken. Is ze jaloers? Niet echt. Kijkt ze op naar zijn vrouw? Of net niet? Heeft hij alleen slechte vrienden?

Je zit op goud, ik zou het zo graag uitgesprokener zien. 

Voor wat het waard is...

 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Fief, Door de Olifant, dacht ik in het begin dat het over twee jongens ging als in Brokeback Moutain. Ik kan me niet voorstellen dat een dik meisje op school een olifant wordt genoemd. (in mijn tijd was dat Bessie Turf). Ik vind de eerste versie mooier.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Goed geschreven brief, toch blijft het voor mij wat te afstandelijk. Misschien zou je iets meer 'ik zou het wel weten als ik nu met je was' in je verhaal kunnen stoppen. Wat kledingadvies bijvoorbeeld, met verwijzingen naar vroeger. Dat het bijna iets stalkerigs krijgt. Maar goed, dat is slechts een suggestie. 

Kortom: goede brief, maar iets meer verhaal zou mooi zijn.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@Carneli: bedankt voor je reactie. Bessie Turf was een goeie geweest. Ik hou het voorlopig bij olifant. 

@Hadeke, het moest een brief zijn, daarin ben ik geslaagd. Het mocht er niet te dik opliggen. Maar ik zal over je suggestie nadenken. Bedankt voor je reactie in ieder geval.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,
Ik vind de eerste versie ook beter.
Bijvoorbeeld: achter de zin 'maar ja, van een knappe tafel kun je tenslotte niet eten' vond ik (hahaha) sterker dan weer (helaas).

Je hebt een prachtig gegeven: een vrouw die niet meer dan een vriendin was van de jongen waar ze heimelijk verliefd op was en er nog altijd rouwig om is dat het niet méér werd.
De opbouw van de brief is ook uitstekend: goede inleiding (aanleiding van de brief), ophalen van jeugdherinneringen, iets over hoe het je vergaan is, huidige situatie. (Heel sterk en heel mooi. die eerste alinea overigens.)
Toch kan het inhoudelijk hier en daar best wat sterker.
Wat ik bedoelde met spijt-van-wat-had-kunnen-zijn en Hadeke (waarschijnlijk) met
'ik zou het wel weten als ik nu met je was' is dat je best wel wat meer prijsgeven mag. Natuurlijk mag het er niet duimendik bovenop liggen, maar het moet er wel in of onder zitten.
Wat ik bijvoorbeeld de allersterkste zin in de brief vind, is "Die zoen op het schoolfeest was not done, dat begrepen we allebei." Prachtig, deze zin in de context geplaatst, bevat zoveel onuitgesproken pijn. Erg goed gevonden.
Maar sommige dingen mogen sterker:

  • dat de jongen hun relatie echt zag als vriendschapsrelatie
  • dat het meisje heimelijk meer had gewild
  • dat de verliefdheid nog altijd niet over is

Al deze punten zitten al in de brief, begrijp mij goed, het is nu ook al wel heel duidelijk hoe het zit. Het sterker maken van de punten is vooral om de emotie, de frustratie van de vrouw meer over te brengen.
Voorbeeld:
Wat ik altijd zo aan je kon waarderen, is dat je nooit iets probeerde. Zelfs toen ik op het verjaarsdagsfeestje van Jonna iets te veel gedronken had en ik je probeerde te versieren. Je maakte er helemaal geen misbruik van. Je bleef zo decent. Zo aardig van jou.
Ik denk dat je hier tussen de regels door iets heel anders leest dan wat er staat. Snap je?
Het uiterlijk van man en vrouw, de pesterijen op school zijn voor het plot overbodig. Ik denk dat je je woorden beter kunt besteden aan het meer uitwerken van de relatie.
Prachtige laatste alinea over die actrice. Zoals Hadeke al schreef zou er best nog wel wat in kunnen als "Ik snap haar niet. Als ik met je getrouwd was ..."
Afijn, je hebt al een mooie brief weten te schrijven. Maar ik sluit mij ook graag aan bij de woorden van Tony: "Je zit op goud, ik zou het zo graag uitgesprokener zien."

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Ik loop helaas door een misverstand achter met het nakijken. Ik ga daarom alleen feedback geven op je laatste versie: een snelle blik op de reacties laat zien dat je al veel en genoeg aan deze opdracht geschaafd hebt. 

Ik vind de brief niet echt heimelijk, het ligt er nogal duimendik bovenop. Toch denk ik er met warme gevoelens aan terug: als ik met Geoffrey vrij …   is vrij duidelijk... Maar aangezien dat de toon is waarvoor je hebt gekozen (want dat komt wel goed en consistent in de brief terug!) ga ik daar even op verder. 
Ik blijf een beetje in verwarring wat Jenny nu ècht wil. Wil ze Pim gewoon laten weten dat ze weet dat ze geen kans meer maakt, hoewel ze nog wel naar hem verlangt? Wil ze reflecteren op het leven zoals het nu is en observeert ze -hardop- wat anders had kunnen zijn, zonder daarover te oordelen? Wil ze Pim tussen de regels door misschien overhalen voor een slippertje, al is het maar eenmalig? 
Naar mijn smaak wissel je een beetje te veel tussen iets wat duidelijk een (onbeantwoord, kansloos) verlangen is en de andere keer een 'maar ik heb er vrede mee'. 

Maar het moet gezegd worden dat je een mooi, divers beeld schetst van de verlangens van Jenny, hoe dol ze op Pim is en wat voor een belangrijke rol hij in Jenny's leven speelt. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nadine, bedankt voor je reactie en je compliment op het eind. Ik zie wat je bedoelt. Door de reacties van andere lezers heb ik het heimelijke laten varen. Het is nu wat het is. Morgen weer een nieuwe opdracht.