#363 Tijd

Ik vind dit een geslaagde uitwerking van de opdracht. Heel eigentijds verhaal in een aantal korte 'schetsen'.

Dank je :) Het is (erg) losjes gebaseerd op een stukje uit een echt gesprek. Een "brief" is vrij ouderwets natuurlijk, vandaar deze invalshoek. Ik vroeg me af of de laatste schets overbrengt wat ik ermee wilde overbrengen.

goed gedaan, al is toch net de opdracht om een ouderwetse brief te schrijven interessant, ach ja wat deert het, goed gedaan. Interessant om slechts één kant te horen. Al klopten de haakjes niet voor mij, in mijn geest hoe het gaat. (de haakjes van hp)

Thanks. De haakjes zijn een soort grapje achter een "zwaar" bericht aan, om de spanning te breken. Het is overigens het idee dat dit allemaal eenzijdige communicatie is. De (...) zijn geen reacties van de andere kant of zo. 

Ha Rudez, mooie vorm heb je gekozen en aardig uitgewerkt. Die 'laatste schets' kwam bij mij in elk geval wel over.
Wat niet overkwam, maar wat je hierboven uitlegt, is dat je (...) als stilteteken gebruikt; ik interpreteerde het als weglatingsteken. Ik denk dat je hier beter iets anders op kunt verzinnen.

Hoi Rudez, ik las de (...) ook als zijnde de reactie van de andere persoon. Ik probeerde daarom steeds in te vullen wat daar gezegd zou kunnen zijn.
De vorm is zeker origineel. De boodschap is naar mijn idee niet subtiel. De hp is overduidelijk wat zijn wensen zijn.

Thanks.

De subtiliteit zit hem in mijn ogen in de manier waarop de HP probeert autonoom over te komen, waar dit eigenlijk een utopie blijkt. Meer een poging tot subtiliteit in plaats van werkelijk subtiel over te komen. Maar dat kan uiteraard een behoorlijk misgeslagen plank zijn.

De stiltetekens komen niet over dus. Maar dan de vraag... Komt dit beter over zonder die tekens? Of met, waarbij je de mogelijkheid voor een onleesbare reactie open laat? Het is niet de bedoeling geweest natuurlijk, maar misschien werkt het beter.

Wat mij betreft zonder.

Hoi Rudez,

Heel mooi gevonden, hoe je de tijd van de verzonden berichten koppelt aan de titel en het daarmee al een bepaalde lading en verwachting geeft! En ook hoe de tijd vervolgens verstrijkt en wat dat doet met de gedachten van de hoofdpersoon is goed gevonden. 
De laatste 'zin' (voor het laatst online geweest) is een hele sterke vorm van show don't tell, die aansluit bij een te verwachte reactie na een en al wanhoop. Na zoveel wanhoop moet er ìets gebeuren in het verhaal om het voort te drijven. Helaas voor de hoofdpersoon is er geen fijne afloopt, maar narratief gezien werkt dat erg goed!

Groet, 

Nadine