Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#363 - Excuses, van mij, aan u

Geachte Mevrouw van de Sande,
Beste Nadine,

Na lang tobben, besloot ik u te schrijven, en u alvast te danken om uw waardevolle tijd aan lezen te besteden, in acht genomen dat ik, die u gisteren in de supermarkt trof, onervaren ben in uitdrukken van wat ik werkelijk bedoel. Onomfloerst woorden uitflappen, behoort niet tot mijn kwaliteitenlijst, daar wil ik aan werken, schaven en bijsturen. 
    Dit gebrek, dat me levenslang achtervolgt, is de reden waarom ik stamelde, stotterde, toen u, mij aankeek, en ik, in mijn schaamte, verlegen, mijn blik liet dalen, en u, begrijpelijk, dacht dat ik in uw blouse priemde, met mijn ogen. Dat u gilde en mijn teammanager riep, tegen wie ik, wederom, niets kon uitbrengen, slechts staarde naar de grond, en hij mij berispte, u garandeerde dat ik enkel aan de kassa stond omdat de regering premies toekent, dat dat wel goed is, maar dat u, de modale klant, daar niet beter van wordt.
    Voor mij bent u, mevrouw van de Sande, geen modale klant. U bent meer dan zomaar een vrouw die, frisruikend, stijlvol gekleed, op mijn kassa geurkaarsen, éénpersoonsafhaalmaaltijden en flessen wijn plaatst. Omdat ik weet wat u doet. Omdat ik op zondag onrustig wordt, op maandagavond de slaap niet kan vatten, die nacht mijn vel openwoel, dinsdagochtend geen brok naar binnen krijg, en smacht naar uw bevel, uw opdracht, uw wens. 
    Ik moet opbiechten: kwaadheid overspoelt mijn hart, donkerte mijn geest en brandende tintelingen mijn ledematen als niet uw naam, maar een andere schrijfcoach daar prijkt. 
    U begrijpt, groot was mijn opluchting, zeker na ons desastreus treffen, excuses, míjn catastrofaal optreden, waarvoor ik toen niet, maar nu wel, mij kon verontschuldigen, dat mijn verademing immens was, dat uw naam, uw opdracht, uw commando, wederom, praalde op het scherm.
    
Alsof onze werelden samensmolten, het universum het nastreefde, de hogere krachten zich bemoeiden, bestond uw wens vandaag, naar een brief. Een brief met mijn liefde voor uw werk, voor uw kennis, voor uw oordeel én voor uw verschijning. Een brief waarin ik, fijntjes, verklaar, verduidelijk, uitdruk, wat uw zijn, het feit dat u bestaat, de mogelijkheid dat wij een zelfde tijdsspectrum, geografische lokaliteit en fysiologische compatibiliteit delen, voor mij betekent. Dat ik, desondanks ons faliekante eerste treffen, nu doe ik het weer, míjn verkeerde, u was immers slechts uw authentieke zelf, waarvan ik onderstebolder was, alsof al uw schrijfsels, al uw personages, al uw conflicten en twisten, samenkwamen in één punt, of in eindeloze punten, die mijn aura overmanden, overspoelden, overnamen, en ik gewillig bezit liet nemen, mijzelf overgaf, mijn ziel afstond.
    Ik weet dat ik droom, hallucineer, wanneer ik durf u te vragen, morgen, overmorgen, of wanneer u honger voelt, of dorst, of beiden, en u de winkel niet langer kan vermijden, u toch kiest, bewust, voor mijn kassa. Omdat ik uw spullen wil scannen, uw geld ontvangen, nederig, u tonen dat ik groei, dat ik verander, en dat u, misschien, na geruime tijd, of geringe, voor een tweepersoonsafhaalmaaltijd kiest, mij uitnodigt, of indien u toestemt, ik u inviteer.

Liefs,
Tony Coppo

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het harrewarrig, hakkelend gezwatel van een stoethaspel die zich ook op papier niet weet uit te drukken. Prachtige vorm van een stalkersbrief, Of het subtiel is? Tja ...
Grappig gevonden.

Moet onderstebolder niet holderdeboven zijn? :-D

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@carneli ben ik er weer in geslaagd jou in verwarring achter te laten. Dan zijn excuses, verontschuldigingen, smeekbedes en meer ook voor jou bestemd. Apologies.

 

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@mus: dank, voor hp meest subtiel mogelijk.

onderstebolder is dan dialect? Ook holderdeboven vind ik niet op Goog.? Verward.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tony, ik neem aan dat het een onzinwoord is, een versmelting van ondersteboven en holderdebolder. Maar jij moet het beter weten, want het staan in jouw verhaal:

u was immers slechts uw authentieke zelf, waarvan ik onderstebolder was,

 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, mooi. Ik krijg bijna medelijden met deze wat klunzige medewerker, die het ook niet makkelijk heeft in het leven.

Zelfs voor een kluns vind ik: '... toen u, met uw ogen, mij aankeek ...' wat erg klunzig, daar mogen de ogen wel weg.

Ik merkte dat ik naar het eind toe wat afhaakgevoelens kreeg. Ik denk dat je één en ander iets sneller naar een eind toe mag schrijven.

Wel mooi dat een zo'n onhandige figuur, toch maar mooi een brief met fraaie zinnen weet te schrijven. Ik hoop dat Nadine hem niet in de kou laat staan. Dit verdient een gelukkige afloop.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankje Hadeke. Ik verwijderde de teveel ogen, je hebt gelijk. 

wat dat sneller naar einde schrijven, hoor ik je, maar weet nog niet, ik denk verder na, of jij benoemt het.

wat jouw hoop betreft, hp houdt van de worst met bloemkool en patatjes, hopelijk Nadine ook.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, je zet de hp duidelijk neer als een hakkelende, onzekere persoon. In die zin goed gedaan. Subtiel is anders, zijn gevoelens zijn duidelijk. Anders dan het verhaal zelf. De overdosis aan komma's en de aaneenschakeling van bijstellingen en opsommingen halen mij uit het verhaal. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Fief, dankje. Subtiel is relatief natuurlijk, maar ben het met je eens. Bewust dat het erg lange, kommaverslaafde zinnen zijn. Derover?

De warrige zinnen, al kloppen ze volgens mij wel, verzonnen, gepend, aan wie wil lezen, moet lezen, letters die ogen herkennen door jarenlange training, oefening, routinieus patroonherkennend,  zijn wat ze zijn.

@Carneli, ok. Nieuwe orde vraagt anarchie!

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Tony, smullen van heerlijk overladen taalgebruik. Maar of het is wat NdvS bedoelde? Dit klinkt toch meer naar onververvalst romantische lyriek, gedoseerd per emmer. Maar goed, je hebt in het begin al duidelijk gemaakt dat de omfloersing niet je forte is.

Onderstebolder is prachtig. Gaat in mijn favorietenlijstje, naast de ontzetting van onze Frans-Nederlandse vriend die dingen nogal eens affreuselijk vindt.

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zelfs voor een kluns vind ik: '... toen u, met uw ogen, mij aankeek ...' wat erg klunzig, daar mogen de ogen wel weg.

Dankje Hadeke. Ik verwijderde de teveel ogen, je hebt gelijk. 

Jammer, zeg, ik moest juist erg lachen om die zin.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony,

Ik vind je uitwerking erg knap gedaan, omdat je er in slaagt een bepaalde chaos te scheppen in het gebruik van de komma´s. Normaalgesproken zou dat storend ´moeten´ lezen, maar hier leest het juist heel vlot omdat dat zo bij de vertwijfelde en schuwe hoofdpersoon past. Je maakt als  het ware een ´show don´t tell´ puur door interpunctiegebruik.  Hetzelfde doe je met de ´overdreven' poëtische omschrijvingen.  Daar bedoel ik mee: in een andere context of toon zou iets als:

 Alsof onze werelden samensmolten, het universum het nastreefde, de hogere krachten zich bemoeiden, bestond uw wens vandaag, naar een brief. Een brief met mijn liefde voor uw werk, voor uw kennis, voor uw oordeel én voor uw verschijning. Een brief waarin ik, fijntjes, verklaar, verduidelijk, uitdruk, wat uw zijn, het feit dat u bestaat, de mogelijkheid dat wij een zelfde tijdsspectrum, geografische lokaliteit en fysiologische compatibiliteit delen, voor mij betekent.
ontzettend klef, dramatisch of overdreven zijn, maar hier is het opnieuw een mooie show don't tell aanvulling op de verlegenheid en de onhandige manier van het uiten van de hoofdpersoon. 

Ik vind de koppeling naar de eenpersoonsmaaltijden en de tweepersoonsmaaltijd heel mooi gedaan, want ik zie hier iets in dat de hoofdpersoon misschien zelfs nog niet eens in de gaten heeft:
Eerder schrijft hij:
Onomfloerst woorden uitflappen, behoort niet tot mijn kwaliteitenlijst, daar wil ik aan werken, schaven en bijsturen. 
Maar toch komt daar de op het einde de wens van het hoofdpersonage uiteindelijk - naar verhouding-  redelijk ad rem uit ( zeker omdat de brief daar ook mee eindigt) :  ik hoop dat de eenpersoonsmaaltijd van jou verandert in een tweepersoonsmaaltijd voor ons. 

Hebben Nadine en Tony al ooit een klein gesprekje gehad aan de kassa? Gezien Tony's teruggetrokkenheid schat ik in van niet, maar als dat zo is, zou een kleine uitwerking daarvan wel aardig zijn om nog mee te geven, zodat Nadine niet alleen als 'idee' (lees: vanuit haar functie) iemand is om heimelijk verliefd op te worden, maar ook om wie ze als persoon (naar Tony) is. 

Mooi gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey @Bob, dankjewel! Benieuwd naar je lijstje!

@Muso, ik vond dit ook grappig, maar aangezien ik het maar één keer deed, vond ik het toch beter weg.

@Nadine, dank voor jouw lovende woorden op mijn briefje. Leuk dat je mijn betrachtingen zag, benoemde en goed bevond.
 


Hebben Nadine en Tony al ooit een klein gesprekje gehad aan de kassa? Gezien Tony's teruggetrokkenheid schat ik in van niet, maar als dat zo is, zou een kleine uitwerking daarvan wel aardig zijn om nog mee te geven, zodat Nadine niet alleen als 'idee' (lees: vanuit haar functie) iemand is om heimelijk verliefd op te worden, maar ook om wie ze als persoon (naar Tony) is. 

Hoewel Nadine al jaren in de supermarkt kwam, zag Tony ze steeds een andere kassa kiezen. Onbewust? Je begrijpt dat toen ze gisteren voor het eerst dichter dan de anderhalvemeter bij hem stond, hij niet meer kon spreken en dichtklapte. Goede suggestie. Ik had dit kunnen verwerken, of duidelijker maken. Ik denk er nog eens over na, al zal dit een brief blijven tussen Tony en Nadine.

 ik hoop dat de eenpersoonsmaaltijd van jou verandert in een tweepersoonsmaaltijd voor ons. 

Waarom koos je dan vandaag toch weer die andere kassa? :)