#362 Vleugellam

Vleugellam

Daar lag ik dan genietend op het strand.
De zon was fel genoeg om bruin te kleuren.
De wind vanaf de zee vermengde geuren
van water, zeewier, zout en zonnebrand.

Naast mij at men vis vanuit een krant.
Van hen zag niemand daar de meeuwen speuren
vanuit de hoogte wiekend voedsel keuren,
hoe ze zwermend vlogen naar hun kant.

Een strijd van mens tot dier werd niet vermeden.
Een moedig man besloot hier op te treden:
Hij trok heel snel een wapen voor de dag.

Met snavel en met tentstok werd gestreden.
De grootste meeuw, die heeft niet lang geleden: 
Hij sloeg er zwaargewond zijn laatste slag.