Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#359 Nog 42 nachtjes

 

De schoolbel ging. Uitgelaten kinderen wensten elkaar in het voorbijgaan een fijne vakantie. Ze bleef nog een tijdje hangen bij de kapstokken. ‘Hé Angela, heb je hulp nodig?’ Juf Anita keek haar vragend aan. Angela keek doelloos naar de grond. ‘Mag ik bij jou wonen?’ schreeuwde ze diep van binnen, waar het aardedonker was. Maar ze richtte haar blik op de juf en antwoordde: ‘Ik zocht nog even naar mijn gymtas.’ Een smoes om nog wat tijd te rekken. Juf Anita legde vriendelijk haar hand op de rug van het meisje en duwde haar richting de buitendeur. ‘Kom Angela, we hebben vanochtend alles opgeruimd. Ga maar gauw naar huis en geniet van de grote vakantie.’ Ze sjokte naar buiten over het lege schoolplein. Ze had geen haast om naar huis te gaan. Ze woonde op loopafstand. Met elke stap die ze zette voelde ze zich zwaarder worden en ging het lopen moeizaam. Ze was bijna thuis. Misschien kon ze kruipen dan zou ze er nog langer over doen of achteruit lopen? Wat ze ook deed, ze bereikte altijd de onvermijdelijke plek van het tuinhek. Het zou nog zes weken duren voor ze weer veilig op school zou zijn. Voorlopig zou ze verdwijnen in de krochten van haar binnenwereld, waar ze niets kon zien, horen en voelen. Ze kon geen kant op. Overgeleverd aan de grillen van haar vader. Nog 42 nachtjes.

 

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zo Suzanne, wat een indringend verhaal. Dit is met recht een horrorverhaal. Je vertelt niet wat er zal gebeuren en toch komt het met een mokerslag binnen. Met een dikke brok gelezen.

Het contrast met Angela kon niet groter zijn. --> je begint met Angela in de derde persoon terwijl je verder het verhaal vanuit Angela zelf beschrijft. Probeer het perspectief vast te houden. Hier zou het dan bijvoorbeeld moeten zijn: Het contrast met haar kon niet groter zijn.

He Angela,  --> Hé, Angela

Angela sjokte ---> Ze sjokte

Ze woonde vlakbij school op loopafstand -->> dit leest dubbelop. Ze woont vlakbij school of ze woont op loopafstand

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Suzanne, huiverig knap geschreven. Kort maar to the point. Dit is hoe je een schrijfopdracht tot een goed einde brengt. De horror kan iedereen zich levendig voorstellen. Dat juf Anita na een schooljaar nog niets door heeft is wraakroepend.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Suzanne

Wat een goed verhaal! ik sluit me aan bij de feedback van Fief en Gi. nog een tip:  misschien kun je de zin: 'Het contrast enz.' weglaten. Maakt het volgens mij nog sterker. De eenzaamheid en de angst komen daarna toch wel naar boven

 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Suzanne. Alles achter elkaar aan. Mooi in dit geval, Invoelbaar. Top! Ik vrees ook dat er veel te veel kinderen zijn die op deze manier de vakantie 'beleven'.