Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#359 De Camping

 

# 359 De Camping

Hardop grinnikend draaide ik mijn laptop naar Tony die op de bank naast me zijn teennagels zat te knippen. ‘Ik heb onze vakantiebestemming gevonden. Superleuk! Hier gaan we naar toe.’
Met het schaartje tussen zijn tanden keek mijn vriend naar de advertentie. De Paul de Leeuw-frons tussen zijn ogen werd dieper. ‘Hoezo gaan we daar naar toe? Ik heb daar toch ook zeggenschap over?’
‘Ik keek hem met mijn onschuldigste blik aan. ‘Natuurlijk heb je dat. Alleen wil ik dan wel onze laatste vakanties in herinnering brengen. Mag ik je wijzen op dat mierennest van die camping waarvan dat jongetje is verdwenen? En de handrem die in brand vloog toen we die vreselijke berg afreden, of die ballonvaart waarvan de eigenaar uit het mandje sprong, omdat zijn vrouw hem had verlaten? Of dat geweldige Youth Hostel in Rome waar we gratis high werden van de hasjlucht die er hing, waarna we in botsing kwamen met een olifant? Nee, jochie, nu is het mijn beurt.’
Ik stond op en keek hem van bovenaf liefdevol aan. ‘Het is een last minute, dus ik ga alvast mijn koffer pakken. Voordeel van mijn plannetje is dat jij lekker kunt blijven zitten, omdat je nauwelijks iets mee hoeft te nemen. Dat is het voordeel van deze vrouwencamping aan de Cote d’Azur waar, voor het broodnodige evenwicht, alleen mooie mannen worden toegestaan die in hun blote piemel durven lopen.

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carneli, het is naar mijn idee nog geen horrorvakantie, dat kan het voor de man wel  worden. De vrouw komt alleen met het noemen van gebeurtenissen die allerminst plezierig waren, maar waarvan wij als lezer het verhaal erachter niet kennen (het mierennest en de handrem zijn in de verhalen van Gi en mij al genoemd, misschien kun je iets anders verzinnen?)

Met het schaartje tussen zijn tanden keek mijn vriend naar de advertentie. ---> zo leest het alsof hij zijn teennagels knipt met het schaartje tussen zijn tanden.

De herhaling in de zinnen stroopt het lezen. "... daar gaan we naar toe" en " hoezo gaan we daar naar toe"

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Carneli, ik wilde na jouw reactie bij het stukje van Tilma zeggen dat je je vooral niet moest inhouden om jouw stukjes op te leuken met sexy knappe mannen, maar je bent er al mee begonnen, merk ik. Tof, dat de dame in dit geval vindt dat haar vriend, in zijn blootje, knap genoeg is om mee te mogen. Zeurtje:  verdween --->verdwenen of 'is' weglaten.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dramatische vakanties tot nu toe zeg. Qua horror kan dat wel tellen, alhoewel door de droge opsomming er ook wel een vleugje wrange humor bij komt kijken. Ik snap in ieder geval best dat Tony het initiatief wordt afgenomen.

Aardige tekst voor de rest. De handrem die in brand vloog zag ik wel niet meteen voor me.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Jammer Fief, dat je de humor niet hebt begrepen. Ja, dat mierennest is van jou en ja, die berg is van Gi. Daar kun je ook uit opmaken dat ik jullie verhalen zo leuk vond dat ik ze meenam in het mijne. 
Humor is en blijft een persoonlijk dingetje. Wellicht dat je wel snapt dat ik met mijn verhaal tegenwicht wilde bieden aan de behoorlijk seksistische teksten die hier  rondzwerven en waar de vrouw vaak onprettig in wordt afgeschilderd. (ook dat is mijn visie) 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Wellicht dat je wel snapt dat ik met mijn verhaal tegenwicht wilde bieden aan de behoorlijk seksistische teksten die hier  rondzwerven en waar de vrouw vaak onprettig in wordt afgeschilderd. (ook dat is mijn visie) 

Ik snap je behoefte om tegenhang te bieden, die komt echter voor mijn gevoel niet sterk uit de verf. Het is nog te braaf.

Ja, dat mierennest is van jou en ja, die berg is van Gi. Daar kun je ook uit opmaken dat ik jullie verhalen zo leuk vond dat ik ze meenam in het mijne. 

Ik vat het ook op als een compliment, maar je zou het ook kunnen lezen als een gebrek aan eigen fantasie. En dat gebrek heb jij niet, dat heb je al in andere verhalen bewezen. 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Nog even Fief: Ik denk niet dat ik met een scherpe pen terug wil vechten. Ik wil eigenlijk helemaal niet vechten, eerder iets  zeggen. Je vroeg me ooit of ik me liet beinvloeden door wat anderen onder de teksten schrijven. Ja, soms. Vooral als een andere mening me blij verrast. Dat gebeurt namelijk niet zo vaak. :D

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vond het grappig! Lijkt me best een fijne man die Tony. Met een durf om zijn piemel te showen tussen de Baywatch dames in Saint Tropez. De horror zit tussen de oren?

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Carneli,

Een grappig verhaal, dat voor mijn smaak qua horror, vrij lichtzinnig is gebleven. Wellicht is het de opsomming van de tragedie. Het zou krachtig zijn als dat, in plaats van een opsomming, een verhaal met tijdlijn zou worden. Zelf denk ik dat het behoorlijk traumatisch is als iemand voor je neus uit een mandje springt. 

De humor snapte ik wel, het laatste stukje, de nare sneer over mooie mensen, paste wat mij betreft minder goed.

 

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie zin die tekenend is, maar niet echt liefdevol:

Ik stond op en keek hem van bovenaf liefdevol aan.

Een horrorvakantie lijkt het me ook niet echt. Is je eigen tekst eigenlijk (per ongeluk) niet seksistisch? Kennelijk heb je de afgelopen jaren Tony steeds de vakantie laten kiezen en is het je nooit bevallen, maar heb je daar nooit iets van gezegd. Nu opeens wordt Tony volledig overruled en als mooiboy meegetroond naar de Cote d'Azur

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit Forum is een bron van inspiratie op zich. Grappig hoe je alles in je verhaal met elkaar verweeft. Horror vind ik het niet echt, misschien alleen het idee van die camping. Er moet iets te raden overblijven vind ik 😉

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een hele originele uitwerking van het verhaal! Je pakt niet de vakantie op zich, maar herinneringen en een vooruitblik naar de volgende vakantie. Er is al veel goede feedback geplaatst en vooral de opmerking van Sakura vind ik sterk. Niet op 'seksistisch vlak', maar om het feit dat je eigenlijk twee persoonlijkheden schetst. Je hoofdpersonage heeft inderdaad nooit haar vriend willen tegenspreken en dit jaar doet ze dat ineens wel, dat voelt niet helemaal kloppend. Verder vind ik het heel leuk gedaan. Ik zie het helemaal voor me, zit als het ware naast ze op de bank, en moest lachen om het einde.