Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#359 Hiroshima

We kwamen eindelijk aan in Hiroshima. Ik was geradbraakt. De school kon zich de Shinkansen niet veroorloven, dus stonden we vanochtend al om zes uur in het donker bij de school om in de bus te stappen. 

Natuurlijk moest ik als kleinste achterin zitten. Als de brugklas van de Shimmachi school een wolvenroedel was, was ik het Omega vrouwtje. En Yuki Nakamura de Alpha. Dus zat ik op de achterste bank waar je gegarandeerd misselijk wordt en de stoel niet naar achteren verzet kan worden. 

Begrijp me niet verkeerd. Hiroshima is prachtig, maar verschrikkelijk. Eigenlijk net zoals de paddenstoelwolk van een atoombom prachtig is, maar verschrikkelijk. 

We werden afgezet bij het onvermijdelijke vredespark. Nog voordat ik de kramp uit mijn kuiten had gelopen, begon het. Ik had het al gezien vanuit de bus. Kersenbloesems.

Yuki begon meteen Sakura te zingen. Voordat we goed en wel onder het monument stonden, zong iedereen het. De juf hoorde niet eens hoe ze de tekst veranderden, of wilde het niet horen. Ze zette ons in een halve cirkel en vertelde over het monument en over Sadako Sasaki.

Yuki fluisterde in mijn oor terwijl ze naar het meisje op het monument wees. ‘Ze lijkt op jou, Sakura. Ze is jou, gekruisigd als Iesu.’ 

‘Meisjes achterin,’ riep de juf. ‘Opletten!’

Ik stapte weg van Yuki, maar hoorde haar nog net fluisteren ‘We gaan jou ook kruisigen, chibi. Sakura Sasaki.’

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Sakura, zoals altijd ben ik bij jouw teksten meteen in Japan en ik geniet van de sfeer die je zo goed neerzet. Als ik naar de eerste paar zinnen kijk, denk ik dat je beter kunt. Ik voel de beklemming. Daar was de vergelijking niet voor nodig. (Ik was even vergeten dat een Shinkansen de trein is.) Ik heb je verhaal met plezier gelezen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sakura, een mooi geschreven tekst zoals al je verhalen. Helaas ontbreekt mij de kennis van het Japans en de cultuur waardoor het verhaal helaas aan mij verloren gaat. Behalve de dreigende woorden op het laatst haal ik er geen horrorverhaal uit.

..., maar hoorde haar nog net fluisteren ‘We gaan ...  ---> achter fluisteren hoort nog een dubbele punt.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Sakura,

Mooi dat je een greep uit de werkelijkheid hebt genomen en de legende van de 1000 kraanvogels in horror hebt geweven. De mate van details zorgen ervoor dat je erbij bent.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sadako_Sasaki

Echter snap ik niet de referentie van het kruisigen en dreiging. Een wolvenroedel, nagelt niemand aan een kruis / ze verscheuren. Het begin en einde past voor mij niet bij elkaar.

"Begrijp me niet verkeerd. Hiroshima is prachtig, maar verschrikkelijk. Eigenlijk net zoals de paddenstoelwolk van een atoombom prachtig is, maar verschrikkelijk. "

Je verrteld het dat het verschrikkelijk is, maar als lezer kan iik me daar geen voorstelliing van maken. Probeer meer "show" in plaats van te vertellen.

 

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carneli, dankjewel. Ik kan altijd beter. Maar het moest nu korter.

Hoi Fief, misschien wil ik teveel in weinig woorden. Sorry voor de dubbele punt.

Hoi Darkvalley,

Ik snap dat begin en einde niet stroken. Ik heb daar helemaal niet over nagedacht. Yuki kon ook niet weten dat ze een passender dreigement had moeten maken. Ik had haar als beschrijver beter moeten faciliteren.

Dat het mooi en verschrikkelijk is zie je aan de kersenbloesems, het vredespark en alles wat ik niet kan beschrijven in 250 woorden.

In het park staat een standbeeld van Sadako die de verwijzing naar Jezus misschien logischer maakt. Ik kon niet het hele beeld beschrijven binnen het aantal woorden:

https://www.hiroshima-navi.or.jp/en/post/assets_c…

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schoolreisjes zijn absolute horror. Daar hoef je niet eens voor naar Hiroshima te gaan. Het poldermuseum in Nieuwkoop kan wat dat betreft net zo goed. Dat monument had je misschien moeten uitleggen. De lezer ziet nu niet wat Yuki ziet. Het beeld van een meisje voor een kraanvogel dat ergens aan een gekruisigde Jezus doet denken. Is dit een katholieke meisjesschool, of waarom denk ik dat? Voor een paddenstoelwolk in je tekst hoef je je niet te verontschuldigen overigens. Dat is hier show, not tell. Darkvalley was duidelijk dronken toen hij reageerde, dat zie je ook wel aan dde spellling.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sakura. Mooi verhaal. Je verbindt mooi een persoonlijk pest/dreigverhaal aan een schoolreisje. Ik zie het voor me en de setting is een toevoeging aan de angst dat er een bom gaat vallen :).

Als ik een zeurpuntje moet bedenken: de hoofdpersoon heeft het over het "onvermijdelijke vredespark", wat ik vanuit haar visie niet helemaal snap. De hekel aan het klas en de zorgen over dat de Sakura bloeit zijn duidelijk, maar waarom ze nou dat vredespark zo vervelend vindt blijft wat gissen. Wellicht kan dat eruit, of toegelicht. 

Verder mooi verhaal, ben benieuwd hoe het verder gaat!

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi gedaan! Ik weet niet heel veel over Japan en die kennis is wel wat nodig. Verder zou je met 'show, don't tell' ons nog net wat meer mee kunnen nemen. Er is maar een minimaal aantal woorden wat je kunt gebruiken natuurlijk, dus misschien is dit zoals je zegt ook wel het meest haalbare voor dit aantal. In elk geval een hele mooie en originele invalshoek!