Ferme afdaling (en klim) daar in Tignes. Ik ken het enkel in de winter, en met sneeuw mag je er zeker niet aan denken geen remmen te hebben.

Klein zeurtje: 'de terugtocht verloopT vlotter'

Toppunt, dieptepunt. Potato, potato. Rijden in de bergen is sowieso al geen lolletje. Je blijft er nuchter onder. Ik merk niet dat je door de hel bent gegaan. 

Lekker droog dat 

De terugtocht verloopt vlotter, want het is bergaf.

 Constant je handrem gebruiken kan ook niet goed zijn. Ik zou er toch iemand naar hebben laten kijken, die rem. Wat ik leuk bedacht vind, is dat je omhoog door de hel gaat.

Hallo Gi, waar is de horror? Ik zie alleen een prachtig landschap. Jammer van die gammele auto.

Hoi Gi, ik kan me voorstellen dat de tocht geen pretje was, zeker niet voor degenen aan de kant van de afgrond. Maar behalve de tocht is het nog geen horrorvakantie.

Vrienden raden  ons deze zonovergoten streek aan voor de zuiverste berglucht en de fauna en flora van het  Vanoise-massief. Dat wij voor een appel en een ei in hun flat mogen verblijven, overtuigt ons om de reis te wagen.  ---> volgens mij moeten deze zinnen in de verleden tijd staan: Vrienden raadden ons deze zonovergoten streek aan ...  /  ... overtuigden ons om de reis te wagen.

Je bedoelt moetEn,  Fief?

@Carneli, bedankt dat je ook feedback geeft op de commentaren. Je gaat het nog druk krijgen.

Het is aangepast of misschien beter: Ik paste het aan.

Ha Gi,

Een leuke beschrijving van een autoritje door de bergen. Zelf vind ik het heerlijk om in de bergen te rijden en herken het dilemma dat de remmen het niet doen.

Echter is bergopwaarts niet zo spannend. Vervelend van klevers enzo, maar zolang je motor het nog doet ga je gewoon naar boven. Naar beneden, niet meer kunnen stoppen, overhitte remmen en uit pure wanhoop de grindbak inrijden voor vrachtauto's voor een noodstop terwijl de vrachtauto die al de hele tijd achter je zit te kleven ook de grindbak in moet.. 

Dat is weer andere koek ) 

Het is natuurlijk subjectief wat horror is en de opdracht is ruim: Waar gaan de nekharen van de schrijver van overeind staan.

Ook al niet spannend, ik zag mezelf achter het stuur zitten (dan wel op mijn gemak) Het maken van de beelden, daar ben je zeker in geslaagd. 

What goes up must come down.

Fijn verhaal, al eindigt de tekst naar mijn gevoel nogal abrupt (met dank aan de woordenlimiet waarschijnlijk). Hierdoor lezen die laatste zinnen wel (onbedoeld?) droog-humoristisch.

Mooi verhaal. Ik voelde de horror ook niet echt. Misschien zou je er wat angstvolle dialoog in kunnen verwerken, waardoor ik als het ware op de achterbank kom zitten en het spanningszweet ga ruiken en de gladde handen bijna van het stuur weg zie glippen, terwijl de auto's achter mij opdringerig met hun koplampen knipperen en af en toe zelfs hun claxon verheffen.

De verleden tijd opmerking van Fief houd mij bezig. Taaltechnisch is de opmerking terecht, maar verhaaltechnisch vind ik de tegenwoordige tijd wel passender. Alsof ik erbij sta, toen de tip werd gegeven.

Vanuit de thema-opdracht kan het denk ik scherper. Als verhaal op zich, prima gedaan.

Goed dat je zo cool bleef Gi. Ik ben geen held op smalle bergwegen  en in het zicht van diepe afgronden. Die rijd ik vaak met mijn ogen dicht (op de bijrijdersstoel). 

Verder weer heel prettig lezen, deze herinnering. Ik ken Tignes alleen bedekt onder een laag sneeuw. Maar de zuivere lucht is in de winter daar ook heerlijk!

Ik vind dat je wel wat meer de spanning van de rijder op de lezer zou kunnen overbrengen. Verder heb ik niet zoveel aan te merken behalve dan dat je af en toe een spatie teveel gebruikt en dat leest een beetje irritant.

Fantasie heb je genoeg zo te zien. 

Dan hier de coach, haha: die zinnen over de vrienden mogen inderdaad in de verleden tijd.
Ik kan me enigszins indenken hoe dit is geweest, maar ik voel het niet echt. Inderdaad wel tussen de regels door, zoals je zelf al aangeeft in één van de reacties, maar daardoor krijg ik meer een 'ah, wat vervelend'-gevoel dan de 'nee, wat een horror!' die ik eigenlijk wil voelen. Ik wil als het ware in het hoofd van de bestuurder zitten. Wel een hele goede poging! En origineel.