Tony, met deze bijdrage scheur je niet enkel papier maar verscheur je ook harten. Zeer gevoelig. (p.s.: je vergat het nummer van de opdracht in de titel)

Hoi Tony, mooi verhaal. Niet 1 maar 2 levens. "Hij sloeg de hand des doods weg" Mooi gevonden. Voor Peter de MH van zijn vrouw en kind. Met een brok gelezen.

klaarvooroperatiehemd ---> het is toch gewoon een operatiehemd? Tenminste in Nederland noemen we het een operatiehemd.

Mevrouw, u wordt zo verdoofd. --> dit zou je ook weg kunnen laten. Ze wordt de opetatiekamer binnengereden.

Wanneer Peter zijn ogen opende en merkte dat hij in een bed lag, wist hij niet waar hij was. --> deze zin leest raar. Misschien: Peter opende zijn ogen en wist niet meteen waar hij was. Hij lag in een bed.

Hoi Tony, 
Je had me bij de tweede zin al... Wat wat die mooi gevonden!  Ik kreeg meteen een brok mijn keel. Bovendien zet hij de perfecte toon voor de rest van het verhaal. Je komt ook echt met een mooie plottwist: je houdt de spanning er goed in door niet te verraden wat er op dat briefje staat en als dat dan bekend wordt gemaakt, dan geef je de genadeklap. Ik moet even bijkomen, prachtig geschreven. 

Groet, 

Nadine

TonyCoppo

Pakkend verhaal met heel mooie beeldende manier van schrijven.

"Peter zag paniek én euforie in de ogen van zijn vrouw."

Met die zin ervoor een geweldige combinatie van beide emoties in een keer verpakt.

Hij voelde het bloed uit zijn hoofd trekken brak voor mij een beetje de magie van het verhaal. Het werd zwart voor zijn ogen zou een andere, wellicht directe manier zijn.

Met plezier gelezen, ook al was het een heftig stuk.

Tony, complimenten. Aangrijpend en oprecht geschreven.

Je trok me wel mee het verhaal in. Ik wist ook even niet meer of ik nog leefde. Knap gedaan. Vooral die hoop tegen alle feiten in.

Ik haakte even op de zin: 'Ze zoog de ziekenhuisganglucht op tot haar longen schreeuwden ...', misschien moet er een komma achter 'op'. Je kunt het in eerste instantie lezen als 'opzuigen tot haar longen' en dat deed ik. Waardoor ik even haperde.

Klein dingetje dus, op een sterk verhaal.

Hoi Tony, 

Mooi verhaal, vanaf het begin af aan spannend. Mooi dat ze het "hij schopte" de tweede keer fluistert. Ook de twist (waar ik natuurlijk vanzelf nieuwsgierig van werd door de aankondiging) werkte goed. 

Een paar zeurpuntjes qua feedback:
1) Een traan rolde over haar wang langs de rimpel naast haar neus tot op haar lippen en proefde zout. --> in deze zin wissel je voor mijn gevoel iets van perspectief. Hiervoor zien we alles wat zij ook kan zien (soort-van zij-perspectief), maar door die rimpel naast haar neus gaat de camera opeens verder weg. Wellicht kan je overwegen dat stuk weg te laten.
2) De laatste zin, zeker het stuk "en wist niet of hij nog leefde" vond ik niet zo mooi. Ik denk dat ik snap wat je ermee wilt doen qua thema, maar ik voel zijn paniek / verdriet niet zo. Dit terwijl je dit eerder wel mooi deed. Ik denk dat hij wel weet of hij nog leeft namelijk. Ik weet niet zo goed wat er dan wel als einde kan. Ik kan me voorstellen dat hij ook overweegt dan maar óók die "reis" te maken, of dat hij boos is dat ze samen zonder hem zo vertrekken, etc. etc. Naja, in ieder geval viel ik er wat over :). Verder heel mooi beeldend stuk!