Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#358 Mijn water zal je omringen

 

Om me heen niets dan leegte. Het zand kriebelt aan mijn voeten. De felle zon heeft plaats gemaakt voor een schemering. Het water heeft zich teruggetrokken. Als ik erin zou lopen, zou ik worden meegevoerd naar Engeland of misschien nog wel verder.  
 
Uit het golvende water lijkt een stem te komen. Waarschijnlijk een zeemeermin of een waternimf. Ik geloof erin, maar vooral om de magie erin te houden.  
'Bas, jij bent het. Kom hier. Kom met me mee.' 
De godin van de zee is uit het water geslopen en grijpt mijn hand. Haar hand voelt koeler aan dan ik van een godin zou verwachten, maar toch voel ik de magische schok bij de aanraking. 
'Mag ik wel eerst vragen waarheen precies, almachtige?' 
 
Als ik de algemene omgangsnormen met mythische wezens volg, zou dat moeten helpen. De godin laat in ieder geval mijn hand los en gaat op het opstuivende zand zitten. Ze heeft krullend grijsblond haar en een lange groene jurk aan. Vermoedelijk heeft ze de blauwe in de kast laten liggen, om niet te veel clichés op te wekken.  
'Je weet waar ik voor kom toch?' 
Ze kijkt me aan alsof ik nu het orakel ben dat de antwoorden heeft. 'Eenvoudige student deelt aardse wijsheden met godin' zou een aardige kop in het NRC zijn.  
'Ik durf het niet te zeggen, uwe heerlijkheid. Maar ik vermoed niet om me te vertellen dat de deadline voor de scriptie is verlaat.' 
Ze glimlacht mysterieus. 'Bijzonder dat je dat noemt, want ik kom wel voor een deadline. Jouw deadline.' 
 
Het water lijkt inmiddels het zand weer met kracht te overspoelen. Als de godin me niet zou kunnen overtuigen mee te komen, zou de zee me vermoedelijk zelf wel komen halen.  
'Maar uwe goddelijkheid. U realiseert zich toch wel dat het mijn tijd nog niet is?' 
Ze haalt haar schouders op. 
'Sorry jongen, maar dan had je maar niet zoveel XTC moeten gebruiken. Dan ben je ons aan het verzoeken.' 
Ergens wel ironisch dat die pillen op het strandfeest waarvan ik nog even overtuigd was dat het pepermuntjes waren, me nu vellen.  
'Maar mag ik eerst nog wel weten waar de bon voyage heen gaat?' 
'Dure woorden, maar als je Ariel de kleine zeemeermin hebt gekeken denk ik dat je het antwoord wel weet.' 
 
Ik mag nog wat afscheidswoorden op het strand schrijven, maar niet meer dan 35. Bureaucratische principes hebben ze daarboven ook al overgenomen. Mijn woorden hebben geen doel, geen bestemming en kunnen mijn leven op geen enkele wijze samenvatten. Ik schrijf de woorden die in me opkomen, in de hoop dat er straks een regenbui opdoemt en de gehele boodschap wegspoelt. 
 
Volgens mij is dit het dan, denk ik. Ik kan nu een hele lijst aan namen noemen, maar dan overschrijd ik de woordenlimiet. De pillen hebben het gedaan. Ik hoop dat ze daaronder beter smaken. 

 

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

ha Virtuosuo

Het leest lekker met mooi woordgebruik als in een gedicht. 

Niet helemaal aan de opdracht gehouden van een briefje en dat iemand anders het leest ;)

Met plezier gelezen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, ik vind het goed gevonden, MH in de gedaante van een zeemeermjn hadden we nog niet. Je laat jouw briefje achter in de vorm van een bericht in het zand. De kans dat het gevonden wordt is klein, maar dat is hier ook de bedoeling. Graag gelezen.

Uit het golvende water lijkt een stem omhoog te komen. ---> er lijkt geen stem omhoog te komen, er komt een stem uit het water. Er verschijnt toch een zeemeermin? Dan lijkt het niet zo, dan is het zo. Ik zou "omhoog" weglaten. Uit de golven zegt genoeg. Uit het golvende water komt (of klinkt) een stem.

Maar uwe goddelijkheid. U realiseert zich toch wel dat het mijn tijd nog niet is?' ---> de punt achter goddelijkheid moet een komma zijn. 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuosuo,

Je hebt de oorsprong van zeemeerminnen (uit oude zeemansverhalen) erg leuk gecombineerd met het moderne studentenleven. Het is dan ook erg passend dat je dat ouderwetse, formele taalgebruik uit die tijd ook meeneemt. Leuk gedaan!

De eerste alinea vond ik ook erg mooi, hij is mooi en beschrijvend. 

Ik heb je verhaal met plezier gelezen. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Virtuosuo, 

Leuk bedacht, goed geschreven.

Toch wringt het ergens voor mij. Ik moest even denken waarom. Misschien de beleefde zinnen in combinatie met XTC, misschien het slokken van de zee met nog iets schrijven in het zand? Een erg lange zin om in het zand te schrijven, waar de zee en wind het weer weghalen. Ik weet het niet, het ligt aan mijn gebrek aan romantiek. 

 

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuke woordgrappen met 'deadline' en het 'ons verzoeken'. En een klein applaus voor de eerste zin. Maar TonyCoppo heeft ook gelijk. Die XTC komt niet uit de verf en de kleine zeemeermin ook niet. Tenslotte nog een klein applaus voor het briefje in het zand.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik las er soepel doorheen. Mooi dat taalgebruik. Je kunt nog overwegen eerst de xtc aan te stippen door het indirect te benoemen en het wat later meer te expliciteren. Voor de 'aha-ervaring'. 

Wat betreft het 'briefje'; mooi dat de zee die uit zal wissen. Wel wat lang die tekst. Misschien alleen de laatste twee zinnen, maar tja, dit is zo'n 'zoveel lezers, zoveel smaken' ding.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Darkvalley

Dankjewel, nadeel aan een briefje vond ik dat het mogelijk gevonden kan worden.

@ Fief

Dankjewel voor het lezen en ook de aanmerkingen. Omhoog is inderdaad een woordje teveel hier. Lijkt heb ik wel laten staan, want dit verwijst specifiek naar de twijfel van het personage. Die weet immers ook niet helemaal zeker of er echt een stem uit het water komt of dat hij dingen hoort die er niet zijn.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Tony Coppo

Dankjewel, en nee ik denk niet dat dit aan gebrek aan romantiek ligt, begrijp je feedback wel. Personage past normaalgesproken ook niet dit soort taalgebruik toe, maar alleen bij bepaalde mythische wezens. Die zin op het strand zat ik erg over te twijfelen, en heb uiteindelijk maar iets opgeschreven wat in me opkwam. Ben er ook niet heel trots op.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuosuo, 

Leuk verhaal! Het leest ook geloofwaardig (ik hou wel van fantasieverhalen) en ik zie het voor me. Het enige wat mij er wat uithaalde was: Ergens wel ironisch dat die pillen op het strandfeest waarvan ik nog even overtuigd was dat het pepermuntjes waren, me nu vellen.  Dat vond ik op de één of andere manier niet zo werken. Dit leek me een persoon die toch echt wel wist dat hij lekker XTC aan het knallen was :D. Kijk maar of je er iets mee doet, maar tnx voor het verhaal!