Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#357 Onzichtbaar

1 juli 2021 - 10:51

 

Het is allemaal zo wazig. Ze heeft me volledig in haar greep, maar ik weet dat ze niet van me houdt. Ik kan haar niet loslaten. Zij mij wel, maar ze is enorm gefocust op me. Ik denk wel eens: ‘Als ik zo’n probleem voor je ben, ga dan weg?’ Ik kan geen kant op. Als ze met een ander gelukkiger wordt, kan dat gewoon. Voor mij 10 anderen! Zij heeft mij gekozen, niet andersom. Het zou jammer zijn, want we vullen elkaar zo goed aan. Toch bekruipt me het gevoel dat ze op me is uitgekeken. Ze kijkt gewoon dwars door me heen alsof ik er niet ben.

Als ze mijn been aanraakt is ze diep verzonken in gedachten en heeft ze niet door dat ze me streelt. Het voelt zo intiem, maar ze is altijd zo afwezig. Het wordt pas echt intens als ze me beroert met haar zachte warme lippen. Ze heeft geen besef wat ze met me doet. Ze speelt met me, ze sabbelt zachtjes en zet voorzichtig haar tanden in me. Tergend langzaam. Dan houdt ze me een tijdje in haar mond en heeft ze me ineens weer nodig.

Ze heeft me gekozen om mijn uiterlijk in de hoop dat ik nog iets voor haar kan betekenen. Kijk, voor mij voelt het ook niet goed dat ik haar steeds confronteer met het onvermijdelijke.  Zonder mij verliest ze haar scherpte. Ik kan voor haar alleen maar verduidelijken, zonder oordeel. Het beeld dat ze van zichzelf heeft, wordt door mij nog zichtbaarder. Kon ik haar maar eens anders naar zichzelf laten kijken, maar dat gaat helaas niet.

Het komt geregeld voor dat ze me kwijtraakt. Natuurlijk voel ik me dan verloren, maar zodra ze me weer ziet heeft ze spijt. Dat voel ik, want dan krijg ik een heerlijke massage. Soms iets te ruw, maar ik geniet van haar aandacht en toewijding. Het was allemaal zo wazig, maar nu ziet ze het zelf ook.

Ik irriteer haar. Ze is zich weer bewust van mijn aanwezigheid. Toegegeven ze gaat wel voorzichtig met me om, want als ze ergens een hekel aan heeft dan is het wel een vieze leesbril.

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juli 2021 - 12:01

Hoi Suz@nne, dank je wel voor je verhaal.

In het begin raak je me kwijt omdat hier de ik-zinnen en zij-zinnen in rap tempo afwisselen. Daardoor verlies ik het overzicht een beetje. Daarna wordt het verhaal beter.

Het beeld dat ze van zichzelf heeft wordt door mij nog zichtbaarder. -> Tussen heeft en wordt kan een komma.

Graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2021 - 0:17

@Ilse_Bee dank je wel voor je reactie. Ik begrijp wat je bedoelt. Ik kan het ook niet meer anders lezen. Ik laat het even rusten. Kijken of ik me er dit weekend nog steeds aan stoor en hoe ik het dan kan aanpassen. 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2021 - 9:24

Hoi Suzanne, leuk verhaal. Ik vind het wel meevallen. Het verhaal is wel rap geschreven, maar niet onoverzichtelijk. Leuke toespelingen op de bril (gefocust zijn, kijkt dwars door me heen). Je zou de zinnen iets strakker kunnen schrijven door bijv want en dan te vermijden. 

Sommige zinnen mogen iets actiever. Ze begint te sabbelen --> ze sabbelt.

Begin ik haar te irriteren --> irriteer ik haar

ik heb wel eens gedacht --> ik denk wel eens

Voor mij 10 anderen ---> cijfers schrijf je voluit.

Ze streelt mijn arm ---> bij een bril spreek je van pootjes, dus been zou beter zijn. In mijn optiek dan.

Terwijl ze dit schrijft begin ik haar te irriteren. Ze is zich weer bewust van mijn aanwezigheid. ---> dit leest raar. Als ze dit schrijft weet ze toch hoe de bril erover denkt? Misschien beter: als ze zich bewust is van mij, irriteer ik haar. 

 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2021 - 17:02

Hoi Suzanne, 

Je hebt opmerkelijk veel mooie, passende woordspelingen in je verhaal verwerkt. Dat maakt dat het vlot leest. Je beschrijft de afhankelijkheid van voorwerp en gebruiker ook met beeldende taal, waardoor het makkelijk is om met de leesbril mee te voelen. Erg mooi geschreven!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2021 - 16:57

Hallo Suzanne, ik ben het eens met de lezers die vinden dat sommige zinnen iets strakker kunnen, Dit laat onverlet dat ik van de licht filosofische benadering heb genoten en ik pas aan het eind begreep wat het meewerkend voorwerp was. Top dus.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2021 - 9:24

Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Wat fijn dat je zo duidelijk bent in je feedback. Ik begrijp meteen wat je bedoelt. Ik zal het aanpassen. Inderdaad heb ik moeite met Als, dan en want. Ik ben nog zo onervaren met een bril dat ik nota bene heb opgezocht hoe dat onderdeel van een bril heet, dat ik in het vervolg poot zal noemen. Dus been. Echt ik ben bijzonder blij met je reactie. Wat leer ik hier veel van. Nogmaals dank @fief 

 

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2021 - 9:47

Suz@nne: wat een prachtig verhaal. Ik wordt meteen aan het begin meegenomen in een geheimzinnig spannend verhaal. Knap gedaan! Echter: Ik heb weleens gedacht t/m toch weg?' Komt bij mij wat vreemd over. Moet de eigenaar van de bril weggaan?  Door die 'arm'  laat ik me niet van de wijs brengen. het maakt me nieuwsgieriger over watvoor voorwerp het is. het kan ook een stoel zijn.

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2021 - 10:39

Mooie mijmering van een meewerkend(of lezend?) voorwerp. Je geeft knap de gedachten weer van de bril.

Veel zinnen wel in je tekst die starten met zij/ze, wat soms wat stroef/eentonig leest. Naar het einde toe van de tekst vond ik dat er al wat meer variatie in kwam.

Opdracht zeker geslaagd wat mij betreft.