Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#357 Heilige Antonius

30 juni 2021 - 11:29

Stop met neuspeuteren en kijk nog eens goed. 
Ik lig hier. Onder de rekening van de tandarts.  Achter de pennenbak.
Je ziet het niet hè? Misschien helpt het als je Antonius aanroept. Je weet wel: Heilige Antonius beste vrind, help dat ik mijn nietmachine vind.

Niet dus. Je bent nog net zo eigenwijs als voor de gesprekken met die vrouw die hier af en toe jouw driftbuien kwam bespreken. Je bent geen spat veranderd. Ook niet sinds je je ogen hebt laten laseren. Zien en kijken zijn twee verschillende dingen. Ik zie jou omdat ik goed kan kijken. Snap je. Ja hoor, geef je vrouw en dochtertje maar weer de schuld. Schreeuw niet zo. Ik mag dan wel onmisbaar zijn, maar dat betekent nog niet dat je zo tekeer kunt gaan. Zij kunnen er niets aan doen dat je zo slordig bent, terwijl ik bekend sta om mijn vermogen tot ordenen. Waar heb je me eigenlijk voor nodig? Alles gaat tegenwoordig toch digitaal op de post? Of heeft het met een kattebelletje voor je scharrel te maken? Die kun je inderdaad beter niet appen of mailen. Daar komen ze vroeg of laat altijd achter.

Dat je me niet kunt vinden heeft met die kleine te maken. Wat een leuke meid is dat. Zij weet mij in elk  geval op waarde te schatten. Die kleurige slinger die ze jou op je verjaardag gaf en die wij samen hebben  gemaakt ligt nu verkreukeld in de onderste la.  Ik geef je nog een kans: Joehoe, kiekeboe, hier ben ik!

Hè, hè, eindelijk. Wat kan ik voor je doen? Moet ik deze drie vellen aan elkaar nieten? Prima, dat is een fluitje van een cent. Alleen doe ik jouw vinger er deze keer bij. Goed? Daar gaat-ie.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2021 - 12:19

Leuk, Antonius. Ook de patroonheilige van het huwelijk. Maar dat wist jouw tekst al. Zit trouwens een goede tekst in: iemand die haar Antoniusbeeldje kwijt is. Zo zocht onze oudste zoon ooit naar zijn Ninja-pop, maar kon hem niet vinden.

Deze nietmachine is boos op de man. Schrijnend mooi is de kleurige slinger die papa voor zijn verjaardag kreeg. Ik vind het sterk hoe je de man niet per se als zoekende beschrijft, maar uit de reacties van de nietmachine genoeg laat zien. 

Het gevaar in een tekst als deze, met dit opgelegde perspectief, is dat er geen oog is voor de boosdoener. Hij heeft geen stem, we horen zijn kant van het verhaal niet. Door alleen maar op het beschuldigdenbankje te mogen zitten, zonder enige wederhoor, krijgt hij toch een beetje sympathie. Het sarcasme van de nietmachine wakkert dat nog aan.

Maar die slinger, hè? Die zie ik. Had die nog ergens verfrommeld of vergeten kunnen liggen? Dat was denk ik sterker geweest dan vieze plaatjes. Want vieze plaatjes... Tja.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2021 - 17:03

Hoi Carneli,

Je hebt de functionaliteiten van een nietmachine mooi gebruikt. Zowel wat een nietmachine doet als waarom hij in de vergetelheid kan raken, nog buiten de slordigheid van de man om. 
Ik vind het ook goed bedacht dat de irritatie van de nietmachine uiteindelijk uitmondt in het plan om de man in zijn vingers te nieten. Zo koppel het humeur van de nietmachine ook mooi terug naar de actie die ondernomen wordt (in de onzichtbare, denkbeeldige 'volgende alinea). Dat geeft een verhaal een goede dynamiek. 
En dat kleine meisje en haar slinger maken dat besluit ook erg terecht. De actie zelf is misschien wat barbaars, maar het maakt wel duidelijk dat er echt een 'geldige reden' is, een druppel die de emmer doet overlopen. (De nietmachine laat zich niet 'slechts' door emoties meeslepen.) 

Goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2021 - 18:45

Goed verhaal, Carneli. Met plezier gelezen. Ik vind het wel jammer dat je meteen in het begin al verraadt dat het om een nietmachine gaat. Dat had ik graag uit de tekst willen halen. Geeft iets meer uitdaging. Verder prima verhaal.

Heilige Antonius beste vrind help dat ik mijn nietmachine vind.  --> achter Antonius en vrind hoort een komma.

ten minste  ---> ik twijfel of dit aan elkaar geschreven moet worden.

Hè hè eindelijk. --> hier missen een paar komma's

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juli 2021 - 11:07

Carneli, wat een leuk verhaal. Ik heb het graag gelezen. Het leest lekker vlot en de humor spat er vanaf.

De eerste zinnen zijn mooi gevonden en trekken me direct het verhaal in. Je verhaal eindigt sterk.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 juli 2021 - 20:21

Goed gedaan. Ik snap wel waarom er hier een hechtingsprobleem is en aan het eind extra ontstaat. 😀

De vieze plaatjes zeggen wel iets over de persoon, maar binnen het verhaal vond ik het overbodig.