#357 Inspiratie

Leuke vondst Sakura. Al mag van mij de eerste zin weg. Dat maakt het wat spannender om te ontdekken wat je bent (en wordt duidelijk in je tekst)

Hallo Sakura, ik kan me totaal verplaatsen in dat elastiekje. Echt heel goed gedaan!

Hoi TonyCoppo, bedankt voor je reactie. Ik houd zelf niet zo van letterlijke puzzeltekstjes: zo van 'raad eens wat ik ben?' of een verhaal dat lijkt op een liefdesverhaal met veel strelen en nattigheid en dan, haha, het was een washandje. Ik ben bang dat het daar zonder eerste zin wel op uit zou lopen.

Carneli, dank voor het compliment! Toch knap dat je je kunt verplaatsen in een elastiekje. Hoe flexibel ben je dan wel niet? ;-)

Hai Sakura. Oud gymjuf. Misschien is dat het. Ik ben sowieso wel goed in me verplaatsen ;D

Hoi Sakura, 

Dit is een leuke invulling van de opdracht. Je gebruikt de functies en eigenschappen van een elastiekje erg mooi om te zien wat de ik-figuur meemaakt. Ik zag toevallig dat je in een eerdere reactie schreef dat je niet zo bent van het 'raad eens wie ik ben'.  Dat snap ik; het kan je erg tegenstaan om om maar mooi of 'spannend' te schrijven iets te moeten schrijven wat tegen je persoonlijke stijl ingaat. 

Toch zou ik je  mee willen geven dat je niet letterlijk in de eerste regel zo direct hoeft te zeggen dat het een elastiekje betreft. Als je dat doet, val je met de deur in huis en krijgt de lezer niet echt de kans om 'in de sfeer van de tekst' te komen. 

Je zou bijvoorbeeld ook kunnen schrijven: 
Als geen ander kan ik Sakuras goede en slechte dagen van elkaar onderscheiden. Op een goede dag pakt ze me op en wikkelt me twee keer kordaat om haar haar en gaat aan de slag. Op een slechte dag draait ze me in achtjes om haar rechterpink om me vervolgens met haar tanden weer los te trekken.
Als  haar haar elastiekje maak ik heel wat mee. 

Dan heb je een aanloop zonder dat je meteen met een 'grote' onthulling moet komen op het einde. In je eerste regels maak je duidelijk dat het niet om een mens gaat en daardoor vraagt de lezer zich sowieso af/ besef de lezer hoe dan ook dat er nog een onthulling plaats gaat vinden. 
Zo heb je het 'beste van twee werelden' :) 

Ik vind je laatste regel erg mooi gevonden: Het elastiekje breekt letterlijk, maar ook figuurlijk zodra Sakura zegt dat ze niet meer kan. Dat past ook bij dit elastiekje, dat Sakura duidelijk hoog in het vaandel heeft staan.
Vooral omdat het elastiekje het prettig vindt om aangeraakt te worden. 

Mooi gedaan!

Groet, 

Nadine

Hoi Sakura, top verhaal. Met veel plezier gelezen.

Ik sluit me aan bij de opmerkingen over de eerste zin. Ook ik hou wel van een uitdaging in de tekst, die wordt me nu ontnomen. 

Bedankt, Nadine, voor de uitvoerige reactie. Nu gruwel ik van het 'als haar haarelastiekje maak ik heel wat mee', maar ik zie wat je bedoelt. Dat zou ik kunnen doen. 

Hoi Sakura, mooi verhaal. Ik zie het leven van het elastiekje helemaal voor me.

Met de eerste zin had je me  op het verkeerde been gezet. Ik zag geen haarelastiekje voor me maar een gewoon elastiekje. Je haalt me snel uit de verwarring.

Ik vond die onthulling in de eerste zin juist passend bij de rest van het verhaal. Soms werkt het mysterie, maar hier vind ik het eigenlijk overbodig.

Voor de rest bestaat het verhaal uit veel korte maar krachtige zinnen/beschrijvingen en leest het bovendien zeer vlot. Mooie invulling van de opdracht dus.