Snel glijdt Zdragjebo achter een grote steen. Voorzichtig steekt hij zijn kopje boven de steen uit. Op Krubbo ziet iedereen er gelijk uit, behalve hij dan. Dit grote wezen valt op. Uit een ander stelsel misschien, net als hij? Hij heeft wel van de Ouderen gehoord dat er af en toe vreemde wezens gesignaleerd worden maar behalve de Ouderen heeft nog nooit iemand er een gezien.

'Verbeelding,' zegt Zdragjebo's vader.

Hij is niet Zdragjebo's echte vader. Hij heeft hem geadopteerd op de dag dat hij als embryo gedropt werd.

'Je kwam als zwart drupje,' zegt zijn vader, 'en kijk nou eens!'

Tja, hij ziet er anders uit. Als veelkleurig wezen valt hij op binnen de grijs/witte gemeenschap. In het gunstigste geval bekijken de bewoners van Krubbe hem met argwaan en laten hem verder met rust. In het slechtste geval worden ze agressief, dan gooien ze steentjes. Die steentjes doen verrekte pijn. Zonet gooide ook weer iemand een steentje. Het jeukt waar het hem geraakt heeft net achterop zijn staartje. Hij heeft zin zich daar te krabben maar durft niet uit angst dat als hij beweegt het vreemde ding hem ziet.

De Ouderen zijn blij met hem zegt zijn vader, omdat van hem verwacht wordt de degeneratie die hun wereld verzwakt te doorbreken. Zdragjebo vraagt zich vaak af of hij die verwachting kan waarmaken.

'Natuurlijk,' zegt zijn vader, 'je krijgt toch een vrouw en kinderen. Zij worden allemaal zoals jij: kleurig en sterk.'

Zdragjebo weet het zo net nog niet want wie van de jongeren wil er nou met hem? Hij heeft dan wel oog op een glanzend wit vrouwtje, maar op haar wordt flink gejaagd.. Ze wil vast niet met hem Zdragjebo, de kleurige. Hij wilde dat hij wist waar hij vandaan kwam dan ging hij weg van Krubbo. Zdragjebo zucht en krabt zich aan zijn staartje. Op dat moment beweegt het grote ding en begint bellen uit te blazen. Zdragjebo lijfje verstrakt, zijn staartje blijft star omhoog wijzen, een scherpe zwart/rode punt. Het vreemde wezen slaat vier tentakels uit en nadert Zdragjebo. Een uitsteeksel strekt zijn kant op, komt steeds dichterbij. Om Zdragjebo heen wordt het zwart.

'He Jan, je bleef lang beneden?'

'Ik vond een veelkleurige visje, een teken dat het weer goed gaat in deze wateren. Kijk.'

'Inderdaad, veelkleurig. Mooi, goed teken. Gooi maar weer terug in zee.'