# 355 Pizza!

‘Zdragjebo,’ riep Gofwbva. ‘Kom je eten?’ Zijn potje rsgfitr, pruttelde nog na, vers uit de oven. Dit was de standaardpot van zijn broer. Het rook zoals het altijd rook als Gofwbva een potje rsgfitr kookte, sterker: het rook zoals alles wat zijn broer kookte: aangebrand. Als Zdragjebo zelf kookte werd het meestal buftgp. Nou ja, kookte, zijn buftgp smaakte niet veel verschillend van de rsgfitr van zijn broer.
   Het probleem was niet hun kookkunst, tussen hun achtste en dertiende levensjaar moest iedere jongen op Krubbo leren koken, dit was een van de drie competenties die ontwikkeld moesten worden, naast spelling en lichtstraal vliegen. Het probleem was de rest van de studie. Een jongen van zijn veertiende tot zijn negentiende bestudeerde de quetdcalculyn, naast de kunst van het zwaardvechten en etiquette. En om quetdcalculyn te leren, was het belangrijk dat je elke dag minimaal 450 pagina's theorie in je kop stampte. Als je potje op het vuur staat of in de oven, dan ga je weer hard aan de studie, elke pnons telt: een verbrand diner is vrijwel gegarandeerd.  

Zdragjebo moest morgen verschijnen voor de centrale raad van de bag fosp, de laatste test in quetdcalculyn. Na het eten nog één keer de samenvatting doornemen (toch zo’n 120 pagina’s tekst en 30 met berekeningen) en hij was er klaar voor. Hij schraapte de zwarte korst van de bovenkant en doopte zijn knurps in de dampende bruine saus. 
   ‘En?’ vroeg Gofwbva. ‘Is het heel erg?’
   ‘De geur alleen al.’ Zdragjebo trok een vies gezicht. ‘Je hebt jezelf overtroffen.’
   ‘Weet je.’ Gofwbva pakte de beide potjes van tafel, liep naar de slurpbuis, deed de afsluiter open en flikkerde de hele verbrande troep in de buis. Een gekraak volgde ten teken dat het afval was verslurpt. ‘Ik trakteer.’ Hij toetste een code op de wand. ‘Omdat je morgen na je test wordt beëdigd tot lid van de eerste deelraad en eindelijk geld gaat verdienen.’ Vijf pnonsen later opende hij de buitendeur. ‘Pizza!’ riep  hij.
   ‘Pizza? Wat is dat nou weer?’ vroeg Zdragjebo.
   ‘Weet ik veel, vond ik wel goed klinken,’ zei Gofwbva grinnikend. ‘Het is gewoon hbyrts met kliuten.’
   ‘Dat klinkt een stuk smakelijker dan pizza.’ Zdragjebo keek naar de lucht. ‘Pizza klinkt als iets alien achtigs.’ 
   Ze aten met smaak de hbyrts en Zdragjebo liet zich overhoren door zijn broer. Dat zat wel goed morgen.