# 353 Lievelingslied (met nieuwe versie)

Romantisch gi. Jij bent een romantische hart. En wederom denk ik dat dit echt gebeurd is. Dank! 

Tony, dank voor het lezen. Binnen enkele dagen onthul ik de naakte waarheid omtrent het al of niet waargebeurde.

Ha Gi, leuk hoe je altijd weer muziek in je verhaal weet te stoppen. Leerzaam. In het middendeel schakel je over van directe dialoog naar indirect vertellen. Dat kan natuurlijk, maar voor deze opdracht zou ik het ongemak willen voelen door wat ze zeggen.

Dank je Frank voor de snelle en waardevolle reactie. Sommige lezers op dit forum zijn wat allergisch aan stukjes met al te veel dialoog. Daarom dacht ik een mix te maken van direct naar indirect. Het ongemak ligt totaal bij de ik-figuur en dat wilde ik vooral naar voor brengen.

Mooi verhaal, Gi. Graag gelezen. 

Prachtig verhaal, Gi, en dank voor het delen van dat lied. Ik kende het niet. Als ik de hp een vervolglied mag voorstellen, dan wordt het dit.

Volgens mij zijn er geen lezers die allergisch zijn voor veel dialoog, maar voor uitsluitend dialoog (en daar reken ik mijzelf niet toe.)

Dank Fief en Musonius.

Gi, je geeft mooi aan wat het leven doet voor mensen: uit elkaar groeien. Goed de nostalgische blik met de verbazing en de verwijdering naar voren laten komen. Zonder expliciet te zeggen de koude douche laten lezen.
Je zou zelfs kunnen kiezen om het stuk te schrappen: "Ik schrik van haar directe stijl en de manier waarop ze de conversatie steeds weer toetrekt naar haar carrière, die ze zelf als uitermate succesvol bestempelt." Dit laat je in de tekst daarna beeldender zien wordt dubbelop en de lezer mag dan zelf niet uitvinden wat hij van je ex vindt.

Dank je MCH voor de reactie en suggestie. Even heb ik getwijfeld om het stuk in kwestie te schrijven als: "Ik word ongemakkelijk van de manier waarop ze de conversatie steeds naar zichzelf toetrekt". Daarna vond ik het nodig om aan te geven dat ze enkel háár carrière belangrijk vond.

Gi, ik denk dat het beter is om het korter te doen. Dat het enkel hááŕ carriere is, laat je mooi zien in het stuk. 

Gi, mooi trieste duik in het romantische verleden. Het zinnetje "Ik schrik van haar directe stijl" maakt de beschrijving van die stijl minder effectief - ook als je "ik word ongemakkelijk" schrijft - eens met MCH, dus. Het aloude "show don't tell" evangelie, toch? Als je vertelt dat je geschrokken bent ontneem je de lezer de kans om zelf te schrikken.

Bob, dank voor je FB. Ik ben niet (meer) zo evangelisch ingesteld. Ik zie ook niet meteen in hoe ik de lezer de kans moet geven om te schrikken. Enige suggestie?

Gi, wellicht de tegenstelling tussen vroeger (en van de hp nu) enerzijds en hoe het kreng nu is. Bijvoorbeeld kort melden dat ze vroeger idealistisch was, dieren, naastenliefde,  geen geld wel warmte, interesse in de zielenroerselen van haar medemens, oppassen op het kind van de buren etc. (niet te slap maken natuurlijk), dit maakte haar in je herinnering een fantastische vriendin en je laat zien dat ze nu een harde koude geld en statusgerichte bitch is, zonder interesse in iemand anders. 

Hoi Gi. Als je in plaats van "Verder kom ik niet. Ik schrik van haar directe stijl en de manier waarop ze de conversatie steeds weer toetrekt naar haar carriere"
schrijft
"Verder kom ik niet. In plaats daarvan sleurt ze me meteen mee in een verhaal over haar carriere"
of iets dergelijks dan heb je je eigen gevoel uit je verhaal getild en laat je de lezer de ruimte voor zijn/haar conclusies. Daardoor raakt ook de rest van haar zelfpromotielitanie de lezer meer. Aan het eind geeft die lezer je het volste gelijk van de wereld dat je op zoek gaat naar een nieuwe "hymne d'amour".
Dat is althans mijn idee - ik geef het gaag voor een beter. 

MCH & Bob, thanks. Ik weet wat mij te doen staat nakend weekend - misschien volgt er een herwerking ... Belofte maakt schuld, dus nog even aan Tony melden dat het allemaal uit mijn duim gezogen is en dat ik géén diepgroene ogen heb, lichtgroene daarentegen doorspekt met lichtbruine vlekjes ...

Fijn verhaal, Gi. De overgang van directe dialoog naar het indirecte stoorde mij niet meteen, al leidde dat tot meer "tell" en wat minder "show".

Mooi ook hoe muziek weer zijn plaatsje weet te veroveren in je verhaal.

Dank Tudor voor de reactie. Ik ben misschien niet zo een showbeest, alhoewel met mijn muziek die ik er telkens probeer in te passen ...

Frank, Bob, MCH, ik hoor graag of de tweede versie benadert wat jullie aangaven?

Hallo Gi, geslaagde herschrijf. Voor mij komt zo een stuk beter uit de verf dat Mady een egocentrisch krengetje is (geworden?). Maar dat kon je niet weten omdat a: je jaren des onderscheids nog moesten komen, b: liefde blind maakt en c: jij er niet was haar te laten zien hoe ze een aardig mens moest blijven. ZG, MPG.

Hoi Gi, in jouw herschrijf kom ik beter in het verhaal. Ik vraag me alleen af of ik op naaldhakken net zo "groot' of net zo 'lang' ben als jij. 

Ik heb de herschrijf gelezen. Het weemoedige tegenover de realiteit van het heden. Sommige mensen groeien uit in een andere richting dan je had gehoopt. Mooi weergegeven. Het lied kende ik niet, maar de tekst ervan gaf voor mij al voldoende muziek mee.

Dank Bob,Carneli en Hadeke. Het loonde dan toch de moeite om mezelf een herschrijf op te leggen. Carneli, mijn kleindochters zijn (op hun gympies) momenteel groter dan ik aan het worden, ze zijn inderdaad een stuk langer dan vroeger. O wee, als die straks naaldhakken gaan dragen.

Gi, prima herschrijf. Ben meer betrokken geworden en mijn hekel aan haar en sympathie voor de hp is groter geworden.

Mooi verhaal. Graag gelezen. Karakters zijn goed neergezet.

Mooi Gi, uit het leven gegrepen, denk ik. Iemand na zo lang tegenkomen en dan gaandeweg twijfelen waar diegene toch gebleven is. Wat zou er gebeurd zijn?