#352 Een kijkje in het hart...
Hoelang steek ik de sleutel nog in dit slot? Ik druk de deur open en stap de hal in. Een muffe geur komt me tegemoet. De voordeur is waarschijnlijk vorige week voor het laatst open geweest.
Een zware tas met boodschappen zorgt voor een branderig gevoel in mijn hand. Ik duw de voordeur achter me dicht. Het is er schemerig en de muren zijn een beetje geel uitgeslagen. Ik houd mijn adem in als ik zie dat er veel post in de gang ligt. Een behoorlijke stapel ligt op de grond en enkele reclamefolders steken nog uit de brievenbus.
Het zal toch niet. Snel loop ik de hal door en ga de woonkamer binnen. Hij zit aan zijn eettafel. Zoals altijd. Met een kromme rug voorovergebogen een puzzel te maken. Hij hoort me niet, maar voelt de lucht verplaatsing als ik langs hem loop. Hij gaat met een ruk rechtop zitten en kijkt om zich heen.
‘Goedemorgen opa!’ Ik probeer de boodschappen op het aanrecht te zetten, maar elke centimeter is gevuld met vuile vaat. ‘Feestje gehad?’ Als hij me ziet, breekt er een lach door op zijn gezicht.
‘Nee, jongen. Mijn vrienden zijn ondertussen dood, dus het was weer een eenzame samenkomst deze week.’ Hij schrikt zichtbaar van zijn eigen woorden en kijkt me een moment aan.
Als ik aan tafel ga zitten, stoot ik tegen de asbak die tot de rand gevuld is. ‘Blijkbaar ga ik daar niet dood aan’, zegt opa. Hij pakt de asbak en leegt hem snel in de prullenbak. ‘Wil je koffie?’
Ik knik en kijk om me heen. Het tafelkleed zit vol vlekken. De gordijnen zitten nog steeds dicht en de kamer ruikt naar een slaapkamer van iemand die zijn kater probeert weg te slapen.
Opa gaat weer op zijn stoel zitten en vouwt zijn handen in elkaar. ‘Ik ben zo blij dat jij elke week langskomt. De gezellige babbel, daar leef ik echt naar toe. Hoe jij volwassen wordt, dat ik dat nog mee mag maken!’
‘En straks word je ook nog overgrootvader!’ zeg ik enthousiast.
‘Ik denk niet dat ik daar heel lang van kan genieten.’ Opa begint een shagje te draaien. Hij zakt langzaam onderuit op zijn stoel en laat zijn schouder hangen. ‘Met mijn 97 jaar denk ik wel dat het binnenkort een keer ophoudt.’
Een traan rolt over zijn wang. Zijn blauwe ogen glanzen even. In een flits kijk ik even binnen in zijn hart. Angst, geluk, verdriet en hoop wisselen elkaar af. Een einde dat welkom is? Ik realiseer me dat een gezond mens ook het einde, met rasse schreden, op zich af kan zien komen. Mensen worden immers zelden ouder dan 100.
Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar de stilte zorgt dat de woorden toch komen: ‘Gewoon door ademen, opa.’
‘Ik doe mijn best, jongen! Ik doe mijn best!’
Sasja, ontroerend en…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Sasja, ontroerend en sfeervol neergezet. Zeurtje: in de tekst ontbreekt een 'e' aan gezellig
Hoi Sasja, inderdaad een…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Sasja, inderdaad een ontroerend verhaal. Graag gelezen. Er vielen me wel een paar dingen op in de tekst.
Opa schrikt blijkbaar van de plotselinge aanwezigheid van zijn kleinzoon. Waarom loopt de kleinzoon zonder iets te zeggen de kamer binnen? Meestal zeg je toch iets van hallo?
Opa mag met kleine letter geschreven worden. In het begin doe je het met een grote letter, verderop met een kleine.
overgroot opa ---> overgrootopa
Ik haakte een beetje op de hoeveelheid kijk/kijken/zien in de tekst. Bijvoorbeeld in onderstaande zinnen:
Als ik aan tafel ga zitten, zie ik dat de asbak tot de rand gevuld is. ---> je zou deze zin kunnen combineren met de zinnen erna. Naar mijn idee krijg je dan een mooiere opbouw.
Ik ga bij hem aan tafel zitten. Het tafelkleed zit vol vlekken, de gordijnen zitten nog steeds dicht en de kamer ruikt naar een slaapkamer van iemand die zijn kater probeert weg te slapen. De asbak is tot de rand gevuld. ‘Blijkbaar ga ik daar niet dood aan’, zegt opa. Hij pakt de asbak en leegt hem snel in de prullenbak. ‘Wil je koffie?’
Ik zie dat hij met een ruk rechtop gaat zitten ---> Hij gaat met een ruk rechtop zitten
‘Ik denk niet dat ik daar heel lang van kan genieten.’ Opa kijkt naar zijn vingers die een shagje draaien. ---> ‘Ik denk niet dat ik daar heel lang van kan genieten,' zegt hij terwijl hij een shagje draait.
Als opa weer opkijkt, zie ik een traan over zijn wang rollen. Ik kijk in zijn ogen. In een flits kijk ik even binnen in zijn hart. ---> Als opa weer opkijkt, rolt er een traan over zijn wang. In een flits geeft hij me een blik in zijn hart. (Of zoiets).
@Gi Dank je wel. Ik heb het…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
@Gi Dank je wel. Ik heb het aangepast.
@Fief Bedankt voor je feedback! Daar ben ik heel blij mee.
Opa is doof, dus vandaar dat opa eerst moet merken dat hij er is. Dat had ik in mijn hoofd toen ik het schreef.
Super scherp, dat je de hoofdletter van Opa hebt opgemerkt. :-)
Tegen overgroot opa keek ik ook wat vreemd aan. Toevallig had ik het opgezocht. Het is overgrootvader en overgroot opa. Dat vond ik ook wel bijzonder.
Wat betreft kijk/zie/kijken, heb je helemaal gelijk. Ik heb het aangepast.
dag Sasja Mooi geschreven,…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
dag Sasja
Mooi geschreven, zacht en met een juiste toon om de emotie weer te geven. Je beschrijft de sfeer die in de ruimte hangt treffend.
Mijn suggestie zou zijn om alle passefconstructies uit je tekst te halen, dat zou hem nog treffender maken. Ik spreek dan over de 'geweest',, 'ga zitten'... etc, er zijn paragrafen waarin -je alles actief opschrijft (zoals de 2 de paragraaf, de voorlaatste) en die zijn er knal op.
Goed gedaan, dat zeker.
Johanna
Hoi Sascha, een mooi…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Hoi Sascha, een mooi emotioneel verhaal. Goed verwoord.
Een paar punten ter overweging:
... er veel post in de gang ligt. Een behoorlijke stapel ligt op de grond ... Dit is volgens mij wat dubbelop. Als je het tweede gedeelte verwijdert, wordt de tekst sterker.
lucht verplaatsing is volgens mij een woord.
Mooi, ontroerend portretje…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Mooi, ontroerend portretje. Met plezier gelezen.
overgroot opa = overgrootopa*
lucht verplaatsing = luchtverplaatsing
door ademen = doorademen
* Ik lees net dat je het hebt opgezocht, maar ik ben dan wel heel nieuwsgierig naar je bron, want 'overgroot' lijkt mij geen bijvoeglijk naamwoord.
Is het overigens niet makkelijker om te spreken van betovergrootvader? In elk geval betekent het wellicht (want het kan natuurlijk ook elders in de familie gebeuren) dat de hoofdpersoon een kleinkind verwacht; dat is dan het achterachterkleinkind van de opa van de hoofdpersoon.
De volgorde is:
vader
grootvader (of opa)
overgrootvader (of grootopa)
betovergrootvader (of overgrootopa)
betoudovergrootvader (of betovergrootopa)
Bedankt voor je feedback,…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Bedankt voor je feedback, Johanna!
@Musonius Sorry, ik had je…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
@Musonius Sorry, ik had je reactie nog helemaal niet gelezen. Bedankt voor je feedback.
Ik had overgroot opa gegoogled en daar vond ik overgrootvader en overgroot opa, maar ik heb het wel veranderd naar overgrootvader. De hoofdpersoon is het kleinkind en het kleinkind verwacht een baby, maar misschien had ik daar duidelijker in kunnen zijn.