Tino, boeiend stukje, ik zit bij je in de kroeg. Zeurtje: je hebt het referentienummer van de opdracht door elkaar gehaspeld en de bedoeling is dat je de titel achter het nummer plaatst (zie inzendingen van andere schrijvers).

#315 moet zijn #351.

Tino, je schetst een mooi beeld, ik zie het zo voor mij.

Enkele puntjes:

• 2x enkele in het begin. Volgens mij kun je beide schrappen.
• Na de laatste klanken verlaat ik geëmotioneerd het café. Hier stopt het beeld. Kun je het 'geëmotioneerd' vervangen door een beschrijving waaruit dit blijkt?

Met plezier gelezen.

Mooie sfeervolle beschrijving van een melanchlieke kroegavond. Van de dubbele enkeltjes (zie Musonius) mag er idd één "een paar" worden, de overgang van vocaal naar instumentaal vind ik klasse.

Was het Chet zelf? goed verhaal.

Klein zeurtje: 

Met opgetrokken kraag, ontwijkt ik de plassen en verdwijn in de nacht.

ontwijk - T

graag gelezen.

Hoi Tino, mooi verhaal. 
Bij een limiet van 200 woorden telt elk woord. Misschien kun je de zinnen iets strakker schrijven, dan hou je ruimte over voor een suggestie zoals Musonius deed. 

Er ontstaat als vanzelf een ritmische melodielijn, waarop bijna elke gast, hoe subtiel ook, meedeint.  --> Het publiek deint mee op de ritme van de muziek. 

Het moment dat de trompet naar de lippen wordt gebracht is haast buitenaards.  --> dit zou je ook wat actiever kunnen schrijven. Het moment dat hij de trompet naar zijn lippen brengt, is haast buitenaards.

Als je niet beter zou weten, ontkom je nauwelijks aan het idee dat de klank van de stem samenvalt met die van de trompet.  ---> Deze zin leest niet lekker en vergt veel woorden. Misschien zou je deze zin ook kunnen schrijven als: zijn stem lijkt de klank van de trompet te evenaren, of zoiets.

Hallo Tino, een vriend van mij heeft een boek over Chet geschreven. Ik vind dat je de sfeer van My Funny Valentine (?) mooi hebt beschreven. Daarin passen voor mij niet altijd korte zinnen, omdat de trompet af en toe een beetje  sterft ...

Heel mooi gedaan. Wat Fief ook al zegt, en wat je vaker te horen krijgt lees ik, is inderdaad dat actiever schrijven. Het zou je verhaal goed doen! Een goede manier om daar kritisch op te zijn, is om het aantal werkwoorden in je zin onder de loep te nemen. Bij meer dan één is het vaak al passief. Natuurlijk hoeven niet al je zinnen actief te zijn, maar het overgrote deel het liefst wel. Werkwoorden die een zin al gauw passief maken, zijn vormen van: worden, zijn of zouden. Daar mag je dus extra alert op zijn! Ik hoop dat dit helpt om het nog beter te gaan zien.