Lid sinds
3 jaarRol
- Gewone gebruiker
#348 – Koning voor een dag
Het opengevouwen notitieblokje in mijn hand plakte aan mijn vingers. Mijn eerste interview was met de koning. Met enige aarzeling reikte ik naar de deurklopper. Nog voordat ik deze kon vastpakken ging de deur open.
‘Ik neem vandaag een dagje vrij‘, zei de koning. ‘Vandaag ben jij de koning.’
Wat doet een koning op zijn verjaardag voordat het programma begint? Luieren in een stoel? Nee, tijd besteden aan zijn gezin natuurlijk. In de verte rinkelde een telefoon. Ik zocht ernaar. Door de gang. Luisterend aan deuren. Door de keuken.
‘Met de koning‘, antwoorde ik een beetje lachend.
‘Met het AIVD. U moet direct naar uw werkkamer komen. U, uw gezin, maar ook de Nederlandse bevolking is in gevaar.’
Er werd zonder wachten opgehangen, maar in de keuken klonk het gerinkel van glas. De ramen van deze kamer konden niet open, dus ik moest door de keuken naar buiten. Ik opende de deur op een kiertje in de hoop dat niemand het zou merken. Ik zag een stapel kapotte glazen op de grond liggen. Er was niets aan de hand. Waarschijnlijk op de heenweg tegenaan getikt.
Het liefste zou ik vertrekken. Nee, dat kan niet, iedereen is in gevaar. Nog onbevreesd liep ik verder door de gang. De deur van een kamer die net gesloten was staat op een kier. Mijn hart ging tekeer.
Fluisterende stemmen klonken door de kier over de gang. Langzaam sloop ik dichterbij en probeerde te horen wat er verteld werd. Het waren vrouwen stemmen.
De deur werd open getrokken: ‘Gefelici...’
In de kamer stonden Maxima, zijn drie dochters en enkele bedienden rond een bureau verward mij aan te staren.
‘Waar is hij?’, vroeg Maxima.
‘Hij heeft vrij genomen.’ Ik durfde haar niet aan te kijken. Zelfs terroristen zouden mij minder angst hebben gegeven. Ik wist meteen dat hij nog niet jarig was.
Mooie vondst, prachtig…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Mooie vondst, prachtig uitgewerkt slot, maar de weg daar naar toe vind ik minder. De beginzin snap ik niet.
Ja ik zat een beetje met de…
Lid sinds
3 jaarRol
Ja ik zat een beetje met de woorden aantal, en misschien iets te veel ingekort. Na de eerste zin heeft het volgende gestaan:
Mijn eerste interview was meteen met de koning.
Hoi Jack, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Hoi Jack, welkom op het forum. Het idee is goed. Het schrijven verdient iets meer aandacht.
Probeer het eens in de tegenwoordige tijd te zetten. Dat maakt het vaak iets spannender.
Wat doet een koning op zijn verjaardag voordat het programma begint. Luieren in een stoel. Nee tijd besteden aan zijn gezin natuurlijk. ---> voor de leesbaarheid zou ik achter "begint" een vraagteken zetten. Het is nl een vragende zin. Ook de zin erna zou ik vragend maken.
... begint? Luieren in een stoel? Nee, tijd besteden aan zijn gezin natuurlijk.
In de verte rinkelde een telefoon. Ik zocht ernaar. Door de gang. Luisterend aan deuren. Door de keuken. ---> Wat wil je hiermee vertellen?
Deze alinea voegt niets toe, naar mijn mening. Gebruik dit aantal woorden om de rest van het verhaal wat sterker te maken.
Nee dat kan niet iedereen is in gevaar. ---> Met komma's maak je de zin leesbaarder.
Nee, dat kan niet, iedereen is in gevaar.
De deur van een kamer die net gesloten was staat op een kier. ---> staat moet stond zijn (het hele verhaal staat in de verleden tijd).
en enkele van de bediende ---> enkele bedienden, een paar bedienden, een aantal bedienden
Ik heb de taalfouten…
Lid sinds
3 jaarRol
Ik heb de taalfouten aangepast.
Voor de vertelperspectief had ik deze gekozen omdat het meer gewenning is. Voor het boek dat ik wil schrijven moet ik voor de structuur ook gaan kiezen voor. 3de persoons ( verleden- of tegenwoordigetijd). Tegenwoordigetijd vind ik lastig door gewenning, maar kan met volgende opdrachten eens wat oefenen.
Volgende keer ook dus een paar keer meer revisies uitvoeren, daarbij beter letten op vragende zinnen en komma gebruik.
Beide trouwens bedankt voor het lezen en het advies.
Ha Jack, welkom! Fief noemt…
Lid sinds
6 jaar 3 maandenRol
Ha Jack, welkom! Fief noemt al veel goede ding en ik heb daar denk ik nog iets belangrijks aan toe te voegen: ritme.
Deze zinnen hebben ongeveer allemaal dezelfde lengte, waardoor het hakkelig leest. Als je afwisselt in zinslengte en ermee speelt, dan wordt het al een stuk prettiger lezen. Ook kun je het gebruiken om spanning op te bouwen. Of je kunt een zin heel lang uitrekken en meeslepend maken, om zo de lezer mee te voeren in de meanderende gedachtegang van de verteller, die op dat moment wegkwijnt bij voorbijgaande wolken. Snap je wat ik bedoel?
Graag gelezen!