Schrijfopdracht 346

Boer in de bocht

Verbaasd keek Boer Jansen op. Hoorde hij iemand zijn naam noemen?.Hij was toch moederziel alleen in de koeienstal, wie zou hier nou om vijf uur ‘s morgens kunnen zijn? Zijn vrouw zeker niet, die hield van uitslapen en ging pas om 6 uur zuchtend en steunend het bed uit, naar de keuken, krulspelden nog in het haar, dat was vroeger wel anders geweest! Met weemoed dacht hij aan die keren dat ze na het ontbijt nog even lekker tussen de lakens waren gedoken, hoe aantrekkelijk ze was geweest met haar grote borsten en haar brede lach. Nu was ze in de overgang, kwam naar de keuken in een afgetrapte peignoir, mopperend dat zijn stalkleren stonken. Als hij eens schuchter een toespeling maakte, was ze gelijk ongeduldig over zulke fratsen, alsof ze niet genoeg aan haar hoofd had. Dora zou hem dus echt niet om vijf uur ‘s morgens in de stal komen verrrassen! Opnieuw hoorde hij die stem: “Bertus, Bertus!”. Het leek wel van de kant van de hooizolder vandaan te komen, waaronder de oudere koeien stonden. Langzaam liep hij daarheen. “Bertus, wij willen met je praten! Wij, Mina en Jansje!”. Wat?! Dat kon toch niet! Koeien kunnen niet praten! Hij hield heel veel van zijn koeien, vooral van Mina die al zo lang bij hem was. Als hij haar melkte, was het alsof hij haar uiers liefkoosde, en eerlijk gezegd werd hij er soms wat opgewonden van, nou ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dacht hij dan maar. Aarzelend sprak hij de koeien aan, Mina keek met warme ogen terug en zei heel duidelijk: “Bertus, ben je wel gelukkig?” Hij schrok zich een hoedje, en timide zei hij: “Soms, ja, hoe bedoel je?” “Nou” zei Mina, want die was het inderdaad, “wij horen je tegenwoordig zo weinig lachen en fluiten”. Bertus dacht na. ja, het leven had minder sjeu. Hij had zich daarbij neergelegd. Alsof Mina zijn gedachten kon lezen, zei ze: "Geef jezelf niet zo op! Je bent een knappe vent, maar als jij dat niet ziet, ziet Dora het ook niet! Morgen bring je schone kleren, was je in de bijschuur, ga naar de hooizolder en wacht tot Dora komt kijken waar je blijft. En dan fluit je gewoon een deuntje daarboven!