# 346 Weerzien in de supermarkt

 

Truus: Hallo Rinus, hoe wonderlijk men elkaar kan ontmoeten!*

Rinus: Zeg dat Truus! Lang niet gezien, hoe is ‘t met jou?

Truus: Goed hoor. Behalve dat ik vijf poten aan een kalf zoek.

Rinus: Dan ben je hier aan het verkeerde adres.

Truus: Ja, jammer, ik zou zo graag om het gouden kalf dansen.

Rinus: Maar dat is heilig, daar mag je niet aan komen.

Truus: Weet ik, maar aanbidden mag ik het wel.

Rinus: Hm, waarom zou je dat willen?

Truus: Wie trouw is aan de macht heeft een heerlijk leven.

Rinus: Jij bedoelt: de één mag een koe stelen, de ander mag niet over het hek kijken.

Truus:  Klopt, is dat geen waarheid als een koe?

Rinus: Daar heb ik geen ervaring mee. Wat dat betreft, daarvan heb ik evenveel verstand als een koe die saffraan eet.

Truus: Dat zie je verkeerd. Al ben je zo dom als het achterend van een koe, je hoeft alleen maar met andermans kalf te ploegen.

Rinus: Het kalf van de koe van de pastoor bedoel je?

Truus: Inderdaad, dat eet iedere dag mals gras. En je weet: wat de koe eet, bepaalt de melkopbrengst. Hoe denk je dat ik iedere dag het beste en lekkerste eten op tafel kan zetten?

Rinus: Tja, ik houd me liever aan de koekant. Jij komt toch ook van achter de koeien?

Truus: Juist daarom: voor mij geen koeien, geen moeien.

Rinus: Haha, ik heb jou door: jij bent liever zo lustig als een vogeltje dat koe heet.

Truus: Ik geef grif toe dat ik nu eenmaal niet het type ben om een koe bij de horens te vatten. Ik vind dat je van een boerenbedrijf meer last hebt dan dat het iets positiefs brengt.

Rinus: Ach ja, die discussie hebben we zo vaak gevoerd, ik ga geen oude koeien meer uit de sloot halen. Maar, soit. Hoe gaat het eigenlijk met je broer, heeft die het bedrijf van je ouders dan overgenomen, of is hij soldaat geworden?

Truus: Nee joh, mijn broer kent Frans als een koe Spaans. Het is met hem als met de koeien van de farao, sinds hij iemand koeien met gouden horens beloofd heeft, valt daar niets mee te beginnen. Maar het is achteraf altijd makkelijk kritiek hebben.

Rinus: Zo is dat, van achteren kijk je een koe in zijn kont.

Truus: En nu kan hij zich dus slechts één relatie permitteren en woont hij in een caravan waar hij als een koe in een gangetje zit. Het is om het even of de koe schijt of de stier.

Rinus: Laat hij de moed toch vooral nooit opgeven. Met een dood kalf is het nog best goed sollen en je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Truus: Ik zeg ook altijd tegen hem: er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan.
En jij, Rinus, heb jij je koetjes al op het droge?

Rinus: Gelukkig wel ja, ik heb de put gedempt eer het kalf kon verdrinken. Maar kom, ik moet weer es aan de slag. Het was leuk met jou over koetjes en kalfjes te praten, na zo lange tijd.

Truus: inderdaad Rinus, *hoe komt het kalf bij zijn maat!