#345 Birgit was leuker
'Wat doe jij nou weer hier joh.'
De stem lijkt vervaagd alsof er een betonnen muur tussen ons in zit. Een combinatie van alcohol- en wietlucht dringt mijn neusgaten binnen. Wanneer ik me langzaam omdraai zie ik onze prototype klant; een man van een jaar of vijftig, ongeschoren en met warrig vettig haar. Raar eigenlijk dat ik sinds ik hier werk steeds meer in mijn eigen vooroordelen ben gaan geloven.
'Sorry meneer we mogen om veiligheidsredenen geen alcohol verkopen aan klanten die al de benodigde versnaperingen erop hebben zitten.'
Ik had de zin een paar keer gerepeteerd en sindsdien werkt deze prima bij dit type klant. Als je hem maar formeel genoeg uitspreekt werkt het eigenlijk altijd, want het laatste waar dronkenlappen zin in hebben is een diepzinnige zinsontleding.
'Ik was eigenlijk op zoek naar de havermout. Maar herken je me niet of zo Birgit? Willempje is het.'
'Ik heet geen Birgit. De havermout vindt u aan het einde van de gang.'
Willempje loopt weg in de richting die ik hem aanwees en haalt wat uit de schappen. Hij draait zich uiteindelijk om met een pak Cruesli in zijn hand.
'Nee wacht, Patricia is het toch? Sorry even wat geheugenverlies, leeftijd he. Birgit was je vriendinnetje, zij was eigenlijk leuker.'
Mijn benen bewegen richten de kassa. Elke stap lijkt wel zwaarder te gaan.
'Meneer, hier kunt u de Cruesli afrekenen. Als u ook nog havermout wilt, dat ligt voor uw neus.'
'Jij had vroeger zo'n mooie ogen en je zei lieve dingen. Maar Birgit was wel echt het ultieme, bijna de perfecte vrouw. Ik vond het altijd wel lullig voor je dat zij je vriendin was.'
De dronkenlap heeft er inmiddels ook nog wat cornflakes bij gepakt, kennelijk denkt hij met een stevig ontbijt zijn kater weg te krijgen.
'Meneer we gaan zo sluiten, dus als u wilt afrekenen.'
Willempje lijkt naar nog meer dingen op zoek om zijn ontbijt aan te vullen. Het zou eigenlijk best kunnen dat ik hem wel ken, hij een van de schimmen uit mijn verleden is waar ik niet meer aan herinnerd wil worden.
'Misschien moet je nog eens langs komen in het park. En neem Birgit mee, is die nog steeds zo knap?'
Hij duwt vluchtig een briefje van tien over de toonbank. Het zou me niets verbazen als het vals is, maar om een of andere reden heb ik geen zin om dit te checken.
'Wie weet.'
Willempje buigt naar voren alsof hij me een staatsgeheim wil vertellen.
'Ze is dood he?'
Ik knik voorzichtig, wat niet eens echt als een leugen beschouwd mag worden. Alles, zowel het denkbeeldige als het werkelijke, uit mijn verleden is dood.
Hoi Virtuoso, de kassière…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Virtuoso, de kassière heeft er echt zin in, zeker met zo'n onder invloed verkerende klant voor zich. Ik vraag me wel af in wat voor winkel ze werkt als het prototype klant een man van een jaar of vijftig, ongeschoren en met warrig vettig haar is.
Raar eigenlijk dat ik sinds ik hier werk steeds meer in mijn eigen vooroordelen ben gaan geloven. --> voor de leesbaarheid zou ik "sinds ik hier werk" tussen komma's zetten. Er zijn meer zinnen waarin je komma's zou kunnen plaatsen. Het verhoogt de leesbaarheid:
https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-algemene-regels/
Sorry even wat geheugenverlies, leeftijd he. ---> Er hoort nog een accent grave op de e (hè). Ook in de zin "Ze is dood he?"
die al de benodigde versnaperingen erop hebben zitten. ---> werk of een taak kun je erop hebben zitten, versnaperingen heb je op of genuttigd of achter de kiezen.
langs komen in het park. ---> langskomen
Ik gok een avondwinkel. …
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Ik gok een avondwinkel.
Leuk verhaal met een trieste ondertoon.
Het woord 'versnapering' past hier niet, dat verwijst doorgaans naar een hapje, iets eetbaars, en de kassière wil duidelijk naar alcoholica verwijzen.
Hoi Virtuosuo, mooi…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Virtuosuo, mooi intrigerend verhaal, vooral de laatste zin. Het lijkt een alledaagse situatie, die toch heel ongewoon blijkt. Dat heb je heel goed geschetst.
Geen opbeurend, wel een…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Geen opbeurend, wel een redelijk strak verhaal, met een mooie twist aan het eind. Af en toe wat slordigheidjes: zo'n mooie ogen >> zulke mooie ogen, benen die zich richting kassa bewegen (waar blijft de rest dan?) een vluchtig neergelegd tientje ("onverschillig" kan ik me nog voorstellen, maar vluchtig?). "Willempje" doet mij eerder aan Andre van Duin (met pothelmpje) denken dan aan een verlopen zatlap, maar ik vind het geheel lekker weg lezen. En nmm kan hij er best wat versnaperingen op hebben zitten: een staande uitdrukking is nog geen wet van Meden en Perzen.
Iedereen weet dat Birgit…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Iedereen weet dat Birgit leuker is. En dat ze nu een ander park in een andere stad verkiest, maakt haar niet dood, toch?
Ik ben het eens dat de naamkeuze Willempje, ietwat karakter vernielend werkt. Klinkt een braaf opaatje.
Goed verhaal! Genoten.
Grappig verhaal Virtuoso, je…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Grappig verhaal Virtuoso, je zal 't meemaken, haha.
Virtuoso, Geslaagd verhaal…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Virtuoso,
Geslaagd verhaal met humor en een donker randje. Goed geschreven!
Twee kleine suggesties.
- ''Warrig vettig haar'' vind ik niet zo fijn lezen. Ik zou één bijvoeglijk naamwoord weghalen of het veranderen, zodat het niet op -ig eindigt.
- Ik vind het einde sterk, goed bedacht. Ik vraag mij wel af of het wellicht nog beter zou werken als deze laatste zin gevolgd werd door een andere. Iets dat de lezer weer meer terug in de situatie in de nachtwinkel trekt, na deze grote mededeling van de hoofdpersoon. Een afsluitende interactie met Willempje, een observatie, etc. Wellicht iets om mee te experimenteren?
Ik heb met plezier gelezen, bedankt voor je inzending!