Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#342 - Begin van het einde

 

Met dat ik haar huis binnenwandel, slaat de schrik om mijn hart. In de hal liggen rozenblaadjes, de tafel is mooi gedekt, ik ruik mijn favoriete eten en het hele huis is verlicht met kaarsjes. Ik ben onze één jaar samen compleet vergeten. Ze kijkt me aan met die prachtige, grote, groene ogen en bloost lichtjes. Ze heeft er zoveel tijd in gestoken en ik voel me zo schuldig. “Wat vind je ervan?” vraagt ze een beetje verlegen. “Het is prachtig liefje.” Ik heb het hart niet om haar de waarheid te vertellen. Ze legt haar hand in mijn nek en kust me zachtjes op de lippen. “Fijne één jaar samen,” fluistert ze.

We gaan aan tafel zitten en ze schenkt ons beiden een glaasje champagne in. "Een toost op ons en op nog vele jaren samen.” Ze drinkt van haar glas maar ik zet het mijne neer. Ik moet er iets van zeggen, ik kan niet tegen haar liegen. Ik schraap mijn keel. “Euhm liefje, om heel eerlijk te zijn … ik was totaal vergeten dat het vandaag onze één jaar samen is.” Ik kan haar niet aankijken.

Een vuistslag op de tafel doet het bestek en de glazen trillen. Verschrikt kijk ik op. “Het is altijd hetzelfde met jou! Ik doe zo mijn best, keer op keer, en nooit komt er iets vanuit jouw kant!” Ze staat kwaad op, loopt naar me toe en geeft me een klap in het gezicht. “Ga weg en kom nooit meer terug! Ik heb er genoeg van!” Geschokt ga ik naar buiten. Pas wanneer ik in de auto zit dringt het tot me door en beginnen de tranen te vloeien. 

 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Floflo, een etentje bij kaarslicht doet het altijd goed. Alleen de reactie in de laatste alinea vind ik wel erg overdreven. Als ze nou al jaren samen waren en hij (of zij) zou het ieder jaar vergeten, dan zou ik dat enigszins begrijpen. Maar ze zijn net een jaar samen en dan een reactie als "het is altijd hetzelfde met jou" en een klap in zijn/haar gezicht, dan geloof ik dat ik uit mezelf al was weggelopen en de volgende jaren niet meer af zou wachten.

Ik ben onze 1 jaar samen compleet vergeten.  ---> getallen schrijf je voluit, maar in deze zin zou ik het veranderen in "ons eerste jaar" of "ons eerste jubileum"

“Fijne 1 jaar samen” fluistert ze. ---> dit leest heel raar. Gefeliciteerd met ons eerste jaar samen, of zoiets, leest beter.
achter samen hoort een komma.  ...samen,' fluistert ze.

Met dat ik haar huis binnenwandel slaat de schrik... ---> tussen binnenwandel en slaat hoort een komma.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo FloFlo leuk en vriendelijk geschreven verhaaltje, daarom valt me des te meer de nogal over-de-toppe reactie op. Beetje stalkertje. Aan de andere kant: de ik-figuur zal dit na een jaar al wel enigszins gewend zijn, dus misschien komt het goed. Zelf vind ik "fijne een jaar samen" wel leuk gevonden, maakt er een soort feestdag van. Behalve verjaardag, Pasen en Kerstmis heb je ook een jaar samen. @Fief: Is overigens geen jubileum, dat telt pas na een aantal jaren. 
Detail: klap in het gezicht mist "een". 

 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi FloFlo, leuke invalshoek. Ben het wel eens met de opmerking over de overdreven reactie, maar verder vind ik het een aardige schets van hoe een relatie kan stuklopen. Ik kan de volgende keer dat mijn lief mij verrast, maar beter liegen als ik niet weet waarvoor ze het doet; je kan maar niet weten ... 😜

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Waarom zou de tegenpool van de onattente HP niet overdreven mogen reageren?

Moraal van het verhaal: aan de verwachting van een ander kan je nooit voldoen.

Goed geschreven en genoten!