Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#339 - Plamuur

Hé, kijk uit!’
‘Wat?’
‘Waar?’
‘Die bezem boven je hoofd stommeling.’
Zonder op of om te kijken ren ik het spinnetje achterna.
Zelf ben ik nog maar nauwelijks gewend aan de 8 pootjes onder mijn lijf.

Het is pas sinds vanmorgen dat ik een spin ben. Zo werd ik ineens wakker.
‘Snel hierin’, roept het spinnetje. We verdwijnen in een gaatje in de muur.
Gelukkig had ik dat, als mens, nog niet dicht geplamuurd.
Al heeft mijn vrouw me er wel honderd keer aan herinnerd.
Er blijkt een hele wereld schuil te gaan, hier in die muur. ‘We hebben een gast’, zegt het spinnetje. Talloze spinnenogen kijken ons aan. Glinsterend als sterren aan een heldere, donkerblauwe hemel.

‘Hoe heet je eigenlijk’, vraagt hij. ‘Edwa… uuh, Edelbrecht verbeter ik mezelf snel.
Wetende dat ik mijn echte naam beter niet kan noemen hier.
Aangezien ik hun halve familie door de plee gespoeld heb, opgerold in een propje wc-papier.

Op de rand van de ingang zit ik mijn keuken te bekijken. Ons knusse keukentje heeft nu meer weg van de Grand Canyon. ‘Eet je mee?’, vraagt het spinnetje.
Voordat ik me kan omdraaien, om op zijn uitnodiging in te gaan, zie ik een schaduw op me afkomen,
gevolgd door een gevaarte, dat met de snelheid van een komeet op me afkomt.
Aan de trouwring herken ik de hand van mijn vrouw. 
‘Nou Edward, ik weet niet waar je uithangt’, mompelt ze. ‘Maar als jij het niet doet, dan doe ik het maar weer he.’
Als een totale zonsverduistering verdwijnt het licht bij de ingang van het spinnenhuis, wanneer het plamuurmes tevoorschijn komt. Nog net op tijd kan ik het hoekje om, langs de muur omlaag, over de keukenvloer en zo langs de tafelpoot omhoog.
Daar ver beneden bevindt zich nu een spinnenfamilie.
Ingemetseld in de muur.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Ralf, je bent helaas te laat, we zijn al aan de nieuwe opdracht begonnen #340. Als je geluk hebt reageert nog iemand, anders weet je nu hoe dat komt.

Welkom op het forum.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ralf, beter laat dan nooit. 
Leuk verhaal. Het nadeel van spinnen is dat ze altijd wel ergens een ander gaatje vinden.

Ik heb een paar zeurtjes.
Een aantal zinnen die eigenlijk achter elkaar horen te staan, zijn op een nieuwe regel beland. 

Hé, kijk uit!’
‘Wat?’
‘Waar?’

Hier is niet duidelijk wie wat zegt. Voor mijn gevoel horen de Wat? en de Waar? bij 1 spreker. In dat geval mogen ze achter elkaar staan.

spinnetje, 8 pootjes, keukentje ---> ik zou in een volwassen verhaal geen verkleinwoorden gebruiken, 8 schrijf je doorgaans voluit. 

‘Hoe heet je eigenlijk’, vraagt hij. ‘Edwa… uuh, Edelbrecht verbeter ik mezelf snel.
Wetende dat ik mijn echte naam beter niet kan noemen hier.
Aangezien ik hun halve familie door de plee gespoeld heb, opgerold in een propje wc-papier.

Deze zinnen horen bij elkaar, maar zoals ze nu geschreven staan valt de betekenis weg.
‘Hoe heet je eigenlijk’, vraagt hij. ‘Edwa… uuh, Edelbrecht verbeter ik mezelf snel. Mijn echte naam kan ik beter niet kan noemen hier, aangezien ik hun halve familie door de plee gespoeld heb, opgerold in een propje wc-papier.
(Waarom schrijf je hier "plee" terwijl je woorden als spinnetje, keukentje en pootjes gebruikt. Plee leest dan heel platvloers. Maak er dan toilet van.)

Voordat ik me kan omdraaien, om op zijn uitnodiging in te gaan, zie ik een schaduw op me afkomen,
gevolgd door een gevaarte, dat met de snelheid van een komeet op me afkomt.

Hier is iets misgegaan met de enter. 
De komma achter omdraaien en gevaarte hoeven er niet te staan. 
https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-algemene-regels/
(Sorry, ik heb iets met komma's)