#339 Spinnen voor twee

Hoi Annetteke, zo te lezen heb je er geen moeite mee om als spin te ontwaken. Jij liever dan ik. Zou de kat ook niet achter jou aangaan? Misschien niet groot genoeg. Mijn kat was mijn grootste held, die heeft er een hoop voor me gevangen en opgevreten.

De kans dat ik met het verkeerde been uit bed stap wordt fors gereduceerd. ---> ik zou eerder denken dat je nu juist meer kans hebt om met het verkeerde been uit bed te stappen. 

Iets in me zegt dat vandaag het moment is. ---> deze zin zou je weg kunnen laten. Je gaat namelijk meteen al een web maken. Misschien kun je dan beter schrijven: vandaag is het moment.

Ik kruip gezellig in haar vacht en denk: ‘Nu spinnen we met twee.’ ---> een gedachte hoeft niet tussen aanhalingstekens. 
Bij "... met twee" denk ik meteen: met twee wat? Voor mijn gevoel zou het moeten zijn: nu spinnen we samen of nu spinnen we met zijn tweeën? Maar wellicht is "met twee" ook goed.
Het spinnen van de kat is natuurlijk wel iets anders dan het spinnen door een spin.
 

Het is een taalgrapje, Fief. Tja, mij is het ook iets te gemakkelijk hoe die transformatie geaccepteerd wordt. Dat moet wel een heel laconiek mens, eh spin zijn.

Dag Annetteke,
Fijne schrijfstijl, leuk verhaal. Vooral de opmerking 'Als een volleerde spin pak ik hem in, maar de zin om hem leeg te zuigen ontbreekt me. Daarvoor is de herinnering aan een beschuitje met marmelade toch te vers.' vind ik heel mooi.

Bij de opmerking over het verkeerde been uit bed, had ik dezelfde bedenkingen als Fief, maar wellicht zijn wij twee zwartkijkers die geloven in één goed been en zeven verkeerde in plaats van andersom.

De woordspelige clou komt niet helemaal uit de verf, maar dat is te verhelpen door te zeggen:

Intussen weef ik verder aan mijn web en denk: nu spinnen we allebei.

'Met z'n tweeën' past hier niet.
Dan zou het ook mooier zijn om 'spinnen' in de zin 'rolt zich op in het vroege zonlicht en begint te spinnen.' te vervangen voor het synoniem 'snorren'.

Hoi Annetteke, Leuk verhaal. Je bent nogal een moedige spin. Niks geen gezeur over spin worden, gewoon gaan. Er is een dingetje wat ik niet zo mooi vind. Maar dat is wellicht persoonlijk.

Je schrijft dat je acht kriebelpootjes hebt. En nu ben je ook een kleine spin. Maar ik zou er gewoon acht poten van maken. Dat past beter bij de daadkracht van deze spin.

Tof  beschreven, Annetteke hoe je als nieuwbakken spin eerst wat onwennig bent en al snel gedreven wordt door jouw instincten. In mijn verhaal heb ik choco bij het insect geserveerd, dat scheelt een slok op de borrel.

De levensfilosofie van mijn kleine spin is: wat je niet kunt veranderen daar moet je maar mee leren leven.
Dit als antwoord op de opmerkingen van Fief en Katja.

Voor wat betreft de denkoefening over hoeveel verkeerde benen een spin kan hebben: het gaat hier om een optimistische spin die uitgaat van 7 goede benen en 1 verkeerde. Zo wordt de kans met het verkeerde been uit bed te stappen gereduceerd van 50% tot 12,5%. Als dat geen voordeel is :-)

Van bijna alle recensenten heb ik wel wat overgenomen. De muis verdween, de pootjes werden poten, de kat begon te snorren en de spin begon met het herstellen van zijn web. Alleen de choco bleef achterwege ...

Veel dank voor alle opmerkingen!

Hoi Annetteke, heerlijk, beeldend geschreven verhaal met vaart erin! De eerdere versie(s?) ken ik niet, maar deze vind ik prachtig! Leuk hoe ook de kat in je verhaal figureert, en het slot laat me met een grote glimlach achter.  

Ik voel direct sympathie voor deze daadkrachtige spin. Ze haalt eruit wat erin zit (behalve dan uit die vlieg, maar daar kan ik inkomen:)). Goed geschreven en fijn verhaal! 

Ik deel de mening van Madrid; op de een of andere manier struikel ik over het woord 'kriebel'. Kriebelpoten is al beter dan kriebelpootjes, maar ik zou 'kriebel' misschien gewoon helemaal weglaten.

Hi Annetteke, leuk verhaal! De luchtige stijl past goed bij het gemoed van de spin, zo kon ik me goed in de spin verplaatsen. Eén dingetje: let op het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden. Zoals hier: 

Opgewonden laat ik me neerzakken langs mijn zelf gesponnen draad en trippel razendsnel over de gladde parketvloer naar de keuken.

In deze ene zin zitten er al een paar. Soms kunnen ze handig zijn, maar kijk uit dat je niet te veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. Het is vaak ook leuker en interessanter om een bijvoeglijk naamwoord uit te schrijven, dus in plaats van simpelweg te zeggen dat iemand opgewonden is kun je laten zien dat iemand opgewonden is.

Graag gelezen!