Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
- Gewone gebruiker
Opdracht #335 - Een oase van stenen
Ze voelt niets: geen aardstralen die onder haar voeten trillen, geen onzichtbare kracht die aan haar onderbewuste trekt. Er is enkel de hitte, die het vocht uit haar lijf perst, haar zicht vertroebelt, alsof ze vanuit een glas water naar de omgeving kijkt. Ze had toch íets verwacht, nabij zo een plek. Al was het maar een banale wegwijzer, om mensen zonder spirituele radar het juiste pad te tonen.
Hoe lang wandelt ze al tussen deze kurkplantages? Eén, twee, drie uur? In dit eindeloze doolhof van herhaling raakt ze elk gevoel voor tijd en richting kwijt. Rijen grillige bomen volgen elkaar op, hun schors ontbloot, even rood als de aarde waarin ze wortelen, even rood als de paden waarop ze loopt. Met elke stap stuift het stof op. Het kriebelt in haar neus, prikt in haar longen en plakt op haar bezwete vel, alsof het haar helemaal wil opnemen in dit rode landschap. Of misschien net uitvagen?
Wat als ze in kringetjes rondloopt en hier niet meer wegkomt? Opgesloten in dit niemandsland tussen vertrek en bestemming, alles en iedereen buiten bereik? Haar hartslag versnelt en haar ademhaling schiet de hoogte in. Ogen toe, handen op de buik. Adem in…Adem uit…
Langzaam komt haar hart weer tot rust. Een subtiele geur van eucalyptus dringt haar neus binnen. Ze opent haar ogen en speurt de horizon af. Verderop herkent ze de smalle silhouetten. Heeft ze die daarnet gemist? Ze wandelt ernaartoe, blij dat ze de zon kan ontlopen.
De eucalyptussen werpen lange schaduwen op de grond, veel meer dan er bomen zijn. Dan ziet ze de langwerpige stenen, twee aan twee, opgesteld in een dubbele cirkel. Een van de stenen ligt om en biedt haar een plekje aan, alsof ze hier verwacht werd. Ze zet zich neer. De steen voelt aangenaam koel tegen haar verhitte lichaam. Een licht briesje veegt het stof van haar huid en waait haar weer schoon. Achter haar knisperen de eucalyptusbladeren als een hardvuur. De geur die vrijkomt proeft fris op haar tong en zuivert haar longen. Voor haar, in de diepte, ligt een groene vallei, daarachter de witte stad die het zonlicht weerkaatst. Hoe komt ze ineens zo hoog? Ze kan het zich niet herinneren en het doet er ook niet toe. Het enige wat telt is dat ze hier boven staat, in de koele bescherming van de stenen, met de wereld aan haar voeten.
Hoi Dependanse, welkom op…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Hoi Dependanse, welkom op het forum. Fijn al die nieuwe leden. Hebben we meer variatie in verhalen. Leuk.
Ik heb je verhaal met plezier gelezen. Ik kan er nog niet direct een happy place uithalen, maar het leest wel lekker.
Misschien kun je nog een mooie titel verzinnen. Dit is de titel van de opdracht.
De geur die vrijkomt proeft fris op haar tong ---> ik twijfel of het "smaakt" of "proeft" moet zijn. Ik neig naar "smaakt"
Hoi Fief, dank je wel. Het…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Als antwoord op Hoi Dependanse, welkom op… door Fief
Hoi Fief,
dank je wel. Het is het eerste stukje dat ik post en dacht dat de titel van de opdracht vermelden de bedoeling was. Vandaar. Ik heb dus ook gewoon niet nagedacht over een titel. Dat doe ik nog en dan pas ik aan.
Ik zocht proeft/smaakt eens op in het taaladvies en vond dit antwoord:
Smaken / proeven
Wat is het best: ‘Deze vegaburger smaakt als vlees’ of ‘Deze vegaburger proeft als vlees’?
‘Deze vegaburger smaakt als vlees’ is het best. ‘Deze vegaburger proeft als vlees’ is voor veel mensen zelfs een ‘fout’. De recente woordenboeken (Prisma en Van Dale) vermelden een betekenisverschil bij smaken en proeven.
Proeven = ‘proberen hoe iets smaakt’, ‘waarnemen’
Proeven betekent ‘proberen hoe iets smaakt’, ‘onderzoeken of de smaak goed is’ en ‘waarnemen (met de smaakzin)’. Bijvoorbeeld:
Smaken = ‘een bepaalde smaak hebben’, ‘lekker zijn’
Smaken betekent ‘een bepaalde smaak hebben’ en ‘lekker zijn’. Bijvoorbeeld:
Smaken was tot in de achttiende eeuw wél (ook) in gebruik in de betekenis ‘proeven’. In sommige dialecten en regionale talen is dat nog steeds het geval. In de vaste uitdrukking het genoegen smaken (‘het genoegen hebben’) betekent smaken eigenlijk ook ‘proeven’.
Op basis daarvan denk ik dat je taalkundig gelijk hebt, al bedoel ik het ook wel als waarneming: het is niet echt een 'smaak' in de letterlijke zin van het woord. Eerder een gevoel op je tong, dat je ook krijgt bij het inademen van pepermunt bvb. dus ik laat het voorlopig nog zo en laat het even bezinken.
Ondertussen paste ik de…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Als antwoord op Hoi Dependanse, welkom op… door Fief
Ondertussen paste ik de titel aan: ik hoop dat je op die manier ook meer de 'Happy Place' eruit kan halen. Dat is namelijk de cirkel van stenen. Ik wou in de tekst het contrast weergeven tussen de omgeving die dor, eentonig en vijandig is (de weg ernaar toe) en dan de steencirkel (happy place), die daarin een oase is met schaduw, een prachtig uitzicht rust en waar je je welkom en thuis voelt. Het feit dat je aangeeft de happy place er niet uit te halen, betekent dat dat niet echt gelukt is, dus dat ik er nog aan moet sleutelen. Ik vond het ook wel moeilijk met die limiet van 400 woorden: Ik heb wel wat tekst moeten schrappen om daar binnen te blijven.
Heel mooi geschreven, je nam…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Heel mooi geschreven, je nam me mee naar die plek! Het contrast tussen de omgeving en de bestemming is mooi!