#335 - Amigo

Heel mooi sfeervol verhaal Barbara. Knap hoe je dit mannenbastion, dit ruige drankhol, aantrekkelijk, nee liefdevol, weet te beschrijven, want ik zou er nog steeds niet binnengaan. 

Wel bijzonder: een Ierse bar met een Spaanse naam en een Bulgaarse barkeeper. Hey! Who cares?

Hoi Barbara, klinkt als een gezellige bar. Graag gelezen. Welkom op het forum.

ierse rockbar ---> Ierse moet met een hoofdletter

bulgaarse barman ---> Bulgaarse moet met een hoofdletter. 

Jouw verhaal begon veelbelovend, Barbara, maar na de derde alinea verloor je mijn interesse want ik vind na jouw (overigens sublieme) beschrijving niets aantrekkelijks aan dit etablissement, laat staan dat ik dit een happy place zou vinden. Vooral die bandjes die elk optreden met hetzelfde liedje inzetten, vreselijk. Maar goed, ieder zijn meug.
Los van het beschrevene is jouw manier van schrijven best ok. Ik kijk dus uit naar jouw volgende deelname.

Zelf zou ik perfect schrijven en ergens staat er twee keer 'vers' na elkaar.

Dag Barbara, het is best goed geschreven, erg beeldend, en toch boeit het mij niet echt, maar ik kan er niet de vinger op leggen hoe het komt. Er zijn hier genoeg verhalen geschreven over happy places die absoluut mijn happy place niet zijn, maar waar ik door de verwoordingen of de gebeurtenissen toch in mee kan gaan. Hier lukt dat niet. Misschien is het omdat er weinig interessants gebeurt.

We stappen bij Amigo binnen en de warmte straalt ons tegemoet als we door de dubbele deuren komen. Het is vrij donker binnen en lijkt in alles op een typische, ietwat ranzige, ierse rockbar, compleet met stoffige verkleedhoeden en gesigneerde t-shirts aan de zwarte wanden, borden met vunzige spreuken en reclame voor goedkope shots en natuurlijk het standaard prikbord achter de bar, met valuta uit alle mogelijke landen, de meesten nog pre-euro

Ik vind het onprettig lezen. Komt denk ik omdat je zoveel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt, ook in de andere alinea's.

Dankjewel, Katja!

Wat grappig, ik zie in meerdere reacties dat jij en jullie deze kroeg niet aantrekkelijk zouden vinden, er zelfs niet eens binnen zouden gaan, ondanks mijn liefdevolle beschrijving. Ik heb altijd zomaar aangenomen dat iedereen deze plek, waar ik me zo welkom voel, geweldig zou vinden. Behalve Lottie, heb ik meerdere goede vrienden en vriendinnen meegenomen naar mijn Amigo. Zouden zij het ook maar een ruig stinkhol hebben gevonden en uit liefde voor mij net gedaan hebben of ze genoten? Wat een nieuwe, fijne gedachte! 

Ja, ik zou het ook niet bedacht kunnen hebben, die Ierse bar met Spaanse naam in Bulgarije, en dan ook nog met Afrikaanse jachttrofeeen aan de muur. Te raar! 

Dankjewel Fief!

Inderdaad, mijn eerste verhaal, best spannend en zo fijn met aanmoedigende reacties.  

Die hoofdletters heb ik meteen aangepast, goede raad! 

Hoi Gi en dankjewel voor je reactie! 

Die twee keren 'vers-' achter elkaar was een uitprobeersel van me, in een poging om poëtisch te zijn. Niet erg geslaagd dus... Goed om te onthouden voor een volgende keer.

Dankjewel voor je eerlijkheid, Musonius.

Ik moet toegeven dat ik zelf ook iets 'spannends' miste en vond het moeilijk dit toe te voegen aan een kort verhaal dat een plaats beschrijft.

Heb je een idee voor een interessante gebeurtenis, die ik eventueel in het verhaal had kunnen verwerken? 

Dankjewel Le Grand Bleu. 

Nu je het zegt, zie ik ook dat ik in mijn schrijfstijl inderdaad een bijvoeglijk naamwoord gebruik voor bijna elk zelfstandig naamwoord en zelf voor vele werkwoorden. Ik was me daar niet echt bewust van en je hebt me aan het denken gezet. 

Ik gebruik al die bijvoeglijke naamwoorden om alles zo beschrijvend mogelijk te maken en een bepaald sfeertje weer te geven; om mijn waarnemingen zo precies mogelijk met de lezer te delen. 

Nu besef ik dat het onprettig (misschien zelfs een beetje irritant) kan overkomen op de lezer. 

Heb je een suggestie om de sfeer en de waarnemingen op een effectievere en prettigere manier te verhalen?