#335  - Bezichtiging

Hilarisch, Bob. Het einde was helaas voorspelbaar en die Tesla is vast een huurwagen.

Hoi Bobcom,

Leuk beschreven. Dat klinkt als een erg gezellig huis. Je brengt me wel wat in verwarring. Zoals ik het ken wordt een huis tijdens een bezichtiging ontdaan van zijn persoonlijke elementen incluis huidige bewoners. Daardoor twijfelde ik over de situatie. Je hebt de omgeving mooi beschreven. Ik zou ook blijven ;)

Een zwembad lijkt me erg passend!

Mooi beschreven. Ik merk toch wat afschuw en schaamte over de droomplek?

Hoi Bob, de ogen zijn weer geopend voor je eigen vertrouwde stekje. Mooi.

Electrieke ---> electrische

Bob het is in het correct Nederlands 'elektrische' maar elektrieke heeft zoveel meer charme.

Oeps, inderdaad met een k. 😱

@TonyCoppo - Zwembad? Wie wil er in vredesnaam nou zo'n yuppenpoel in zijn tuin? Afschuw en schaamte: no way, eerder trots dat we cleancultuur en ontzooiingshype nog steeds weten te trotseren.

@Jurrit. Wij hebben als verkopers al heel wat gegadigden en als kopers al heel wat bewoners ontmoet. Verkopers beginnen trouwens vaak met "let u maar niet op de rommel", ook als de boel spic & span is. Moet je niet doen, klinkt veel te happig.

Ja, op een leuke wijze meegenomen door het huis. Graag gelezen. 

Na Tesla mag nog een punt. Ik vraag me af of de komma bij 'binnen te gaan, en ...' niet overbodig is.

Ik val ook wel voor 'elektrieke', zeker, omdat je wat vaker in het verhaal wat meer spreektaal constructies gebruikt.

@Hadeke. Dank je. Punt verschenen, komma verdwenen - als ik de tekst in mijn hoofd beluister is de leespauze na "gaan" te kort voor een komma. "Elektrieke Tesla" moet wel: "elektrische Tesla" is tautologisch, een elektrieke Tesla heeft een zeker poeh-poeh-gehalte. 

@Gi: niet gehuurd. Als je hier een Tesla ziet heeft hij eerder gele nummerplaten dan blauw-witte. Jammer van het slot, maar de werkelijkheid is nou eenmaal niet altijd verrassend ;)

Een Tesla is toch bij voorbaat elektrisch? Dan kun je ook alleen Tesla schrijven.

Grappig dat je je huis opeens weer gaat waarderen terwijl je potentiële kopers rondleidt. Ik vind het knap (en zielig) dat je buitenkatten binnen weet te houden!

@Katja Stienen: niet "weer" - "nog steeds". En een doodgereden poes is een stuk zieliger dan een binnenkat die weliswaar je meubels maltraiteert en je aanrecht onveilig maakt, maar ook op je schoot ligt te spinnen en de hele kamer door achter een rammelend balletje aan jaagt.

@Fief. Inderdaad. En ik had het merk weg kunnen laten, of de kijkers met de makelaar mee kunnen laten rijden, of iedereen te voet kunnen laten komen. Maar schrijven is behalve beschrijven ook een kwestie van spelen met taal en werkelijkheid om jezelf of een lezer aan het grinneken, vloeken of huilen te krijgen. (zie trouwens mijn eerdere reactie @Hadeke)

Klopt, Bob, maar het noemen van alleen Tesla heeft al een poeh-poeh effect. "Elektrieke"  haalt dat effect weg. Dat zeiden mijn kinderen toen ze klein waren en mijn buurman als hij dialect spreekt. Voor het poeh-poeh effect had je de bezichter ook een vette Rolex om kunnen geven.

Haha, ik lees over de binnenpoezen. Wij hadden hier tot voor kort 2 poezen. Ze kwamen zowel binnen als buiten. Een van de poezen is net overleden. Ze was eigenlijk al een jaar of 2 ziekig (en oud ook). Dus ze plaste veel binnen op de bank. Als eigenaar van het beest is dat wel tweeledig. Rationeel gezien wilde ik haar al een jaar laten inslapen. Maar ja, emotioneel gezien werkt dat anders. Wij hebben dus anderhalf jaar geleefd op gratis banken via Marktplaats. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we 14 banken hebben gehad het laatste anderhalf jaar. Mensen en huisdieren - het blijft iets vreemds.

Enfin. Ik vond het een mooi verhaal. Je eigen huis met andere ogen bekijken.

Hallo @Fief: Ik ben het niet met je eens - en ik heb het geschreven. Voor de een is Tesla alleen al poeh-poeh, de ander heeft er een versterkend bijvoeglijk naamwoord bij nodig. Voor het effect van het woord elektriek in Aerdenhout en omstreken verwijs ik je graag naar Ja Zuster, Nee Zuster. En afgezien van de vraag of een Rolex eerder poeh-poeh of patje-pee uitdrukt ben ik benieuwd hoe ik dat klokkie een beetje naturel in mijn vertelseltje kan verweven...

@Madrid Triest voor je dat Poes uiteindelijk moest inslapen - maar een herkenbare situatie. Opbeurende gedachte dat we nog 13 banken vooruit kunnen, maar het is zoals je zegt: dieren hou je nou eenmaal eerder met je hart dan met je hoofd.

Ik viel voor dat elektrieke, niet over. ;-) Dat poeh-poeh, nou-nou, kijk mij eens, geef je met dat woord voor mij wel goed invulling mee.

@Hadeke Dat had ik begrepen, maar er is niet helemaal consensus over de toelaatbaarheid van elektrieke Tesla's ;-)

Aangezien ik toch maar een beetje zinloze tijd zit te verdoen op internet. Ik wil nog wel een uitspraak over elektrische auto’s doen. Mijn zoontje had een vriendje te spelen. Het vriendje vertelde dat zijn moeder een ‘auto van elektrisch’ heeft. Hetzelfde vriendje probeerde ook onze televisie te swipen. Ik bedacht me dat het nog potsierlijker was geweest als zijn moeder een ‘auto van elektriek’ had gehad.
 

Ik vind het een mooie uitspraak: elektrieke.

Madrid, terwijl jij (en misschien nog anderen) je tijd zit te verdoen dit weetje over een andere auto: twintig jaar geleden reed in Europa de eerste SUV Lexus.  Gezien het prijskaartje moest het wel een "posh" auto zijn maar mijn Nederlandse zwager die auto's van binnen en van buiten kent zei toen dat de lasnaden (bij wijze van spreken) van puur goud waren. Ik vind het tof dat haast iedereen 'elektrieke' een mooi woord vind, elektrieker is ook leuker dan elektricien, dat op zijn Nederlands uitgesproken al snel aan een elektrisch speelgoedhondje doet denken: een elektrichien. :-D

Ok Bob, dat heb ik dan verkeerd gelezen. Wat niet weet wat niet deert, een binnenpoes is niet zielig.

Hoi Bob, beeldend geschreven, sfeervol verhaal. Ik zie het zo allemaal voor me, dat heb je knap neergezet!
Je plaatst drie keer in een alinea iets tussen haakjes, dat haalt mij wat uit het verhaal, ik ervaar dat als onrustig. En enkele keren gebruik je een liggend streepje, waar een komma of puntkomma volgens mij beter op hun plaats zijn.
Niettemin; graag gelezen!

@Ton Dank je wel. Nu je het zegt realiseer ik me dat ik inderdaad een voorkeur heb voor nadrukkelijke leespauzes (haakjes en streepjes ;-)), en dat ik ook andere grepen uit het leestekenarsenaal had kunnen doen. Met name het tweede haakjessetje had zeker anders gekund en gemogen, nummertje drie twijfel ik nog - ieder heeft tenslotte zijn eigen leesritme, maar haakjes betekenen voor mijn gevoel ook een iets andere intonatie. Ook voor de streepjes, puntkomma's en punten geldt dat mijn manier om de leespauzes die ze aangeven te interpreteren wellicht strikter is dan voor anderen geldt.

(Edit: het streepje tussen "nog" en "ieder" hierboven had bijvoorbeeld ook een dubbele punt mogen zijn: ben ik een streepjesjunk?)

Hi Bob,

Wat een goede situatie heb je gekozen, zo’n eerste bezichtiging. Ik vind het ook leuk hoe je steeds verwijst naar de katten, dat versterkt het gevoel dat er echt geleefd wordt op deze plek.

Tegelijkertijd mag je iets dieper ingaan op de personages. Het voelt nu op veel plekken als een opsomming van wat er te zien is. Hebben ze spullen verstopt of weggegooid om een betere indruk te maken op de potentiële kopers? Wat waren hun redenen om dit huis te kopen? De opmerking over de tuindeuren en het gevoel van veiligheid vind ik heel mooi!

Je kunt het natuurlijk ook van de andere kant bekijken: wat vinden de mensen in de Tesla van het huis? Hoe denken ze over wat er nu staat, wat willen ze anders doen? Denken ze dat ze hier gelukkig kunnen worden?

Tenslotte een kleine technische opmerking: de haakjes zijn typisch voor schriftelijk taalgebruik. Natuurlijk is dit een geschreven verhaal, maar we willen zo veel mogelijk het gevoel hebben dat we de wereld van deze personages ingetrokken worden. Die haakjes verbreken de betovering. Komma’s en streepjes zijn, mits goed gebruikt, helemaal prima!

Hartelijke groet,

Kelly

Hallo Kelly,

Dank voor je reactie, die mij laat zien dat we blijkbaar verschilllende criteria hanteren. Het regelmatig geciteerde evangelie "show, don't tell" verlangt dat de lezer tussen de regels door leest. Afspraken over nonchalant doen, de nauw bedwongen chaos de (bijna retorische) vraag aan het end laten zien dat de verkoopplannen nou niet direct op het eerste plan komen. Een dialoogje over de geplande verkoop was een andere optie geweest, maar ik laat de entourage liever voor zichzelf spreken.

De bezichtiging gaat dus over het huis, niet over de bewoners, die laten zich alleen tussen de regels door zien. In hun rommel, hun poezen, maar ook in de (onaangesneden) boterkoek in de oven. Een verhaal over hoe ze hier gewoond hebben riekt naar de advertenties "na 20 jaar met veel plezier hier gewoond te hebben". En de opdracht was een plek te beschrijven die je na aan het hart gaat. Dat kan door over gevoelens te verhalen, of over de omgeving die ze oproept.

Wat betreft de aspirant-kopers - hun Tesla-entree en hun zwembad-vertrek maken duidelijk dat ze eigenlijk niet op hun plaats zijn in zo'n rommelig-idyllische omgeving met katten en boterkoek. Ik had misschien wat meer in kunnen zetten op het contrast tussen de kijkers en de bewoners, maar het ging "laut Auftrag" in de eerste plaats om de beschrijving van de idyllische plek. 

Wat de haakjes betreft: het zijn er teveel, maar ik vind haakjes a priori best kunnen. Als je schrijft hoor je je verhaal, en daar stem je je interpunctie op af - inclusief haakjes, die een langere leespauze en een andere intonatie vragen dan komma's, puntkomma's, streepjes of punten (enkel, dubbel of drie maal herhaald).

Maar dat is maar mijn mening. Nogmaals bedankt voor je reactie

Vriendelijke groet, 

Bobcom