#331 Het leven van een Vuurpijl
Uit China kom ik. Fuzhou, om precies te zijn. Als je daar in de haven op je tenen gaat staan, een beetje rekt en strekt, zie je aan de overkant Taiwan liggen. Daar hebben ze ruzie mee, de mensen. Met de Taiwanezen. China tegen Taiwan. Dat is toch zeker meteen al één tegen nul. Groot tegen klein. Taiwan kan nooit winnen.
Ik kan ook nóóit winnen. Ook te klein. Hoog in de lucht val ik gewoon helemaal in het niet bij die grote donderwonders met al hun kleurenpracht. Geen beginnen aan voor mij. Ik floeps maar wat, daar laag aan de hemel.
Maar zeg, aan diezelfde hemel kleurt ook een beetje hoop! Voor mij dan. Want nu heb ik van horen zeggen, toch al horen zeggen op de boot al, die vier lange weken onderweg naar Rotterdam, dat het allemaal niet door gaat zeg! Afgelast! Corona!
Dus, ik heb zitten denken (tijd zat!) ik heb een jaar lang de tijd om te groeien! Ik spring een gat in de lucht! Ik word ook een grote jongen! Ik ga groeien. Ik groei in dit magazijn naar 2022 en knal straks als hoogste aan het firmament! Als een grote, volwassen pijl.
Hoi MirjamD, welkom op dit…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi MirjamD, welkom op dit forum. Je hebt met dit eerste verhaal een prachtig visitekaartje afgegeven. Mooie menselijke trekjes geef jij je HP (= hoofdpersoon) mee, al te beginnen met het inzicht in de verhouding groot-klein. Ook een leuke clou; het extra jaar gebruiken om groter te groeien. Ik heb genoten en kijk uit naar je volgende bijdragen.
Hoi Mirjam, een leuke eerste…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Mirjam, een leuke eerste bijdrage. Jouw hp heeft duidelijk een positieve kijk op het leven. Laten we hopen dat zijn/haar droom uitkomt volgend jaar. Graag gelezen.
Bij de volgende zinnen viel me het volgende op:
Daar hebben ze ruzie mee, de mensen. Met de Taiwanezen. China tegen Taiwan. --- Volgens mij kun je dit ook in 1 zin schrijven. De Taiwanezen hebben ruzie met de Chinezen.
Want nu heb ik van horen zeggen, toch al horen zeggen op de boot al, ... ---- ik heb het idee dat hier mogelijk een zin uit een vorige versie is blijven staan. Er staat nu twee keer "horen zeggen" in de zin. Misschien: Ik heb op de boot, in die vier lange weken onderweg naar Rotterdam, al horen zeggen dat het allemaal niet door gaat.
Dank je wel Ton, bedankt…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Dank je wel Ton, bedankt voor je hartelijke reactie!
Dank je wel Fief, je…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Dank je wel Fief, je commentaar is zeker het overwegen waard. Ik neem dit mee in mijn achterhoofd voor een volgend stuk. Bedankt!
Wat een leuk stukje! Ik denk…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Wat een leuk stukje! Ik denk dat je in de zin 'ik kan ook nooit winnen' de nadruk op óók bedoelt.
Verder is mijn feedback dat de ruzie tussen Taiwan en China een beetje losstaat van de rest van het verhaal, het zou leuk zijn als Taiwan aan het eind nog eens terugkomt om het cirkeltje rond te maken. Misschien wenst de pijl volgend jaar wel naar Taiwan te schieten?
Verder een hele leuke uitwerking van de opdracht!