Hoi Gi,

Interessante memoires die ook de sfeer van 'vroeger' uitstralen.

Telkens de brandweerwagen  voorbij raasde, stak ze haar lange bloedrode tong uit

Moet natuurlijk 'Telkens als' zijn.

Onder de flikkerende kleurenspotjes van de snoepkraam hapten haar kinderen in het ijle web van een suikerspin terwijl Fien gulzig likte aan een geglazuurde rode appel op een stokje.

Ik had alleen moeite met het 'haar' in deze zin: ik snapte pas later dat het over de eerdergenoemde Fien ging. In mijn hoofd was Fien, net als de hoofdpersoon in alinea 1, nog een kind op de kermis en kon ze dus nog geen kinderen hebben. Voor de duidelijkheid misschien 'haar vervangen door 'Fiens' en de 'Fien' later in de zin dan voor 'ze'?

Hoi Gi, de naam Fien lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met niet alledaagse vrouwen. Mooi hoe je ze portretteert.
De tweede suggestie die Martijn geeft, zou ik ook aanbevelen. Dan leest het net iets lekkerder.
Anders dan dat en een paar onbedoelde extra spaties heb ik niets te zeuren.

Hallo Gi,

Andermaal een kleurrijke herinnering!

Ik heb twee vragen: waarom moest je aan de kwast trekken? En wat is een plixke; een kaal plekje?

@ Katja, wij vonden het vroeger op de kermis ook een sport om de kwast te pakken te krijgen in de rups. Dan kreeg je namelijk een ritje voor niks.

Herinneringen.... Telkens ik het liedje van Wim Sonneveld over zijn dorp hoor, krijg het even moeilijk. Heel filmisch. En wat je nu schreef is dat voor jou ook denk ik wel...

Ojee, dat is voor mij al zo lang geleden. Weet wel nog dat ik een vreemd muntje vond en daarmee wilde betalen. Bleek een halve cent te zijn, maar ik mocht ervoor in de carousel!

Hallo Gi, 

Dit is een mooie weergave van alle 'Fienen' uit het verleden. Ze hebben elk op hun eigen manier duidelijk indruk op je gemaakt. Je refereert mooi naar het lied van Wim Sonneveldt, waardoor je al concludeert dat Fienen bijna per definitie aparte vrouwen lijken te zijn. 
Het zou een mooi geheel vormen als je nog toevoegt wat die drie Fienen met elkaar gemeen hebben, welke associatie jij persoonlijk nog hebt met Fienen in het algemeen. Zonder op het oordeel van Wim Sonneveldt af te gaan, zogezegd. 
Dat hoeft niet uitgebreid. Een enkele zin in de trant van: de diversiteit van deze Fienen hebben me verwonderd over het gegeven dat mensen die iets gemeen hebben, nog zeer verschillend kunnen zijn. 

Groet, 

Nadine

Ik vind het een leuk stukje. Beetje braaf misschien. Ja in tijden van corona lijkt het gek, maar de kermis was vroeger een van de hoogtepunten in de sociale levens van menig aankomend puber. De keiharde muziek van Toetie Froetie bij de botsauto's (die toen al net zo milieuvriendelijk waren als een Tesla vandaag). De geuren, de drukte, de drie guldens in je zak, de meisjes, de schiettent en ja de meisjes. Man toen leek de tijd stil te staan.

Mooi verhaal, Gi, leuk dat je Wim Sonneveld weer op laat draven. (Dat deed je volgens mij eerder ook, al kan ik het niet meer voor de geest halen.)

Ook een bijnaam dien je met een hoofdletter te schrijven, dus: Fien Spek.

Graag gelezen, inderdaad, vanaf een bepaald leeftijd ga je niet meer op de paardenmolen, tenzij je natuurlijk - als groter kind - gebrand bent om die floche te blijven grijpen, want ja, een gratis ritje extra...

Fien is je ongetwijfeld dankbaar voor je mooie woorden;)