Profile picture for user Janneke_van_Bakel

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Janneke_van_Bakel 1 november 2020 - 16:49

#322 Stoelpoot - Droomvlucht

 

Ondertussen in het land van de afgezaagde tafelpoten, hief mijn blonde vader langzaam zijn armen om haar op te vangen. Hij deed dat zo tergend traag, dat je als toeschouwer niet anders kon dan het van binnen uitschreeuwen: “Dadelijk ben je te laat!”

Maar mijn vader was geoefend. Net als ik, had hij dit tafereel al vaker moeten aanschouwen. Wij zagen het inmiddels aankomen. Als we haar in de douche hoorde zingen, wisten we genoeg. Na het douchen creëerde ze steevast een nat spoor richting de woonkamer, waar wij al op haar zaten te wachten. Ze had niet de tijd genomen om zich af te drogen, of om iets van kleding aan te doen.

Haar natte haar wierp ze vervolgens in een wilde beweging naar achteren. Dat ze ons hierbij nat spetterde, maakte dat ze het uitschaterde van het lachen. Wij vonden het niet om te lachen, wij wisten wat er zou volgen.

In haar linkerhand hield ze een handdoek geklemd. Ze pakte die nu met beide handen de uiteinden beet, waarbij ze haar armen hoog boven haar hoofd hief. Met een toch nog onverwachte beweging klom ze eerst op de stoel en vervolgens op de tafel. Geen rekening houdend met het nieuwe ontbijtservies dat daarbij, met een daverend kabaal op de grond kapot kletterde. Zij zelf had geen oog voor de ravage, want zelf was ze gefocust op maar 1 ding: Haar finale sprong in het diepe, want zij gelooft nu eenmaal dat moeders kunnen vliegen.

 

 

 

 

 

Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 2 november 2020 - 11:13

Hoi Janneke, welkom op het forum. Je hebt een bijzonder verhaal geschreven. Hoewel je "het land van afgezaagde stoelpoten" in je verhaal verwerkt, heb ik niet het gevoel dat het verhaal daarbij hoort. Je zou net zo goed het eerste gedeelte van de zin weg kunnen laten en dan blijft er nog een prima verhaal over. Ik zou er nog wel een mooie titel bij verzinnen. 
Ik had wel moeite om voor me te zien hoe de moeder op de stoel en daarna op de tafel springt. Klimt lijkt me dan een beter woord. Aan de andere kant, moeder denkt dat ze een superheld is die kan vliegen. Een mooi gegeven voor een verhaal. Graag gelezen. Ik kijk uit naar je volgende verhaal.

Kijk even naar de volgende zinnen:
Ondertussen in het land van de afgezaagde tafelpoten, hief mijn blonde vader langzaam zijn armen, om haar op te vangen. ----  De tweede komma mag je weglaten.

Na het douchen creëerde ze steevast een nat spoor richting de woonkamer. Waar wij al op haar zaten te wachten.  --- De tweede zin is geen volledige zin. Je kunt  "waar" veranderen in "daar" of een komma plaatsen achter woonkamer.

Ze had niet de tijd genomen om zich af te drogen. Of om iets van kleding aan te doen.  ---- idem bij deze zin. Dit is eigenlijk één zin.   ... af te drogen of om iets ...

gefocust op maar 1 ding. ----- gefocust op maar één ding.

Want zij geloofd  ----- gelooft. Persoonlijk vind ik dat want achter een komma moet staan, omdat het een voegwoord is.