Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht 317 - Gerechtigheid

Vandaag is de dag dat onze levens zullen veranderen. Het geeft me een machtig gevoel dat ik de enige ben die dat weet. Ik moet erdoor glimlachen, maar stop daar snel weer mee. Ik mag niet opvallen.

Ik steek het schoolplein over om aan te sluiten in de rij voor de ingang. In een chaotische optocht schuifelen we naar binnen. De meeste mensen negeren me, maar Denny roept, 'Hé Bolle! Heb je nog wat anders gedaan dan vreten dit weekend?!' Het raakt me niet. Mijn plan is mijn pantser.

De ochtend gaat als een waas voorbij, en voor ik het weet lopen we richting de aula voor de lunch. Mijn gezicht voelt rood, mijn handen klam. Is het opwinding? Opgekropte woede? Angst? Ik haal diep adem en herinner mezelf eraan dat dit mijn recht is. Verkregen door bloed en pijn. 

Ik ga zitten op mijn vaste plek, en wacht met gebogen hoofd terwijl ze naar me toe lopen. Wat er nu gaat komen, is inmiddels routine. Ze zullen mijn pizza afpakken en het door mijn haar wrijven. Ze zullen proberen de cola in mijn onderbroek te gieten. En omdat ze met zijn vijven zijn, lukt dat ze vaak. Vorige week goten ze aanstekervloeistof over mijn vest en staken het in brand. Ik had m’n vest op tijd uit, maar ik heb sindsdien amper meer kunnen slapen door de nachtmerries. Tijdens die slapeloze nachten nam ik mijn besluit. 

Ik voel ze achter me komen staan maar ik doe geen moeite meer om mijn glimlach te onderdrukken. Met een zwier haal ik het pistool uit mijn tas, draai me om en richt het op Denny. Met wijd opengesperde ogen haal ik de trekker over. En nog een keer. En nog een keer. 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nynke, fijn weer een verhaal van je te lezen. Pesten kan iemand tot over de rand drijven. Vreselijk om iedere dag met angst naar school te moeten. In die zin kan ik met de dader meeleven en dus een goede invulling van de opdracht. 

Ze zullen mijn brood afpakken, en de melk over mijn hoofd te gieten. Ze zullen proberen de hagelslag in mijn onderbroek te laten glijden, terwijl de rest me uitlacht. Dit is voor hen het gebruikelijke vermaak tijdens de lunch.  --- voor mij zou je de pesterijen ernstiger mogen maken om het neerschieten te rechtvaardigen. 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Nynke, ik treed Fief bij wat de pesterijen betreft. Vermits de dader in 'zijn' auto naar de school komt gaat het hier niet meer om kinderen maar jong volwassenen waarvan ik niet meteen verwacht dat ze nog melk drinken en boterhammen met hagelslag eten.  Enkele foutjes: derde alinea: herinner mezelf eraan DAT dit...vierde alinea: over mijn hoofd TE gieten, deze 'te' mag weg.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik dacht dat het hier ging om een scene in de VS, waar makkelijk aan schietwapens kan komen en het vrij normaal is dat tieners (16+) met de auto naar school gaan. Maar de hagelslag is dan weer vreemd. Dat is typisch Nederlands en heel ongebruikelijk in Amerika. Verwarring dus. Maar verder vind ik het een goed geschreven verhaal.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nynke,

Interessant en actueel uitgangspunt heb je gebruikt voor je verhaal. Ik struikelde net als Gi en Musonius ook over de combinatie van de auto, de school, melk en boterhammen met hagelslag. Aan de andere kant, waarom mag iemand van 18 geen melk drinken op school? Het is jouw verhaal, dus als de hp daar van houdt dan is dat prima. 

Verder nog een paar kleine dingen. Je sluit aan in de rij (eerste alinea) en je hebt twee keer geschreven dat de hp niet mag opvallen. Ik zou de tweede weghalen. Verder heb ik het met plezier gelezen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nynke, ik sluit me aan bij de commentaren hierboven. Die auto is een struikelblok. Dat doet vermoeden dat de dader ouder is dan de rest van het verhaal aangeeft.

Sympathie kan ik niet echt voelen; wel een diepe treurigheid dat dit soort dingen gebeuren. Pesten is afschuwelijk, de daad die hier in je verhaal uit volgt ook. De gedachtengang van de dader heb je goed weergegeven.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Gi

Hoi Gi,

Bedankt voor het lezen en je reactie.

Ik heb de taalfouten eruit gehaald. Goed gezien!

Dit scenario speelt zich af in Amerika, waar schoolshootings helaas regelmatig voorkomen. In Amerika gebeurt het vaak dat kinderen van 16 en ouder met de auto naar school komen, omdat ze dan al legaal mogen rijden. Maar om de verwarring te voorkomen heb ik de auto weggelaten en de lunch aangepast.

.

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Jurrit

Beste Jurrit,

Bedankt voor je reactie!

Ik heb het taalfoutje aangepast en de herhaling verwijderd. Goed gezien!

Wat betreft de setting: het speelt zich af in de US waar het vaak voorkomt dat de oudere leerlingen met de auto naar school komen, en waar helaas regelmatig schoolshootings zijn. Ik heb de melk en brood aangepast, die zorgde inderdaad voor een ongeloofwaardigheid in het verhaal, en de auto eruit gehaald om de verwarring te voorkomen.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door edwinchantalen…

Beste Edwinchantal,

Bedankt voor het lezen en je reactie!

Dit verhaal speelt zich af op een highschool In Amerika, waar het gebruikelijk is dat de bovenbouwleerlingen boven de 16 met de auto naar school gaan. Ik heb de melk ed eruit gehaald om het wat minder jeugdig aan te laten doen. En de auto eruit gehaald om de verwarring te voorkomen.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat goed herschreven!

Ik struikelde alleen bij het lezen nog over maar ik heb sindsdien niet meer geslapen door de nachtmerries. Tijdens die slapeloze nachten nam ik mijn besluit. Nachtmerries krijg je in je slaap, dus het is beter te zeggen dat je slecht sliep of nachtmerries weglaten en zeggen dat je door de gebeurtenis geen oog meer dichtdeed.

Ter overweging: Mijn plan is als een pantser. veranderen in het kernachtigere Mijn plan is mijn pantser.

De slotzin Ik wil er niks van missen. is mij te woordspelerig en het maakt het verhaal te 'af'. Ik zie deze zin liever geschrapt. Mij lijkt het sterker om te eindigen met En nog een keer., dan krijg je als lezer heel erg het onaangename gevoel dat de schietpartij nog volle gang is.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Ha Nynke, een schietpartij op school, gelukkig in NL/B niet normaal. Tijdens de aanloop vertel je vooral. Misschien zou je als oefening eens kunnen kijken waar je extra zou kunnen 'tonen'. Bijvoorbeeld: Denny roept een belediging naar me. Je kunt Denny ook daadwerkelijk iets laten schreeuwen. Suggestie van Musonius om de laatste zin te schrappen en eerder te stoppen, zit wel wat in.