Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#317 Uit liefde

In het kleedhok schopt Ronaldo me keihard tegen de schenen. Het went nooit om de onderste in de pikorde te zijn. Een bank beroven en terloops de bediende neerschieten had me meer respect opgeleverd. Goed beschouwt ben ik de enige hier die zijn daad vanuit liefde heeft verricht. Als dat joch niet zo zou hebben tegengesparteld, had hij nog geleefd

Ik zag hoe zijn ouders hem verwaarloosden. Ik gaf hem eten, als hij weer eens hongerig op straat liep. ’s Nachts speelde hij de hoofdrol in mijn dromen. Ik boende zijn prachtige jongenslijf met een spons vol geurende badolie en spoelde hem daarna schoon. Hij zuchtte van genot, als hij daarna bij mij op schoot kroop ...

Als ik hem overdag zag, gingen mijn gedachten naar mijn dromen. ‘Wat kijk je me raar aan,’ zei hij dan. Ik had grote moeite me te beheersen en lachte dan maar wat. Die fatale dag begon als alle andere dagen. Ik zag hem op een bankje in het park zitten en vroeg hem mee te komen naar mijn huis. Ik bakte pannenkoeken, hij at alsof hij in dagen niet had gegeten. Het leek alsof hij koorts had: zijn wangen zagen vuurrood en hij rilde. 

 ‘Kom mee, neem een warme douche. Daar knap je van op,’ stelde ik voor. Ik nam hem mee naar boven en wilde hem helpen bij het uittrekken van zijn broek.

Zijn gil ging door merg en been. Ik probeerde hem tot zwijgen te brengen. Tevergeefs. Een waas trok voor mijn ogen. Ik gaf hem een trap, Toen hij op de grond lag, nam ik een kussen. Eindelijk was hij stil.

‘Hé, mietje, schiet eens op.'

Met vier man trekken ze de kleren van mijn lijf, maken ze nat onder de douche en smijten ze op een hoop. Stelletje lafbekken.

 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heftig, Nel. Misschien het 'jong' door 'joch' vervangen omdat jong eerder aan een dier doet denken. Is dit een passage uit een (goed geschreven) boek?

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor je reactie en compliment, Gi. Het vervangen van ‘jong’ door ‘joch’ vind ik wel iets om te overwegen. De tekst verzon ik vanmiddag toen ik de opdracht las. 🙂

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nel,

wat heftig inderdaad.

Als lezer kreeg ik er een ongemakkelijk gevoel bij, wat betekent dat je het als schrijver goed hebt gedaan.

Een punt van feedback: De laatste alinea en het begin vind ik niet zo sterk. Ik denk dat het komt omdat je verwacht dat pedofielen/kindermoordenaars in de gevangenis wel erger voor de kiezen krijgen, dus dan doen deze stukken wat afbreuk aan de geloofwaardigheid.

 

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nel,

Het geeft een mooi inzicht in een verknipte geest. Ik krijg er ook rillingen van over mijn rug, wat het verhaal voor mij sterk maakt. Wel vind ik het lastig om sympathie voor de dader te krijgen. Dat komt met name door de zin 'Als dat jong niet zo zou hebben tegengesparteld, had hij nog geleefd'. Daardoor lijkt het alsof de dader achteraf weinig spijt heeft en vond dat de jongen het verdiend had.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nel,

Heftig verhaal. Het duurde bij mij even voordat ik doorhad dat de eerste en de laatste alinea zich in de gevangenis afspelen. Wellicht zou je in de eerste alinea nog iets kunnen verwerken om dat duidelijker te maken. Verder een prima verhaal.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Ha Nel, net als Jurrit had ik wat moeite met de vorm van eerste en laatste alinea en daartussen een flashback. Zo'n ingekaderde flashback moet je altijd heel goed aankondigen en afsluiten om de lezer niet in verwarring te brengen. Tussenstuk is heel goed en daar ligt volgens mij de essentie van je verhaal. 

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@Frank, @Jurrit, dank voor de feedback. Ik begrijp het punt. Eigenlijk zijn 300 woorden te weinig voor een dergelijke constructie en kan ik me beter focussen op de essentie.

@Virtuosuo, dank voor je reactie. De zin die je aanhaalt, wekt inderdaad geen sympathie voor de dader op. Het is een manier om zichzelf te rechtvaardigen. Als ik begin en eind van verhaal verwijder, heb ik meer ruimte om daaraan te werken.

@N.v.B. Dank voor je feedback. Zie bovenstaande reacties.