Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Spalsh # 311

De stoel in de slaapkamer van zijn dochter is te klein.
‘Ik kan er niet bij. Haal jij het keukentrapje eens,' roept Robin naar zijn vrouw.
Die loopt naar de schuur.
‘Ik zie hem niet. Waar staat hij dan?’
‘Op zolder misschien, naast de behangtafel.'

Vijf minuten later klimt Robin op de wankele keukentrap. Hij is maar net hoog genoeg om bij de lamp te kunnen. De lamp heeft de vorm van een enorme aardbei. Het lichtbolletje daarin is kapot en moet vervangen worden. Als een acrobaat houdt Robin zich met een hand in evenwicht. Met zijn vrije hand probeert hij de lamp van het plafond te schroeven. Het lukt niet. Eigenlijk heeft hij twee handen bij het klusje nodig. Na enig gehannes valt de schroevendraaier uit zijn handen op de grond. Geïrriteerd roept hij zijn vrouw.
‘Sofie, kom is helpen… Hou jij de keukentrap eens vast, dan heb ik twee handen vrij.' 
Uiteindelijk lukt het hem. De lamp brandt en Robin staat veilig op de grond.

‘Je bent een schat,' zegt zijn vrouw.
En dat maakt alles goed, want ondertussen ziet hij dat op tijd op zijn werk komen haast niet meer mogelijk is. Hij snelt naar de garage. Zijn vrouw rent hem achterna.
‘Vergeet je lunch niet!.' 
Nogmaals kijkt hij op zijn horloge.
‘Ik ga op de fiets, met de auto kom ik vast te zitten in het verkeer.'

Op het wegdek van de brug die hij over moet liggen twee enorme brandweerslangen. De spoorrails op de brug worden bij extreem warm weer met water uit de rivier natgehouden, om uitzetting te voorkomen. Ooit kon de brug daardoor niet meer dicht. Van opspattend water is niets te merken. Totdat een vrachtauto Pim passeert.

       

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tino, welkom op het forum. Een leuke eerste inzending en alle woorden gebruikt. Graag gelezen. Misschien kun je nog een originele titel verzinnen. De titel die je nu gebruikt is de titel van de opdracht. Met een eigen titel val je ook beter op in het overzicht.

Ik heb een paar opmerkingen over de tekst.
Het leest fijner als je de gesproken teksten op een nieuwe regel zet.
De stoel in de slaapkamer van zijn dochter is te klein.
‘Ik kan er niet bij. Haal jij het keukentrapje eens’, roept Robin naar zijn vrouw. Die loopt naar de schuur.
‘Ik zie hem niet. Waar staat hij dan?’
‘Op zolder misschien, naast de behangtafel’.

Bij het gebruik van aanhalingstekens wordt de ELDA-regel gebruikt (Eerst Leesteken, Dan Aanhalingsteken.)
Bijvoorbeeld in de zin:
‘Ik kan er niet bij. Haal jij het keukentrapje eens’, roept Robin naar zijn vrouw. 
... eens,' roept Robin naar zijn vrouw.

‘Sofie, kom is helpen’… Hou jij de keukentrap eens vast, dan heb ik twee handen vrij’   Achter helpen hoort geen aanhalingsteken. 

groetjes, Fief

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt Fief. Ik heb het een en ander aangepast. Is het gebruikelijk dat (in dit geval) #311 gebruikt wordt. Dat moest nl. vermeld worden. Is dit de juiste plaats?

Groet,

Tino

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tino, het is voor de coach wel fijn als je het nummer van de opdracht vermeldt. Voor de leden ook, want die weten dan om welke opdracht het gaat en helpt dan ook vaak om het verhaal te plaatsen. Het nummer en de titel zet je dan in het titelvak zoals je nu gedaan hebt. 
Wat je titel betreft: ik denk dat het splash moet zijn ipv spalsh.

Je tekst ziet er zo veel beter uit. Het leest een stuk fijner. Vind je dat zelf ook?
Kleine tip nog. Volgende keer de tekst niet dikgedrukt schrijven.
Ik kijk uit naar de volgende bijdrage. Dinsdag krijgen we weer een nieuwe opdracht. 

‘Vergeet je lunch niet!.'  --- achter een uitroepteken of vraagteken hoeft geen punt meer.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tino, welkom op dit forum. Ik heb zojuist een aantal van je verhalen op je blog gelezen en kan wel zeggen dat ik zeer onder de indruk ben van je schrijfstijl. Bij deze lastige schrijfopdracht komt dat denk ik minder goed naar voren - toch graag gelezen met een verrassend einde (misschien komt hij nu, op de fiets wel op tijd op zijn werk maar dan wel met een nat pak - zo begrijp ik het althans). Ik hoop zeker meer van je te lezen. PS - ik denk dat er een typo staat met de aanpassing van de titel - Splash i.pv. Spalsh

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Typisch zo'n man die voor alles wat hij doet zijn vrouw laat opdraven, waarbij zij hem vervolgens ook nog bedankt. Nou ja typisch... ik ga ervan uit dat de meerderheid dat niet meer zo doet...

Behalve dat, een smakelijk verhaal met de gegeven vijf ingrediënten en een grappig slot.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een leuke tekst! Ik moet zeggen dat ik wel in de derde alinea pas door had dat er enige stress achter de activiteit zat, misschien kun je dat een volgende keer wat duidelijker naar voren laten komen. Tikt de hoofdpersoon bijvoorbeeld ongeduldig tegen de stoel terwijl hij op zijn vrouw wacht? Je kunt hem bijvoorbeeld ook al wat eerder op zijn horloge laten kijken of misschien hoort hij wel het tikken van wandklok op de achtergrond terwijl hij aan het klungelen is.

Qua conversaties klopt je entergebruik nu niet helemaal. Je gaat naar de volgende regel wanneer je van persoon wisselt. Dus of wanneer iemand anders iets zegt of wanneer iemand anders iets doet dan de persoon die je even daarvoor aan het woord hebt gelaten. Zo horen deze twee zinnen achter elkaar, want het is de vrouw die loopt en de vrouw die het zegt: Die loopt naar de schuur. ‘Ik zie hem niet. Waar staat hij dan?’

‘Op zolder misschien, naast de behangtafel.' - komt dan, zoals je al hebt gedaan, op de volgende regel omdat dat weer de man is. Maar dat zijn de kleine dingen, verder een heel leuk verhaal! Arme Pim...