Opdracht #307 Ode Verkeersregelaar

Een mooie gebeurtenis.

Toen ik gisterochtend vanuit mijn raam op één hoog op straat keek, stond jij daar plotseling. Wat deed je daar en waarom? Nadat ik de slaap uit mijn ogen had geveegd en je nog eens nauwkeuriger beschouwde, maakte ik uit je kleding, nou zeg maar uitmonstering, op dat je het verkeer kwam regelen. Je gele jack, dito broek, pet en mobilofoon, gecombineerd met je lange gestalte, straalden autoriteit uit op het wegdek. De verkeersregelaar.

Ik vermoedde, wat je later bevestigde, dat dit te maken had met de aanleg van een rotonde even verderop. Daar de straat al meer dan een half jaar afgesloten is voor het reguliere verkeer verbaasde ik mij over de noodzaak van je aanwezigheid. De frequentie van passerende auto’s was toch nihil?

Uren stond je daar, nam soms een boterham uit je trommeltje, kletste wat door de mobilofoon met een collega verderop en genoot van het zonnetje. “Ik zou me doodvervelen” zei ik tegen mijn vrouw. Later op de dag passeerden wij je en vroeg zij dat aan jou. “Nee, je doet je werk en dit is m’n werk” was je laconieke antwoord. Een wijs antwoord, bedacht ik ’s middags uit het raam kijkend, we zwaaiden.

Maar het bleef niet altijd bij stilstaan en wachten. Als grote aanhangers met asfalt achteruit de straat in kwamen of walsen en graafmachines de kleine bocht moesten nemen om te keren, dan was je paraat. Efficiënt gaf je de chauffeurs aanwijzingen en met een korte stoot op de claxon bedankten ze en reden weg.

Ook was je attent als eigenwijze bestuurders van andere auto’s dachten zich niet aan jouw regels te hoeven houden. Even laten stoppen, raampje omlaag en een praatje om uit te leggen waarom. Vaak vond dat begrip en werd de auto gekeerd, maar niet altijd. Een enkele keer was er weerstand en onbegrip. Meestal van chauffeurs van auto’s ‘uit het hogere segment’. Uiterlijk bleef je kalm, voor zover ik kon zien, maar wel vasthoudend. “Chapeau”, zal ik maar zeggen in dit segment.

Die dag dat je bij mij voor de deur hebt gestaan leert mij een les. “Je doet je werk en dit is mijn werk” zei je en dat geldt ook voor het leven: “Leef je leven want dit is mijn leven”. En als het nodig is, grijp dan in.

Bedankt wijze verkeersregelaar.