#305 Dit smaakt naar meer

Verhalenbundel van nieuwkomer bij geheimzinnige uitgeverij

De volslagen onbekende Nederlandse schrijfster Neele van Busselo heeft haar eerste verhaal uitgegeven bij de geheimzinnige uitgeverij Zusenzo. Geheimzinnig, omdat zij de eerste schrijfster is die mogelijk door hen wordt uitgegeven en het vooralsnog onbekend is wie achter deze uitgeverij steekt of waar ze zetelt.

In ieder geval geeft Zusenzo met de keuze voor dit verhaal van Van Busselo geen slecht visitekaartje af. Als promotiemateriaal is gekozen voor een kleurrijk vormgegeven gratis  verhaal uit de nog te publiceren bundel. En dat smaakt naar meer. Als we de introductie mogen geloven heeft Van Busselo een voorliefde voor het alledaagse en een scherp oog, en oor, voor de gebeurtenissen om haar heen. Ze hoeft daarvoor geen verre reizen te maken of exentrieke mensen te bezoeken. 

Van Busselo beschrijft wat ze meemaakt en het sympatieke is dat ze daarbij niemand ridiculiseert, al steekt ze soms met zichzelf de draak. Zij blijft echter merendeels toeschouwer. Dit is een schrijfster die niet zonodig haar eigen leven onder de loep hoeft te nemen. Maar laat ik als voorbeeld een passage uit het verhaal 'Het laatste Fletcherontbijt' geven:

"In het midden zat een stel veertigers, een boomlange vent en een vrouw met lang bruin krullend haar in een mosgroene jurk met ruches en sandalen met blokhakken. De meeste mannen droegen een geruit overhemd op een kniebroek in weer een ander ruitmotief en slippers. Deze man droeg een wit overhemd met lange mouwen op een lange broek met blauwe voetjes in bruine smal toelopende schoenen. Ik had niet gezien wat hij at, maar haar wortel en bleekselderijstengels stonden er nog terwijl ze met een kruiswoordraadsel bezig was. Het leek een stel dat elkaar niets meer te vertellen had. De man stond op om nog een kop koffie te halen en vroeg of zij ook wilde. Nauwelijks merkbaar knikte ze, zonder van het raadsel op te kijken. 
De man had de koffie gehaald en strekte nu zijn lange benen naast de tafel uit. Hij bewoog zijn lippen en zij leek iets terug te zeggen, zonder haar ogen van haar raadsel te halen. Even later, hij was opnieuw opgestaan, hoorde ik hem 'banaan' zeggen en op hetzelfde moment vloog het kromme gele ding in haar richting en ving zij het met haar linkerhand terwijl ze een seconde opkeek."

Humor, liefst tongue in cheek, is duidelijk een ingrediënt waar Van Busselo kwistig mee strooit. Geen romantiek, niet feeëriek, geen fantasy. Maatschappijkritiek echter schemert soms tussen de regels door. Daarnaast is er sprake van een gezonde dosis surrealisme. Al moet de lezer zelf maar uitmaken hoe gezond dat is.

Zijn uw oren gespitst? Als recensent heb ik de bundel digitaal mogen lezen. Of deze werkelijk het licht zal zien hangt af van de respons van de lezers. Zoals gezegd ligt het verhaal gratis in de boekhandels, met daarin het verzoek middels een email aan de uitgeverij hun interesse kenbaar te maken. Zusenzo kiest voor een papieren versie en belooft dat de eerste druk van de pers rolt zodra voldoende lezers interesse hebben getoond.