#303 Opgebaard

Karel123,

Mooi ontroerend verhaal. Ik zie het ook zo gebeuren.
Paar puntjes: je verandert vaders hand in 'handje'- ik begrijp wat je wilt zeggen maar naar mijn idee komt dat voldoende tot uitdrukking in het armpje.Voor mij werkt het beter wanneer je schrijft: [...] voor die hand. Ik zou hem, samen met [...]
'Mijn vrouw zou nog even op het toilet zijn.'  Actiever is: 'Mijn vrouw was nog op het toilet.' 
'Mijn kracht' = 'Met kracht' (omklemde ik zijn pols)

Groet, Willy
 

Mooi maar ook bruut verhaal, je wilt je wreken op je oude vader, die dood is. 

Een paar dingetjes;
Je schrijft dat je zijn pols omklemd houdt, maar even verderop wenken zijn handen je.

Opeens hoorde een geluid, moet zijn: opeens hoorde ik een geluid.

Hoi Willy,

Dank je voor je scherpe feedback! Ik heb het aangepast! 

Hoi Katja,

Ook jij bedankt voor het scherpe lezen :)! Ik heb beide punten veranderd.

Karel123,

Slappe vingers? Dat gaat lastig worden zodra er sprake is van lijkstijfheid. 🤔

Hoi Karel, goed verhaal. Mooi verteld. Graag gelezen.

Mijn vrouw was net naar het toilet. Verder had mijn vader toch niemand meer over. --- dit haalt me uit de sfeer. Ik hoef niet te weten waar je vrouw is en dat je vader verder niemand meer had. Je was alleen in de kamer. Dat is snel vast te stellen. Daar zou ik een ander woord gebruiken dan checken. Met een keer rondkijken had je dat ook gezien. Misschien zoiets als: ik had me ervan vergewist dat ik alleen met hem was. Meer uitleg is niet nodig.

Hoi Willy! Ik heb het opgezocht: het kan :)! Lijkstijfheid duurt relatief kort (48 uur) en kan ook met balseming verholpen worden. Ik heb overigens ook een foto van een opgebaard lichaam gebruikt voor dit verhaal en daar zag ik die associate wel. Alsnog ga ik even kijken of ik dit nog aanpas.

Hoi Fief,

Dank voor je feedback! Ik ga er eens naar kijken. Ik zit echt te puzzelen, het heeft wel een functie. Misschien lukt het te verbeteren met herschrijven, maar het is een beetje een uitdaging. Ik ga erop broeden.

Heel mooi geschreven, Karel. Het heeft me ontroert. 

groetjes, Nynke

Beste Karel, 

ik vind het een prachtig geschreven en ontroerend verhaal. 

De spanningsopbouw gaat heel natuurlijk en voelt niet geforceerd. 

Goed gedaan!

Dank je Nynke :)!

Hoi N.v.B, ook jij bedankt voor de feedback :)!

Hi Karel, mooi verhaal! Knap hoe je de verbeelding van de hoofdpersoon de realiteit over laat nemen.

Je hebt al veel feedback gekregen; nog één klein dingetje.

Nee, het geluid kwam uit de kist! 

Kijk uit met uitroeptekens in vertellerstekst. Persoonlijk voelt het voor mij wat kinderachtig, als een kinderboek.

 Graag gelezen!

Dag Mike,

Hartelijk dank. Ik vind het lastig wat dan het alternatief is. Het voelt, zonder uitroepteken, alsof de verschrikking van de hoofdpersoon dan mist. Maar "nee, het geluid kwam uit de kist, dacht hij verschrikt." voelt voor mij ook juist kinderachtig. Heb jij toevallig een suggestie voor zoiets? (of iemand anders die dit nog leest)

Ik zou het denk ik zonder uitroepteken doen. Je hoeft er dan niet per se iets achter te schrijven. Het is al verbazingwekkend genoeg dat er überhaupt geluid uit de kist komt. Desnoods zou je de HP nog een actie kunnen laten ondernemen, waaruit blijkt dat hij geschokt is, zoals achteruit deinzen, met grote ogen voorzichtig de kist benaderen.