Schrijfopdracht #298 Verkeerd drankje

Jamie voelde zich misselijk. Ze lag op het witte matras van het bed, nog net niet rillend van de kou. Ze kon niet wennen aan deze vreemde plek. Alleen al in deze kleine slaapkamer waren de gordijnen dicht en stond de verwarming uit. Ze was kennelijk meegesleurd over de vloer want haar broek was vuil geworden .

Ze herinnerde zich het verkeerde drankje nog  die ze had ingenomen op de dansvloer. Met Harrison, haar man, had ze zich vreemd gevoeld in haar strakke pullover en op haar hoge hakken. De dansavond stond nog steeds op haar netvlies. Gisteravond had het eerste alcoholisch biertje haar versuft gemaakt. Bij het verlaten van de dansvloer was haar door een vreemde het volle champagneglaasje in haar hand geduwd. En na het opdrinken was ze flauwgevallen.

Aan het uiteinde van het bed stond het ronde tafeltje met een leeg glas erop. De Magnum was meegenomen door de lange vrouw in het zwart gekleed. Snelstappend was ze de slaapkamer binnengekomen en had de Magnum van het tafeltje verborgen onder haar linkersok. Het fluisteren in haar oor had haar van slag gebracht. De grote baas wilde haar zien. 

De vrouw kwam nogmaals de slaapkamer binnen, ditmaal met een bodygard, de man had behalve een paardenstaart ook uitdijende arm- en beenspieren en een apparaatje in zijn oor. Ruw werd ze uit bed gesleurd en werd ze de donkere gang ingesleurd.

De grote kantoorruimte had een donkere uitstraling wat kwam door het kleine fletslampje bij het gezicht van de kale man. Het grote bureau lag vol met volgepropte mappen en een mobiele huistelefoon. De gordijnen waren ook hier dichtgetrokken. Ze nam plaats op het gammele krukje dat haar gewicht net zou kunnen houden.

Hij staarde haar aan als een kapitein van een piratenschip die zojuist een drenkeling aan boord had gehaald. Ze bedacht ondertussen al een vraag voor de kale man. Waarom hadden ze haar van de dansvloer naar dit duistere pand gebracht. Want op de gang had ze meerder deuren gezien met een wenteltrap naast de slaapkamer. Dit pand zou best in een achterbuurt van Chicago kunnen staan. Om nu in het aangezicht van de man te ontsnappen werd wel verleidelijk. Ze kon geen karatetrappen uitdelen of tegenspartelen, daar was ze te tenger voor. Dus moest ze eerst uitvinden wat ze met haar van plan waren. Daarna kon ze uitzoeken hoe ze Harrison kon terugzien. Had hij sinds gisteravond misschien de politie gebeld of was ook hij dronken geworden door een vreemd drankje?