Amsterdam, 12-04-20

Lieve Suzanne,

Het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar voor het laatst gesproken of gezien hebben. We hebben het allebei druk gehad de laatste tijd. Ik heb nu wat meer tijd, dus het leek mij een goed moment om jou eens ouderwets een brief te schrijven, terwijl ik buiten geniet van de lente. Vanochtend deed ik de gordijnen open en de lucht was zo mooi blauw. Ik kan hier de hele dag naar blijven staren, met een wijntje in m’n hand. Heel wat anders dan die deprimerende grijze wolken van de afgelopen maanden.

Het doet mij denken aan toen we nog klein waren en buiten speelden. Weet je dat nog? Toen we na het ontbijt of als we thuiskwamen van school meteen naar buiten gingen om met elkaar te spelen. Ik voel mij toch elke keer opnieuw dat kleine meisje, als ik na een lange tijd de helderblauwe lucht, de bloemen, de bladeren en het gras weer zie. Ik ben lekker in de tuin gaan zitten, waar ik verschillende kleuren bloemen heb staan: rood, roze, paars en geel. Het staat ook mooi bij de groene bladeren en het gras. Ik word helemaal vrolijk van al die kleuren.

Al dat zitten is natuurlijk niet goed voor mij dus ik ben een rondje gaan wandelen door het park, samen met Richard. Zo mooi de natuur in de lente! Ik heb wat foto’s gemaakt voor op Facebook. Zoiets moet je natuurlijk ook even delen met al je Facebook-vrienden, vind je niet? Ik ben ook nog allemaal bekenden tegengekomen onderweg. Heb je de nieuwe vriend van Sylvia al gezien? Ik vertel je er later meer over… Ik vind het ook altijd leuk om lekker mensen te kijken op het terras. Je doet toch een beetje mode-inspiratie op door naar andere vrouwen te kijken...

Het wordt tijd dat we dat samen weer eens gaan doen. Elkaar weer zien en bijkletsen in het echt. Hoe is het met jou en jouw gezin? Wat heb jij allemaal gedaan vandaag? Ik hoop snel een brief van jou op mijn deurmat te zien en snel een keer af te spreken!

Dikke knuffel,

Roos